Τις προάλλες έγραφα ότι ενώ όλη η Ευρώπη ασχολείται με το Τσάμπιονς Λιγκ που μόλις ξεκίνησε ενώ στην Ελλάδα ασχολούνται όλοι με τη διαιτησία – καλύτερα να δάγκωνα τη γλώσσα μου. Στους ορισμούς αυτής της αγωνιστικής του πρωταθλήματος είχαμε χθες ένα πρώτο σοβαρό λάθος – λάθος που τελικά διορθώθηκε, αλλά που δυστυχώς δημιουργεί κάποιες πρώτες αμφιβολίες για τη σοβαρότητα του γάλλου αρχιδιαιτητή Λανουά και των συνεργατών του. Ο,τι χειρότερο.
CAS
Τι συνέβη; Ο Γάλλος ανακοίνωσε ότι διαιτητής του σημαντικότερου ματς της πέμπτης αγωνιστικής, αυτού ανάμεσα στον Αρη και στον Ολυμπιακό στο «Βικελίδης», θα είναι ο γνωστός μας Ιταλός Φάμπιο Μαρέσκα, διαιτητής του περσινού ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟ που διακόπηκε εξαιτίας της ρίψης κροτίδας στον Χουάνκαρ. Ο Ιταλός δεν είναι διαιτητής elite, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Με τη συνολική του συμπεριφορά πέρσι στο πέρασμά του από την Ελλάδα έγραψε ιστορία – κι όχι γιατί διέκοψε το ντέρμπι: ας πούμε ότι αυτό είχε δικαίωμα να το κάνει. Ακατανόητα ήταν όλα τα υπόλοιπα. Οι μάρτυρες των όσων έγιναν ισχυρίζονται ότι άλλαζε απόφαση διαρκώς, ότι αρχικά πέταξε το μπαλάκι στον γιατρό του αγώνα τον οποίο στη συνέχεια αγνόησε, ότι πέρασε ώρες ολόκληρες στα αποδυτήρια του γηπέδου χωρίς να μπορεί να πάρει απόφαση κ.λπ. Αυτό ωστόσο που ήταν πέρα από κάθε λογική και συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία είναι ότι αφού έφυγε και πήγε στην Ιταλία, άλλαξε το φύλλο αγώνα που ο ίδιος συνέταξε και με μια συμπληρωματική έκθεση προκάλεσε την τιμωρία του Ολυμπιακού – τιμωρία που μάλιστα μερικώς κατέπεσε στο CAS.
Ακατανόητο
Πιθανότατα ο άνθρωπος να μην μπόρεσε εκείνο το βράδυ να διαχειριστεί το βάρος της αποστολής ή να μην ήθελε να πάρει μια απόφαση που θα καθόριζε την τύχη του αγώνα ή να μετάνιωσε για όσα έγραψε και φεύγοντας να θέλησε να καταστρέψει τον Ολυμπιακό γιατί κάτι δεν του άρεσε. Οπως και να έχει, όταν υπάρχουν διαθέσιμοι τόσοι και τόσοι διαιτητές χωρίς προηγούμενα, είναι λάθος να επιλέγεται από την ΚΕΔ κάποιος που πέρυσι τα πεπραγμένα του συζητήθηκαν εδώ για μήνες. Ο ίδιος ο Λανουά όταν ενημερώθηκε για τα περσινά κατορθώματα του διαιτητή τον αντικατέστησε με έναν άλλο Ιταλό, τον Παϊρέτο, γόνο της μεγαλύτερης διαιτητικής οικογένειας στην Ιταλία, αλλά διαιτητή μάλλον μέτριο. Ωστόσο δεν είναι αυτό το θέμα. Η ερώτηση είναι πώς γίνεται ένας αρχιδιαιτητής (και οι συνεργάτες του) να δίνει την εντύπωση ότι δεν τσεκάρει ποιοι είναι οι διαιτητές που επιλέγει. Αν ήταν αμέλεια, είναι ακατανόητη.
Τεμπελιά
Σκεφτόμουν χθες πώς περνάνε τη μέρα τους στην Αθήνα οι ξένοι αρχιδιαιτητές. Αν εξαιρέσεις κάποιες ελάχιστες μέρες που προετοιμάζονται για να κάνουν σεμινάρια, λογικά δεν κάνουν απολύτως τίποτα από το να ψάχνουν τρόπο να σκοτώσουν τον χρόνο τους: αν δεν κάνεις τίποτα τεμπελιάζεις ακόμα περισσότερο. Οι αρχιδιαιτητές έχουν στη διάθεσή τους μέρες ολόκληρες για να ορίσουν διαιτητές σε επτά όλα κι όλα ματς. Σε ένα από αυτά (το πολύ σε δύο) μπορεί να είναι απαραίτητο να φέρουν κάποιο ξένο. Είναι τόσο δύσκολο να βρουν κάποιον; Και είναι δύσκολο να βρουν κάποιον χωρίς κανένα προηγούμενο στην Ελλάδα; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Υπάρχει άραγε δόλος; Κι αυτό δεν το πιστεύω. Η δουλειά του αρχιδιαιτητή είναι ακριβοπληρωμένη και για αυτούς που την αναλαμβάνουν πανεύκολη: τύχη αληθινή. Αλλά είναι τόσο λίγη που οδηγεί στην οκνηρία. Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι έχουν την τύχη να παίρνουν τόσα χρήματα για να κάνουν τόσα λίγα, μας βλέπουν σίγουρα σαν ιθαγενείς που χρειαζόμαστε ξένους για να γίνει η πιο εύκολη από τις δουλειές, και σε χρόνο ρεκόρ συμπεριφέρονται ανάλογα. Βάζουν στα ματς διαιτητές χωρίς καν να τσεκάρουν αν στην Ελλάδα έχουν προηγούμενα. Πράγμα για το οποίο θα χρειαζόταν απλά μια αναζήτηση στο Ιnternet που στην περίπτωση του Μαρέσκα γίνεται σε καμιά πενηνταριά δευτερόλεπτα.
Τουρισμός
Φυσικά όλο αυτό το ρεζιλίκι θα είχε αποφευχθεί αν στην ΚΕΔ, κοντά στους ξένους υπήρχε ένας έλληνας πρώην διαιτητής, που αποκλείεται να μη θυμόταν στη συγκεκριμένη περίπτωση τις περιπέτειες του Μαρέσκα. Αλλά αν βάλεις ένα Ελληνα δίπλα στους ξένους θα προκύψει ό,τι βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ο Ελληνας θα κάνει τη δουλειά με τις πλάτες τους και θα ξαναζήσουμε τα ωραία που ζήσαμε. Θα προάγονται τα πουλέν των βλαχοπροέδρων, θα γίνονται διεθνείς οι πιο υπάκουοι, θα ξέρουμε ποιες ομάδες και ποιοι διαιτητές θα ανεβούν από τη Σούπερλιγκ 2 πριν αυτή αρχίσει, θα σπάσει το παγκόσμιο ρεκόρ τοξικότητας, που είναι άλλωστε δικό μας. Πρόκειται για φαύλο κύκλο. Αν βάλεις έναν Ελληνα στην ΚΕΔ θα χρειάζεται να κάνεις τον σταυρό σου για να ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα. Αν Ελληνας δεν υπάρχει, θα υπάρχουν τρεις ωραίοι τύποι που σύντομα θα κάνουν τουρισμό στην Ελλάδα. Τουλάχιστον αυτοί είναι εδώ. Ο προηγούμενος αρχιδιαιτητής πληρωνόταν για να μην πατήσει το πόδι του στα μέρη μας.
Καθρεφτάκια
Δεν είναι η αντικατάσταση ενός ιταλού διαιτητή από έναν άλλο το πρόβλημα: αντικαταστάσεις γίνονταν και τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα κάποτε ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ Τάκης Μπαλτάκος πανηγύριζε γιατί άλλαξε μόνος του τον διαιτητή Σιδηρόπουλο σε ένα ντέρμπι ΠΑΟ – ΑΕΚ προκαλώντας την οργή του τότε αρχιδιαιτητή που ήταν ο Μπένετ. Το πρόβλημα είναι πως οι αρχιδιαιτητές θα πάψουν να έχουν στον νου τους ότι ήρθαν εδώ για να πουλάνε καθρεφτάκια σε ιθαγενείς και ότι θα καταλάβουν πως περιμένουμε να είναι τουλάχιστον σοβαροί.
Θέση
Υπάρχει λύση; Ναι και είναι σχετικά απλή. Να φωνάξει αύριο κιόλας ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ Μάκης Γκαγκάτσης τον Λανουά και τους συνεργάτες του και να τους εξηγήσει πως και οι ίδιοι αξιολογούνται και πως στο επόμενο ανάλογο λάθος θα φύγουν και χωρίς αποζημίωση μάλιστα. Μπορεί επίσης σε αυτή τους τη συνάντηση, που δεν χρειάζεται να είναι καν μυστική αλλά μπορεί να γίνει στην επόμενη συνεδρίαση της Επαγγελματικής Επιτροπής της ΕΠΟ, να ζητήσει από τον Λανουά να σταματήσει να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο στα βίντεο που κάνει για τα λάθη των διαιτητών και να παίρνει θέση τουλάχιστον για φάσεις που ομάδες έχουν εκδώσει ανακοινώσεις. Και να του εξηγήσει ότι δουλειά της ΚΕΔ δεν είναι το πώς θα καλύπτει διαιτητές για τα λάθη τους, αλλά πως θα τους συνετίζει όταν τέτοια κάνουν. Αλλά όταν λάθη απερίγραπτα κάνεις πρώτος εσύ ως αρχιδιαιτητής, ποιον άραγε να συνετίσεις;