Ο θρύλος του Χόλιγουντ Μάικλ Ντάγκλας βάζει τελεία – με παύλα ή χωρίς – σε μια καριέρα έξι δεκαετιών, αφού ο ίδιος ανακοίνωσε, ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει στην υποκριτική.
Μιλώντας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι, ο βραβευμένος ηθοποιός Μάικλ Ντάγκλας ξεκαθάρισε πως βρίσκεται σε «δημιουργική παύση» από το 2022 και, όπως φαίνεται, δεν σκοπεύει να τη διακόψει.
«Δουλεύω σχεδόν 60 χρόνια και δεν ήθελα να είμαι από εκείνους τους ηθοποιούς που πεθαίνουν στο πλατό. Είμαι λοιπόν πολύ χαρούμενος που παίρνω τον χρόνο μου», δήλωσε ο Ντάγκλας, τονίζοντας ότι δεν έχει κάποια «πραγματική πρόθεση» να επιστρέψει.
«Δεν λέω ότι αποσύρομαι, γιατί αν έρθει κάτι ξεχωριστό, ίσως το σκεφτώ. Αλλά προς το παρόν, χαίρομαι που βλέπω τη σύζυγό μου να δουλεύει».
Με μια φωνή ήρεμη αλλά σίγουρη, ο Μάικλ Ντάγκλας φάνηκε συμφιλιωμένος με την ιδέα του τέλους. Ένας κύκλος φαίνεται να κλείνει με αξιοπρέπεια.
Μιλώντας για τη σύζυγό του, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, ο Μάικλ Ντάγκλας τόνισε τη στήριξή του στην καριέρα της και αναφέρθηκε με στοργή στη διαφορά ηλικίας τους: «Η Κάθριν είναι 25 χρόνια νεότερη από μένα. Είναι πολύ απασχολημένη αυτή τη στιγμή. Και νομίζω ότι στο πνεύμα της διατήρησης ενός καλού γάμου, είμαι ευτυχής που παίζω τον ρόλο του συζύγου».
Τα πρώτα χρόνια και όταν «απέλυσε» τον πατέρα για τον Τζακ Νίκολσον
Ο Μάικλ Ντάγκλας, γιος του θρυλικού ηθοποιού του κινηματογράφου Κερκ Ντάγκλας και της Βρετανής ηθοποιού Νταϊάνα Ντιλ σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα από όπου και αποφοίτησε το 1968. Σινεμά «σπούδασε» χάρη στον πατέρα του ακολουθώντας τον στα κινηματογραφικά πλατό.
Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην αντιπολεμική ταινία της εποχής του Βιετνάμ Hail, Hero! (1969), βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζον Γουέστον.
Ακολούθησαν κάποιες ταινίες – με καλύτερη ίσως την οικογενειακή Napoleon and Samantha (1972) της Disney – προτού αποκτήσει αναγνώριση μέσα από τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά The Streets of San Francisco (1972), όπου συμπρωταγωνίστησε με τον βετεράνο ηθοποιό Καρλ Μάλντεν.
Ο Ντάγκλας καθιερώθηκε στο Χόλιγουντ όταν ανέλαβε την παραγωγή της κινηματογραφικής μεταφοράς του πρωτοποριακού μυθιστορήματος του Κεν Κίζι Στη φωλιά του κούκου (One Flew Over the Cuckoo’s Nest – 1975).
Ο πατέρας του είχε αγοράσει τα δικαιώματα του έργου αφού το είχε ανεβάσει στο Μπρόντγουεϊ τη δεκαετία του ’60, αλλά δεν είχε καταφέρει να το μεταφέρει στο σινεμά.
Έτσι, τα πούλησε στον γιο του, Μάικλ Ντάγκλας, ο οποίος τελικά ήταν παραγωγός στη δεύτερη ταινία στην ιστορία του Χόλιγουντ που απέσπασε Όσκαρ και στις πέντε βασικές κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας (Μίλος Φόρμαν), Α’ ανδρικού ρόλου (Τζακ Νίκολσον), Α’ γυναικείου ρόλου (Λουίζ Φλέτσερ) και καλύτερου σεναρίου.
Η επιτυχία αυτή άνοιξε τον δρόμο για μια σειρά από δημοφιλείς παραγωγές και πρωταγωνιστικούς ρόλους. Μεταξύ των ταινιών που παρήγαγε είναι και οι Starman (1984), Flatliners (1990), Face/Off (1997) και The Rainmaker (1997).
Ο Μάικλ Ντάγκλας μπορεί να εκπλήρωσε το όνειρο του πατέρα του, Κερκ, να μεταφέρει στην οθόνη το πρωτοποριακό μυθιστόρημα του Κεν Κέσεϊ, Στη Φωλιά του Κούκου, που κυκλοφόρησε το 1962 αλλά τον έδιωξε για τον Τζακ Νίκολσον.
Ο λόγος; Όταν έφτασε η στιγμή να γυριστεί η ταινία, σχεδόν 15 χρόνια αργότερα, ο Κερκ Ντάγκλας ήταν πλέον πολύ μεγάλος για τον ρόλο. «Δεν ήταν εύκολο», δήλωσε ο Μάικλ Ντάγκλας σε συνέντευξή του στο Entertainment Weekly.
«Ήταν σχεδόν 15 χρόνια αργότερα. Όταν είχε κάνει την παράσταση στο Μπρόντγουεϊ, η καριέρα του βρισκόταν σε διαφορετικό σημείο – και σε διαφορετική ηλικία. Οπότε ναι, αυτή ήταν η δουλειά μου: να πω στον μπαμπά μου ότι απολύεται», είπε ο Μάικλ για την απόφαση να μην πρωταγωνιστήσει ο πατέρας του στην ταινία.
Ο ρόλος πήγε στον Τζακ Νίκολσον με τον σπουδαίο κινηματογραφικό θρύλο να κερδίζει ένα Όσκαρ για την εμβληματική ερμηνεία του.
«Ήξερα πόσο λίγοι είναι οι πραγματικά καλοί ρόλοι στην καριέρα ενός ηθοποιού, και αυτός είναι ένας από τους ίσως τέσσερις, ξέρετε, σπουδαίους ρόλους που θα μπορούσε να είχε ο μπαμπάς. Οπότε δεν ήταν απλώς μια ακόμη ταινία για εκείνον» θυμάται.
«Όταν του το είπα, δεν είπε πολλά. Το κατάλαβε. Και μετά, αφού έγιναν όλα, επειδή του έδωσα τα μισά έσοδα από την παραγωγή έλεγε ότι έβγαλε περισσότερα χρήματα από αυτό απ’ ό,τι από οποιαδήποτε ταινία είχε κάνει ποτέ ως ηθοποιός. Οπότε αυτό βοήθησε!» πρόσθεσε.
Ο Κερκ Ντάγκλας επικοινώνησε επίσης με τον Τζακ Νίκολσον μετά την προβολή της ταινίας.
Ρόλοι που ξεχώρισαν
Το 1979, ο Ντάγκλας συμμετείχε στην παραγωγή και πρωταγωνίστησε στο αγωνιώδες θρίλερ The China Syndrome, με φόντο ένα πυρηνικό εργοστάσιο.
Κατά διαβολική σύμπτωση η ταινία κυκλοφόρησε την ίδια εβδομάδα με το πραγματικό πυρηνικό ατύχημα στο Three Mile Island.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε με την Κάθλιν Τέρνερ και τον Ντάνι ΝτεΒίτο στην εξαιρετικά επιτυχημένη περιπέτεια Romancing the Stone (1984), το σίκουελ της The Jewel of the Nile (1985) και τη μαύρη κωμωδία The War of the Roses (1989).
Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν στην ταινία Fatal Attraction (1987), όπου υποδύθηκε έναν οικογενειάρχη που παγιδεύεται από την ερωμένη του (Γκλεν Κλόουζ). Την ίδια χρονιά, κέρδισε Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του ως αδίστακτος χρηματιστής Γκόρντον Γκέκο στο Wall Street.
Το Basic Instinct (1992), μια τολμηρή και αμφιλεγόμενη ταινία, ενίσχυσε τη φήμη του και ταυτίστηκε ως ηθοποιός για ρόλους με έντονο σεξουαλικό ή βίαιο χαρακτήρα.
Ταινίες όπως Black Rain (1989), Falling Down (1993) και Disclosure (1994) συνέβαλαν στην καθιέρωση αυτής της εικόνας. Προσπαθώντας να αποστασιοποιηθεί από αυτό το προφίλ, πρωταγωνίστησε στη ρομαντική κομεντί The American President (1995), υποδυόμενος έναν χήρο Πρόεδρο των ΗΠΑ.
Το 2000, ο Ντάγκλας καταχειροκροτήθηκε για τον ρόλο του καταθλιπτικού καθηγητή στο Wonder Boys και για την ερμηνεία του ως επικεφαλής κατά των ναρκωτικών στο Traffic του Στίβεν Σόντερμπεργκ – όπου συμπρωταγωνίστησε με τη μελλοντική σύζυγό του, Κάθριν Ζέτα Τζόουνς.
Το 2003, εμφανίστηκε με τον πατέρα και τον γιο του στην ταινία It Runs in the Family, για μια δυσλειτουργική οικογένεια της Νέας Υόρκης.
Ακολούθησαν οι The Sentinel (2006), King of California (2007), ενώ το 2010 επανήλθε στον ρόλο του Γκέκο στο Wall Street: Money Never Sleeps, εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε ξανά με τον Σόντερμπεργκ στο Haywire (2011) και πρωταγωνίστησε ως Λιμπεράτσε στη βιογραφική ταινία Behind the Candelabra (2013), ρόλος για τον οποίο τιμήθηκε με βραβείο Emmy.
Ακολούθησαν οι κωμωδίες Last Vegas (2013) και And So It Goes (2014), ενώ το Beyond the Reach (2014), στο οποίο υποδύθηκε έναν ψυχοπαθή κυνηγό, έλαβε αρνητικές κριτικές.
Από το 2015 μπήκε στο σύμπαν της Marvel ως Δρ Χανκ Πιμ στο Ant-Man, ρόλο που επανέλαβε στα σίκουελ και στο Avengers: Endgame (2019).
Η πιο πρόσφατη κινηματογραφική εμφάνιση του Μάικλ Ντάγκλας ήταν το 2023 στην ταινία «Ant-Man and the Wasp: Quantumania» και τώρα πρωταγωνιστεί με τον γιο του Κάμερον, στην επερχόμενη ταινία «Looking Through Water».
Τηλεόραση και προσωπική ζωή
Το 2018 επέστρεψε στην τηλεόραση με τη σειρά The Kominsky Method του Netflix, ως ένας γερασμένος ηθοποιός που διδάσκει υποκριτική – η σειρά ολοκληρώθηκε το 2021.
Επίσης, δάνεισε τη φωνή του στη σειρά κινουμένων σχεδίων Green Eggs and Ham (2019), βασισμένη στο παιδικό βιβλίο του Dr. Seuss.
Το 2010 αποκάλυψε ότι έπασχε από καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο στον λαιμό, ενώ το 2011 ανακοίνωσε ότι βρισκόταν σε ύφεση.
Αργότερα διευκρίνισε πως πρόκειται για καρκίνο στη γλώσσα, κάτι που είχε αποκρύψει αρχικά, φοβούμενος ότι μια πιθανή παραμόρφωση από χειρουργείο θα επηρέαζε αρνητικά την καριέρα του.
Τελικά, υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, χωρίς να χρειαστεί εγχείρηση.
To άρθρο Μάικλ Ντάγκλας: Ο αντι-ήρωας που κατέκτησε το Χόλιγουντ – Η ζωή και η καριέρα του δημοσιεύτηκε στο NewsIT .