Αναξιοπρεπείς χαρακτηρίζουν οι γιατροί του ΕΣΥ τους μισθούς που λαμβάνουν, ιδίως όταν συγκρίνουν τις απολαβές τους με ευρωπαίους – και όχι μόνο – συναδέλφους τους. Κάπως έτσι εξηγείται και το ντόμινο παραιτήσεων ειδικευμένων στα δημόσια νοσοκομεία, που προσπαθούν με αυτή την έσχατη λύση να σβήσουν τη ματαίωσή τους –τόσο μισθολογική όσο και εργασιακή, λόγω των ασφυκτικών συνθηκών (υπερ)εργασίας – και να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στον πιο… φιλόξενο ιδιωτικό τομέα ή σε δομές της αλλοδαπής.
Οι τεχνοκράτες της οδού Αριστοτέλους, ακολουθώντας την πολιτική της δημοσιονομικής σύνεσης που δεν επιτρέπει οριζόντιες αυξήσεις και διαπιστώνοντας τις τάσεις φυγής σε πιο δελεαστικά εργασιακά περιβάλλοντα, φαίνεται να επενδύουν τελικά τις ελπίδες τους στην άρση της απαγόρευσης της παράλληλης απασχόλησης των δημόσιων γιατρών στον ιδιωτικό στίβο. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό και ενώ η σχετική υπουργική απόφαση – που ορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την απασχόληση του ιατρικού προσωπικού στον ιδιωτικό τομέα – προέβλεπε πως οι γιατροί μπορούσαν να καταθέσουν το αίτημά τους έως τις 9 Αυγούστου, δόθηκε εν τέλει παράταση έως τα τέλη του μήνα.
Μέχρι και σήμερα πάντως, παρά τις προσδοκίες, παραμένει αμφίβολη η ανταπόκριση των δημόσιων γιατρών, καθώς έχουν μαζικά εκδηλώσει έντονη αμφισβήτηση. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, έως τις αρχές του μήνα ενδιαφέρον είχε εκδηλώσει το 15% των γιατρών κλάδου ΕΣΥ. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους γιατρούς των δημόσιων δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (π.χ. Κέντρα Υγείας) υπολογιζόταν πως έφτανε το 5% έως τις πρώτες ημέρες του Αυγούστου.
Σημαντικές ελλείψεις
Πολλοί ωστόσο είναι εκείνοι που δείχνουν να μην πείθονται, κάνοντας λόγο για μέτρα ανεφάρμοστα. Ενδεικτική είναι η πρόσφατη τοποθέτηση του Σωματείου Ειδικευμένων Γιατρών ΕΣΥ του Νομού Μεσσηνίας. Περιγράφοντας τις σημαντικές ελλείψεις των δομών εκεί (σ.σ.: αριθμούν περί τις 40 κενές οργανικές θέσεις γιατρών, την ώρα που το 1/3 της δύναμης καλύπτεται από επικουρικό προσωπικό), υπογραμμίζουν πως στην πράξη δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος για ιδιωτικό έργο. «Απλώς δεν γίνεται να δουλέψεις παραπάνω. Συμφέρον δικό μας και αναπόφευκτα και των ασθενών μας είναι να έχουμε ανθρώπινα ωράρια, αξιοπρεπείς μισθούς και ελεύθερο χρόνο» σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Πάντως τις επόμενες δύο εβδομάδες αναμένεται και η επικαιροποιίηση της ίδιας υπουργικής απόφασης, που θα συμπεριλαμβάνει σε κοινή λίστα τους ειδικευόμενους, επικουρικούς αλλά και γιατρούς του ΕΚΑΒ, δίνοντάς τους επίσης τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου σε μια προσπάθεια να μετριαστεί το αρνητικό κλίμα, που γιγαντώθηκε μετά την πανδημία.