Φαίνεται πως η συμφωνία πώλησης ενός μειοψηφικού μεριδίου από το πακέτο των μετοχών της Ευρωλίγκας είναι έτοιμη να ολοκληρωθεί. Η διεθνής εταιρεία BC Partners είναι ο επενδυτής που έχει επιλέγει και οι συζητήσεις μαζί του έχουν μπει στην τελική τους ευθεία.
Η Ευρωλίγκα δεν θα βάλει μόνο μπόλικο και ζεστό χρήμα στα ταμεία της (πάνω από 300 εκατ. ευρώ για ένα μερίδιο από τις μετοχές της που μπορεί να ξεπεράσει το 30%), αλλά και… δερβέναγα πάνω από το κεφάλι της. Διότι με το 1/3 ή και παραπάνω των μετοχών στην κατοχή του ο επενδυτής έχει λόγο στη λήψη όλων των στρατηγικών αποφάσεων. Στην πράξη διοικεί, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που τα υπόλοιπα 2/3 είναι μοιρασμένα στα 13 κλαμπ-μετόχους της Ευρωλίγκας.
Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά η λίγκα θα ακολουθήσει τον δρόμο της ανάπτυξης που θα χαράξει ο επενδυτής. Κλειστό πρωτάθλημα δηλαδή, με περισσότερους αγώνες και περισσότερες ομάδες απ’ ό,τι σήμερα, επέκταση όχι με αγωνιστικά κριτήρια, αλλά σε πόλεις και χώρες με εμπορικό ενδιαφέρον, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η διαρκής αύξηση όσων παρακολουθούν τη λίγκα κυρίως μέσα από τα live streaming και τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Διότι εκεί παίζεται πλέον το παιχνίδι, αυτά τα κοινά έχουν πια το μεγαλύτερο εμπορικό ενδιαφέρον. Κι η FIBA τι κάνει; Μιλάει με το ΝΒΑ για να το φέρει στην Ευρώπη. Πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις κανείς δεν ξέρει, όμως η συζήτηση έχει ανοίξει, προχωρά και λογικά κινείται πάνω κάτω στην ίδια βάση. Κλειστή λίγκα με συμμετοχή κλαμπ από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι οι μεγάλες υπερεθνικές λίγκες είναι το μέλλον του μπάσκετ στην Ευρώπη. Τα μεγάλα κλαμπ γρήγορα θα συνειδητοποιήσουν πως δεν έχουν θέση παρά μόνο σε αυτές και θα αποχωρήσουν από τα εθνικά πρωταθλήματα, που θα αποσυνδεθούν πλήρως από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (κάτι που έχει ήδη γίνει σε μεγάλο βαθμό) και θα υποβαθμιστούν σε ρόλο αναπτυξιακό, όπως έλεγε πρόσφατα ο Δημήτρης Ιτούδης. Εκεί θα αναδεικνύονται οι παίκτες που θα παίζουν μετά στις μεγάλες ομάδες. Το πολύ πολύ να μείνουν στις εθνικές λίγκες οι Β’ ομάδες των μεγάλων (κατά τα πρότυπα των Παναθηναϊκού Β’, Ολυμπιακού Β’ στην ποδοσφαιρική Super League 2), ώστε να τηρηθούν κάποια προσχήματα και να υπηρετηθεί καλύτερα η αποστολή της ανάπτυξης. Αλλά μέχρι εκεί. Και σε όποιον αρέσει…