Στη σελίδα αυτή, έχω γράψει πολλές φορές για την ιδιαίτερη αξία της Αθηναϊκής Τριλογίας, της Ακαδημίας, δηλαδή, του Πανεπιστημίου και της Βαλλιανείου Βιβλιοθήκης που κοσμούν το κέντρο της Αθήνας – χωρίς το κράτος αλλά και φορείς που διαχειρίζονται τα κτίρια να δίνουν την έμφαση που είναι αναγκαία στη σημασία τους. Ισως γι’ αυτό, χθες, που έπιασα στα χέρια μου το ογκώδες βιβλίο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), με την αλληλογραφία των δύο αρχιτεκτόνων που συνεργάστηκαν, του Θεόφιλου Χάνσεν και του Ερνέστου Τσίλλερ. Ο Χάνσεν από τη Βιέννη, σχεδίασε και έδινε εντολές πώς να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες της ανέγερσης, ο Τσίλλερ στην Αθήνα υλοποιούσε τις εντολές επιβλέποντας την πρόοδο των έργων και δίνοντας λύσεις όταν χρειαζόταν. Για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες αλληλογραφούσαν, μεταφέροντας παράλληλα το πνευματικό και πολιτικό κλίμα στις πόλεις όπου βρίσκονταν και κρίνοντας τα μεγάλα γεγονότα του κόσμου της εποχής τους, των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα.
Το βιβλίο («Αλληλογραφία 1859-1890»), αποτέλεσμα του κόπου, του πάθους και της καλαισθησίας της ιστορικού τέχνης Μαριλένας Ζ. Κασιμάτη, περιέχει 428 επιστολές που συγκεντρώθηκαν και μεταφράστηκαν πρώτη φορά. Κυρίως όμως περιέχει τις δονήσεις δύο σπουδαίων δημιουργών που μετέφεραν στην εποχή τους τις δονήσεις που παρέλαβαν από την κλασική αρχαιότητα, κοσμώντας τας συγχρόνους Αθήνας.