Ο Στέφανος Κασσελάκης είναι στο βήμα. Και μου θυμίζει τον Νίκο Κούρκουλο στο δικαστήριο, όταν αναφωνεί το ιστορικό «Οχι άλλο κάρβουνο». Μετά χόρεψε και το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» – ο Κούρκουλος, όχι ο Κασσελάκης. Και ήταν εξαιρετικός, για αυτό που ήθελε να πετύχει. Εμφανίστηκε ως ένας άνθρωπος που πλέον βάλλεται από παντού και αυτό του προκαλεί αίσθημα πνιγμού και αστείρευτη αγανάκτηση. Και είμαι βέβαιος ότι έπεισε ένα μεγάλο κομμάτι του τηλεοπτικού ακροατηρίου. Αν ήταν φτωχόπαιδο τα πράγματα θα ήταν πιο εύκολα, αλλά και έτσι μια χαρά μπορεί να το πάει. Ο νέος, ο καθαρός, ο άσπιλος που διώκεται από το γηρασμένο και βαθιά διεφθαρμένο κομματικό κατεστημένο. Και αυτό, ξέρετε, πουλάει πολύ περισσότερο από ιδεολογικές πλατφόρμες ή τον Πολάκη με το καλάσνικοφ στον ώμο. Μέχρι που σηκώνει κάποιους από τον καναπέ για να ψηφίσουν Στέφανο, γιατί είναι πολλές οι πίκρες και οι αδικίες που κατατρέχουν αυτό το παιδί.