Θα έπρεπε να είναι ένα μέρος στο οποίο παιδιά και νέοι διασκεδάζουν. Το λούνα παρκ στη Χαλκιδική, όμως, έγινε το σημείο όπου ένας 19χρονος έχασε ακαριαία τη ζωή του και η οικογένειά του τον είδε να πεθαίνει. Το περιστατικό έρχεται μόλις λίγες μέρες μετά τον πνιγμό του οκτάχρονου κοριτσιού στην πισίνα μιας κατασκήνωσης στην ίδια περιοχή. Γι’ αυτό, εύλογα προκαλεί πολλά ερωτήματα για τις συνθήκες ασφαλείας στους χώρους ψυχαγωγίας.
Και όχι μόνο. Η δήλωση της δημάρχου Κασσάνδρας πως το λούνα παρκ λειτουργούσε παράνομα φέτος εγείρει και άλλα ερωτήματα για τη συνέπεια με την οποία οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, στενού και ευρύτερου, κάνουν τη δουλειά τους. Το ίδιο και η ανακοίνωση του υπουργείου Ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία «μοναδική αρμόδια Αρχή» για την εφαρμογή του νομικού πλαισίου σχετικά με τη χορήγηση των αδειών και τον έλεγχο της τήρησης των απαιτήσεων λειτουργίας των λούνα παρκ είναι ο δήμος στη χωρική αρμοδιότητα του οποίου ασκείται η δραστηριότητα.
Οι αλληλοκατηγορίες τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικού κράτους προκειμένου να απεκδυθούν κάθε ευθύνης είναι μια στάση το λιγότερο προκλητική. Οι παραλείψεις που οδήγησαν σε τόσο τραγικά αποτελέσματα δεν βαραίνουν μόνο τους υπευθύνους των επιχειρήσεων. Βαραίνουν και τον δήμο και το υπουργείο. Γιατί ο μοναδικός τρόπος να αποφευχθούν τραγωδίες σαν κι αυτές είναι η πολιτεία να φροντίζει σχολαστικά για την τήρηση των κανόνων που η ίδια επιβάλλει.