Και ενώ όλα έδειχναν έτοιμα για την έκθεση του απρόσμενου ευρήματος από τις αποθήκες του μουσείου, μόλις 17 ημέρες πριν οι αρχαιολόγοι εντόπισαν ακόμα τρία αγγεία σε άλλο σημείο, που είχαν χαρακτηριστεί αμερικανικά. Το Μουσείο Τέχνης του Σινσινάτι, στο οποίο εστάλησαν φωτογραφίες, αναγνώρισε τους αριθμούς καταλογογράφησης των αγγείων και επιβεβαίωσε πως πρόκειται για χειροποίητα αγγεία που πλάθονται από γυναίκες με προσοχή ώστε «να περάσει η ψυχή του χώματος στο αγγείο». Τα με πολύχρωμη διακόσμηση αγγεία «προέρχονται από την κοιλάδα του ποταμού Ζούνι στην Αριζόνα και ανήκουν στην ομώνυμη φυλή», μας εξηγούν ο Κώστας Πασχαλίδης και η Κατερίνα Βουτσά και μας προτρέπουν να παρατηρήσουμε εκείνο με την αναπαράσταση των ελαφιών με την κόκκινη γραμμή που διατρέχει το σώμα τους. «Είναι η “γραμμή της καρδιάς”, που συμβολίζει την ευχή του κυνηγού για την ειρηνική παράδοση της ψυχής του ζώου» λένε. Οταν το αμερικανικό μουσείο ενημερώθηκε για τον τελικό κατάλογο των αντικειμένων που είχε δωρίσει στην Ελλάδα, εξήγησε ότι επειδή η ανταλλαγή είχε συμβεί πριν από σχεδόν έναν αιώνα δεν υφίσταται κανένα κώλυμα, ωστόσο με την ισχύουσα νομοθεσία τα μουσεία δεν επιτρέπεται να εκθέτουν αντικείμενα ιθαγενών χωρίς την άδεια της φυλής τους. Το ΕΑΜ αποφάσισε να ζητήσει την άδεια των Ζούνι, οι οποίοι μόλις το απόγευμα της Τρίτης έστειλαν μια ευγενική επιστολή με την οποία συναινούν στην παρουσία των αγγείων τους στην Αθήνα.