ΤΟ ΤΙ βλακείες έλεγε ο Σωκράτης ο Αθηναίος ντρέπομαι και να τις επαναλάβω ακόμα. Άκου πράματα και φρίξε.
Έλεγε λοιπόν ο άχρηστος και ο αχαΐρευτος: “Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστί η Πατρίς και σεμνότερον και Αγιότερον εν μείζονι μοίρα και παρά Θεοίς και παρ’ ανθρώποις, τοις νουν έχουσιν”.
Δεν τρώγεται με τίποτα, ούτε με σόδα ούτε με γκαζόζα…
Έτσι μού ‘ρχεται να τον σιχτιρίσω τον αλήτη, τον μόρτη, τον καραμπουζοκλή. Άχρηστος από τα γενοφάσκια του, καλά τον έκανε η Ξανθίππη και τον έδερνε με καθημερινό ημερήσιο πρόγραμμα, πρωί και βράδυ, ενίοτε και απογευματάκι. Αυτός όμως μυαλό δεν έβαζε. Ακόμη κι όταν πήγε ο Κρείττων να τον σώσει από το κώνειο μέσα στη φυλακή του είπε: “Αα, Κρείττονα, εδώ θα τα χαλάσουμε, πρώτα οι νόμοι της πατρίδας μας και τελευταίος εγώ”.
Άκου τι κουταμάρες έλεγε.
Ο Ανδρέας έλεγε ”βυθίσατε το Χόρα” και είχε έτοιμο το εισιτήριο για Νέα Υόρκη στην τσέπη του.
Μόνον έτσι στηρίζονται οι πατρίδες, αγόρι μου. Και οι πατρίδες και οι τραπεζικοί λογαριασμοί.
Τελικά, τι έκανε κι αυτός ο Σωκράτης, έβγαλε τον Πλάτωνα και ύστερα βγήκε και ο Αριστοτέλης. Σιγά το πράμα, δηλαδή, ο Πλάτων έγραψε την Πολιτεία του Πλάτωνος και ο Σταγειρίτης Αριστοτέλης τα Ηθικά Νικομάχεια, 11.500 σελίδες πλήρους σοφίας και γαλούχησε τελικά και τον Μέγα Αλέξανδρο.
Σε καμία περίπτωση δεν έγραψε τους ύμνους του Δαβίδ και το τροπάριο της Κασσιανής. Γι’ αυτό και σε όλον τον Κόσμο ακούς τους ημίθεους David Becam, David Niven, David Gilmour και David Bowie – όλοι τους ένας κι ένας, όχι ανθρωπάκια σαν τον Δημόκριτο και τον Επίκουρο.
Στα γυναικεία ονόματα έχει επικρατήσει το όνομα Μαρία λόγω των χιλιάδων συγγραμμάτων της Θεοτόκου που κατέλειπε και κοσμούν σήμερα τις βιβλιοθήκες των σπουδαιοτέρων πανεπιστημίων του Κόσμου. Βγάζουμε τον άλλον Παναγιώτη και όχι Παρμενίωνα – σιγά τον μεγάλο στρατηγό του τεράστιου Αλέξανδρου. Ελάχιστους ονομάζουμε Μιλτιάδη ή Πραξιτέλη ακόμη και Ηφαιστίωνα. Μεγάλωσε η γνώση μας και αποκαλούμε τα παιδιά μας Βαγγέλη και Γιάννη – ο τελευταίος μάλιστα ήταν εξ επαγγέλματος Βαπτιστής, δεν ήταν ούτε αστρονόμος σαν τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, ούτε Καλλικράτης σαν τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα και της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα. Ήταν κάτι ανώτερο, Βαπτιστής, με το ένα με το δύο με το τρία σε έκανε αυτομάτως υπήκοο του Ισραήλ.
Σπουδαία πράματα γίνονταν τότε, όχι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων και άλλες παρόμοιες γελοιότητες. Βάπτισμα και μια μικρή καρπαζιά στον σβέρκο. Καλως ήλθες. Σκύψε!…
Βέβαια και ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας, μαζί με τον υπαρχηγό του Διηνέκη, αντιμετώπισαν 2,5 εκατομμύρια Πέρσες με την πρόκληση Μολών Λαβέ (αν έχεις κ…), έλα να τα πάρεις αλλά βέβαια δεν είχαν ούτε αυτοί τα μεγέθη του Ισαάκ και του περίφημου Ιακώβ (Jakob ή Jack).
Tα κορίτσια μας δεν τα ονοματίζουμε ούτε Διώνη ούτε Αριάδνη ούτε Αντιγόνη ούτε και Ηλέκτρα και σπανίως Αφροδίτη, αλλά Σούλα, Ρούλα, Νέλη, Βίκυ, Λέλα, Τίλυ, Τσίλη ή και Μπίλη.
Μην φαντασθήτε ότι είμαστε γελοίοι, προηγήθηκε της δικής μας γελοιότητας ο Σωκράτης που μας έλεγε ότι αγιότερο και τιμιότερο είναι η πατρίδα και δεν είχε ρίξει λάδι ούτε σε έναν βαφτισιμιό του. Κι εμείς τον πληρώνουμε αναλόγως με τον Τάκη, τον Λάκη και τον Μάκη…
The post Οι… βλακείες του Σωκράτη appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.