Στα χρόνια του δικομματισμού, παραδοσιακού και καχεκτικού, η πλειοψηφία ψήφιζε για κυβέρνηση – διάλεγε ένα από τα δύο κόμματα που θεωρούσε ότι έχουν κυβερνητική πρόταση –, ενώ ένα 30% περίπου προτιμούσε να ρίξει στην κάλπη ψηφοδέλτιο διαμαρτυρίας – ψήφιζε για αντιπολίτευση, σύμφωνα με τους εκλογολόγους. Το μοτίβο άλλαξε δραματικά απ’ το 2023. Πολλοί από τους εκλογείς της πρώτης κατηγορίας εκτιμούν ή νιώθουν πως δεν έχουν «εναλλακτική» – με αποτέλεσμα να καταλήξουν στην αποχή φέτος τον Ιούνιο και να σκανάρουν έκτοτε το πολιτικό σκηνικό αναζητώντας μία. Κάπως έτσι, το 56,6% έχει φτάσει να αξιολογεί ως «πολύ και αρκετά» σημαντικές για τη συνολική πολιτική κατάσταση της χώρας τις εσωκομματικές του ΠΑΣΟΚ, όπως βρήκαν οι ερευνητές της GPO μια εβδομάδα νωρίτερα. Το ψυχογράφημα εκείνων που ζητούν μια ισχυρή αντιπολίτευση σήμερα δεν είναι εύκολο πρότζεκτ για τους αναλυτές. Ωστόσο, δεδομένης της προέλευσής τους (του παρελθόντος όπου στήριζαν κυβερνητικά κόμματα, δηλαδή) αρκετοί εικάζουν πως τα ντεσιμπέλ, οι μέθοδοι αμφιθεάτρου και η παροχολογία δεν τους ικανοποιούν. Περιμένουν να ακούσουν ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο προγραμματικό λόγο. Εχουν απαιτήσεις που υπερβαίνουν τα όρια των καλών κοινοβουλευτικών σόου.