Συνέντευξη στον Εκρέμ Ντελσή
Γεννημένος στην Κόρινθο, το πεπρωμένο του Βαγγέλη Οικονόμου ήταν ένα. Το ποδόσφαιρο. Αυτό, το υπηρέτησε με τον καλύτερό του εαυτό, για 18 ολόκληρα χρόνια. Μέσα απ’ αυτό, έδωσε πολλά αλλά και κέρδισε εξίσου κάμποσα πράγματα.
Ευθυτενής, γεροδεμένος και με ένα βλέμμα γεμάτο αποφασιστικότητα. Αυτά τον χαρακτήριζαν. Ένας αμυντικός «old school», που ποτέ δεν δίστασε να… θυσιαστεί για την ομάδα του, δίνοντας το παράδειγμα. Προσωπικότητα «ηγέτη».
Αν και έχει αποσυρθεί, το βιογραφικό του, αν μη τι άλλο… πλούσιο. Σημαντική καριέρα στα γήπεδα της Superleague αλλά και μια εμπειρία ζωής στο εξωτερικό. Από τα σημαντικά «highlights» του, η θητεία του στον Παναθηναϊκό αλλά και στη Ρος Κάουντι, στη Σκωτία.
Ο «χαλκέντερος» στόπερ, μίλησε αποκλειστικά στα Nea.gr. Οι αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού κόντρα στη Ρέιντζερς, οι προβλέψεις του και τι πρέπει να προσέξουν οι «πράσινοι». Παράλληλα, παραθέτει τα βιώματά του. Τα δύσκολα χρόνια στο «Τριφύλλι» και το δυνατό σκωτσέζικο πρωτάθλημα.
«Οι πιθανότητες 70-30 υπέρ του Παναθηναϊκού – Ο κόσμος θα στηρίξει»
Παναθηναϊκός Ρέιντζερς για τον δεύτερο προκριματικό του Champions League, ποια είναι η πρόβλεψή σου;
«Κοίτα, νιώθω ότι ο Παναθηναϊκός έχει πάρα πολλές πιθανότητες να περάσει. Ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη ομάδα, έχει και την ευρωπαϊκή ταυτότητα. Η Ρέιντζερς είναι μια εξίσου μεγάλη ομάδα, αλλά πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός είναι και σε καλύτερη φάση και έχει καλύτερους παίχτες αυτή τη στιγμή. Για μένα, είναι 70% να περάσει ο Παναθηναϊκός και 30% οι Σκωτσέζοι. Είναι πολύ πιο ελάχιστες οι πιθανότητες της Ρέιντζερς».
Θεωρείς πως είναι ο Παναθηναϊκός όσο έτοιμος απαιτείται την συγκεκριμένη περίοδο για να περάσει τους Σκωτσέζους;
«Καμία ομάδα δεν είναι νομίζω έτοιμη τώρα, καμία. Ούτε η Ρέιντζερς μπορεί να είναι 100% έτοιμη, ούτε ο Παναθηναϊκός είναι 100% έτοιμος. Δεν έχουνε παιχνίδια τα παιδιά στα πόδια τους, τα φιλικά σίγουρα είναι μια εικόνα, αλλά όμως όταν υπάρχει και προετοιμασία, τα πόδια είναι βαριά και οι παίχτες θέλουν χρόνο για να έρθουν κοντά.
Σίγουρα όμως, το γεγονός ότι ο προπονητής είναι ο ίδιος με πέρσι είναι ένα πλεονέκτημα για την ελληνική ομάδα. Του δόθηκε πίστωση και δεν χρειάστηκε χρόνος προσαρμογής, πολύ βοηθητικό αυτό όταν υπάρχουν προκριματικά».
Που πιστεύεις θα κριθεί η πρόκριση;
«Σε αυτά τα ματς σίγουρα στην ποιότητα. Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός έχει πολύ καλύτερο ρόστερ. Φυσικά και η Ρέιντζερς είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Ωστόσο, άμα ο Παναθηναϊκός είναι σαν σύνολο καλός, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα νομίζω».
Τι θα πρέπει να προσέξει η Ελληνική ομάδα για να περάσει;
«Από την εμπειρία μου στο σκωτσέζικο πρωτάθλημα, σίγουρα τις μονομαχίες. Είναι πολύ δυνατοί – σκληροί σ’ αυτό το κομμάτι. Κάτι ακόμα είναι οι μεγάλες μπαλιές. Είναι χαρακτηριστικό του ποδοσφαίρου της χώρας. Οπότε, προσοχή στις μπαλιές στην πλάτη της άμυνας.
Θα τις χρησιμοποιήσει και η Ρέιντζερς. Σίγουρα όμως, η επειδή είναι μεγάλη ομάδα θα προσπαθήσει να παίξει και πιο ποιοτικά. Θα παίξει πιο δημιουργικά, ειδικά, στην έδρα της θα κάνει φάσεις».
Ποια πιστεύεις ότι θα είναι η πιο καυτή έδρα; Άιμπροξ ή γεμάτο ΟΑΚΑ;
«Το γήπεδο της Ρέιντζερς είναι καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ωστόσο, σαν τους Έλληνες φιλάθλους, για μένα, δεν έχει.
Εντάξει, το ΟΑΚΑ είναι ένα μεγάλο γήπεδο – στάδιο, αλλά αχανές. Μπορεί να έχει και 40.000 κόσμο και όταν παίζεις μέσα στο να νομίζεις ότι έχει 5.000. Χάνει λόγω της απόστασης και του ταρτάν. Όμως, όταν είναι γεμάτο είναι πολύ ωραίο συναίσθημα.
Εγώ θα ήθελα πιο πολύ να δω το Παναθηναϊκό σε ευρωπαϊκά ματς, στη Λεωφόρο. Η πίεση του κόσμου είναι άλλη. Δηλαδή και ο ποδοσφαιριστής το παίρνει διαφορετικά. Είναι πιο “κλουβί”.
Αλλά ξέρω ότι ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα είναι εκεί και θα στηρίξει την ομάδα».
Ο Παναθηναϊκός επενδύει πολύ στο ελληνικό στοιχείο το τελευταίο διάστημα, πιστεύεις ότι αυτό μπορεί να τον οδηγήσει και πάλι στις επιτυχίες;
«Φυσικά, οι Έλληνες γενικά πριν δεν στηρίζονταν τόσο πολύ αλλά βλέπω τώρα και όλες οι ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Ολυμπιακός, ο ΠAOK στηρίζουν πολύ τα Ελληνόπουλα και έτσι πρέπει, για μένα.
Αυτό βοηθάει φυσικά και την Εθνική μας ομάδα. Αποκτούν μεγαλύτερη ομοιογένεια και φαίνεται. Επί Γιοβάνοβιτς το βλέπουμε, το σύνολο είναι πιο δεμένο».
«Θα επέλεγα και πάλι τον Παναθηναϊκό – Δεν υπάρχει πίεση στη Σκωτία
Ποιο ήταν το αίσθημα όταν φορούσες το «Τριφύλλι» στο στήθος;
«Ήταν μια μεγάλη εμπειρία για μένα, μεγάλη ποδοσφαιρική εμπειρία. Δούλεψα σε έναν τεράστιο σύλλογο, όπως είναι ο Παναθηναϊκός. Δούλεψα, να σου πω την αλήθεια, επαγγελματικά, όπως αρμόζουν σε αυτές τις μεγάλες ομάδες και κατάλαβα τη διαφορά πώς λειτουργούν σε μια μεγάλη ομάδα από μια μικρομεσαία. Είμαι περήφανος που πέρασα από την ομάδα του Παναθηναϊκού.
Παρόλο που ήταν και δύσκολα τα χρόνια όταν πήγα, δεν μετανιώνω για την απόφασή μου και άμα γυρνούσα το χρόνο πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα».
Πως βίωσες την πίεση, ειδικά στην δύσκολη περίοδο που αγωνίστηκες με τα «πράσινα»;
«Μέσα στα αποδυτήρια δεν υπήρχε η πίεση. Ο Παναθηναϊκός είναι Παναθηναϊκός και η πίεση ήταν η δεδομένη.
Αλλά όμως η πίεση ήταν ότι ο Παναθηναϊκός δεν πήγαινε καλά, δεν είχαμε καλή συγκομιδή στη βαθμολογία και ο κόσμος είχε απαιτήσεις, έβλεπε και τη διοίκηση που δεν έκανε τις αναμενόμενες ενέργειες όπως κάνει τώρα. Σε μεγάλες ομάδες υπάρχει πίεση γιατί είναι και ο κόσμος, είναι και το μέγεθος του κλαμπ. Ανεξάρτητα άμα είναι σε ένα κακό φεγγάρι ή σε ένα καλό φεγγάρι»
Την σεζόν 2012-2013, πήγες στην Σκωτία για την Ρος Κάουντι. Πως ήταν αυτή η εμπειρία;
«Ήθελα να δοκιμάσω το εξωτερικό και γι’ αυτό πήγα και στη Σκωτία να παίξω εκεί, στη Ρος Κάουντι.
Με την ομάδα της Ρος Κάουντι πήγαμε καλά τότε. Πρώτη χρονιά κιόλας παρόλο που ήταν μια νεοφώτιστη ομάδα. Φτάσαμε στα play-off και παίξαμε και με όλες τις μεγάλες ομάδες. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για μένα. Εντάξει, το στυλ ήταν διαφορετικό.
Προσαρμόστηκα βέβαια στο στυλ γιατί είναι και για μένα. Είναι το στυλ μου το δυνατό παιχνίδι. Αλλά όμως στο πρωτάθλημα της Σκωτίας, σε σύγκριση με το ελληνικό, είναι δύο σκάλες κατώτερο».
Τι διαφορές είδες στην ποδοσφαιρική καθημερινότητα στη Σκωτία;
«Δεν υπάρχει το άγχος, η πίεση που θα σου ασκήσουν στην Ελλάδα. Άμα θα χάσεις το ξεχνάνε, το αφήνουν πίσω. Στη Σκωτία, έρχεται ο αγώνας, παίζεις, χάσεις, κερδίσεις. Πας στο επόμενο, το ξεχνάς την άλλη ημέρα.
Εδώ στην Ελλάδα είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Η πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη».
Πως ζουν το ποδόσφαιρο οι Σκωτσέζοι;
«Τους αρέσει να πηγαίνουν στα γήπεδα, να τα γεμίζουν.
Να είμαι ειλικρινής, δεν είναι ο κόσμος που θα φτιάξει μια έδρα καυτή, όπως είναι στην Ελλάδα. Ωστόσο, πάνε να στηρίξουν τις ομάδες τους. Και εμείς που ήμασταν μια μικρομεσαία ομάδα, κάθε αγωνιστική παίζαμε σε γεμάτο το γήπεδο.
Ήταν ωραία εμπειρία δηλαδή. Ένιωθες ωραία και ένιωθες πραγματικά ποδοσφαιριστής».
«Αλλάζει η καθημερινότητα μετά την απόσυρση – Θέλω να επιστρέψω στο άθλημα»
Το 2022 αποσύρθηκες από την ενεργό δράση, πως βίωσες αυτή την μετάβαση;
«Εντάξει, σίγουρα η μετάβαση από ποδοσφαιριστής σε “απλός” άνθρωπος, είναι περίπλοκη. Όταν είσαι και στο υψηλό επίπεδο, υπάρχουν πολλές διαφορές. Πρέπει να προσαρμοστείς σε μια νέα καθημερινότητα. Βλέπεις την πραγματική ζωή».
Στο διάστημα αυτό βρήκες χρόνο να απολαύσεις ανέμελα οικογενειακές στιγμές, χωρίς το άγχος του ποδοσφαίρου. Πιστεύεις ότι οι απαιτήσεις του αθλήματος στερούν την οικογένεια από τους παίκτες;
«Μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Είναι από τις θυσίες που πρέπει να κάνεις. Όταν είσαι ποδοσφαιριστής ή μπασκετμπολίστας, είναι αναμενόμενο να είσαι μακριά από την οικογένειά σου. Όταν είσαι επαγγελματίας, δεν είσαι πάντα στη βάση σου. Από τα 19 μου, αυτό έγινε συνήθεια, τρόπος ζωής. Μετά την απόσυρση, ναι, έχεις τον χρόνο να απολαύσεις τέτοιες στιγμές».
Θα σκεφτόσουν την ενασχόλησή σου στο ποδόσφαιρό από άλλο πόστο;
«Ναι, θα ήθελα να ασχοληθώ σαν προπονητής. Με μικρά παιδιά, κατά κύριο λόγο. Τώρα βρίσκομαι στη Κύπρο. Ζω στη Κύπρο με τη σύζυγό μου, δεν είμαι στην Ελλάδα τώρα. Σίγουρα όμως, το κοιτάω αυτό. Στο άμεσο μέλλον θέλω να ασχοληθώ πάνω στο ποδόσφαιρο με παιδιά νέα, σε ακαδημίες».