Η απάντηση του ΚΚΕ στην κριτική για την αντισυγκέντρωση και τη βία που ασκήθηκε κατά Ουκρανών που τιμούσαν τη μνήμη του Χολοντομόρ, του μεγάλου λιμού στον οποίο υπέβαλε τους αγρότες της Ουκρανίας ο Στάλιν το 1932-33, είναι αποτέλεσμα θράσους και κώφωσης. Το κόμμα, με χθεσινή ανακοίνωση, βρίσκει «προκλητική και θλιβερή παρασύναξη» τη συγκέντρωση, «τη στιγμή που κλιμακώνεται η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία» κ.λπ.
«Η κινητοποίηση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ αποτέλεσε μαχητική απάντηση στην προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας και τον αντικομμουνισμό», λέει το κόμμα. Και προσθέτει «ότι στον σοσιαλισμό οι λαοί της Ρωσίας και της Ουκρανίας ζούσαν ειρηνικά […] γιατί κατέκτησαν τη δική τους εξουσία, ανέτρεψαν τον καπιταλισμό που το μόνο που “προσφέρει” είναι πόλεμοι, φτώχεια και προσφυγιά». Για το Χολοντομόρ λέξη, λέξη για εκατομμύρια θανάτους από πείνα, για τον αυταρχισμό, για τα γκουλάγκ. Λέξη για την μπότα της ειρήνης.
Εχω την αίσθηση ότι το βασικό σύνθημά του κοροϊδεύει κατάμουτρα τη νοημοσύνη μας. Το επιχείρημά τους, αν το διευρύνουμε, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στα 400 χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι λαοί της Τουρκίας και της Ελλάδας ζούσαν ειρηνικά, οπότε γιατί εξεγερθήκαμε; Τι το θέλαμε το κράτος; Δεν μας αρκούσε το τουρκικό φακιόλι;