Ο Λένιν θα εξετάσει το ζήτημα του έθνους υπό το πρίσμα των στρατηγικών και τακτικών απαιτήσεων μιας επαναστατικής πολιτικής στις ρωσικές συνθήκες. Ομως, με το να αποδεχτεί το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, με το να προκρίνει μια συγκρότηση του σοβιετικού κράτους ως πολυεθνικού κράτους και με την αναγνώριση της δυναμικής των αντιαποικιακών αγώνων, έδειξε να αντιλαμβάνεται ότι ο εθνικισμός μπορούσε υπό προϋποθέσεις να αποτελεί σύμμαχο και όχι εμπόδιο της επανάστασης.