Τα στρατόπεδα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ είναι, λίγο – πολύ, γνωστά: σε ένα σώμα 295 στελεχών (λόγω θέσεων που δεν αναπληρώθηκαν μετά τη διάσπαση), υπάρχει το μέτωπο των 87 στελεχών, οι οποίοι λέγεται πως έχουν πληθύνει, που ζητούν ανοιχτά από τον Στέφανο Κασσελάκη άμεση προσφυγή στις κάλπες για αλλαγή ηγεσίας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται και στελέχη που δεν συμφωνούν απαραίτητα ο ένας με τον άλλον, όμως συγκλίνουν στην κριτική που ασκούν προς την πλευρά της ηγεσίας – είτε αυτή αφορά την κριτική στον Αλέξη Τσίπρα είτε τη λειτουργία του κόμματος. Σ’ αυτούς έρχονται να προστεθούν οι υποστηρικτές του Παύλου Πολάκη, του άλλου αντιπολιτευτικού πόλου που έχει θέσει καθαρά ζήτημα κάλπης και έχει προαναγγείλει την πρόταση μομφής. Ο συνολικός αριθμός των αμφισβητιών ενδεχομένως να κυμαίνεται πέριξ του 140, που δεν φτάνει μεν την απαιτούμενη πλειοψηφία, ωστόσο ρίχνει τη διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών κάτω από δέκα ψήφους – αν όντως επιβεβαιωθεί, δείχνει πως η πιθανότητα να πετύχει η μομφή δεν είναι κυρίαρχη, αλλά σίγουρα δεν είναι μικρή, κάνοντας το σενάριο της οριακής υπερψήφισης ή καταψήφισης να μοιάζει ως η πιο πιθανή εξέλιξη.
Ο ρόλος – κλειδί του Παππά
Το πρόσωπο που θεωρείται πως στο τέλος θα καθορίσει και την έκβαση της ψηφοφορίας για τη μομφή στον Κασσελάκη δεν είναι άλλο από τον νέο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Νίκο Παππά, ο οποίος ελέγχει στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής που στηρίζουν τον Κασσελάκη – κάποιοι εκ των συνομιλητών του πια έχουν περάσει και στην πλευρά των 87, ωστόσο η ομάδα που ελέγχει είναι ακόμα συντεταγμένη για τα δεδομένα του οργάνου. Εχοντας χάσει το στήριγμα του Πολάκη, ο Κασσελάκης βασίζει πια την πλειοψηφία του στην Κεντρική Επιτροπή στον πρώην υπουργό – και η επιλογή του να τον τοποθετήσει στη θέση του Φάμελλου ερμηνεύεται και ως επιλογή στεγανοποίησης μιας απολύτως απαιτούμενης συμμαχίας ενόψει της μάχης στην ΚΕ για την πρόταση μομφής. Από τα τρία κομβικά πρόσωπα που βοήθησαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στο τελευταίο συνέδριο, λειτουργώντας συμβιβαστικά με μια πρόταση που στο τέλος επικράτησε, ο Παππάς (που ήταν και οργανωτικά ο ισχυρός εκ των τριών) είναι ο μόνος που έχει παραμείνει στο πλευρό του Κασσελάκη – οι άλλοι δύο, ο Σωκράτης Φάμελλος και ο Γιώργος Τσίπρας, τάσσονται πια με την εσωκομματική αντιπολίτευση. Στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της Πέμπτης, ο Παππάς τόνισε πως δεν συμφωνεί με μια νέα προσφυγή στη βάση και πως τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να ταλαιπωρούνται άλλο, τάχθηκε δηλαδή στο πλευρό του Κασσελάκη. Ακόμα και αυτός, όμως, φροντίζει να κρατάει μια διακριτή στάση, αρχικά εκτιμώντας ότι η διαγραφή του Χρήστου Σπίρτζη δεν «περνάει» από την Κεντρική Επιτροπή (η εισήγηση τελικά πήρε παράταση για μετά το κρίσιμο Σαββατοκύριακο), αλλά και σχολιάζοντας πως «υπάρχουν πιο ουσιώδεις αλλαγές από το όνομα» στις καταστατικές αλλαγές που προτείνει η Κουμουνδούρου. Κάποιες από αυτές τις αλλαγές αγγίζουν και τον ίδιο, όπως το όριο των τριών θητειών και η αλλαγή περιφέρειας (η οποία ωστόσο δεν πέρασε από την Επιτροπή Καταστατικού), αλλά και το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτή και των 4 γραμματέων του κόμματος, οι οποίοι στην πραγματικότητα θα λειτουργούν και με εξουσίες αντιπροέδρου.
Σιγή ασυρμάτου
Τα μάτια όλων, πάντως, είναι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στραμμένα και στην πλευρά του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την παρέμβαση που έκανε στο τελευταίο συνέδριο του κόμματος και τη διακριτική παρουσία που επέλεξε να έχει στις ευρωεκλογές, τηρεί σιγήν ιχθύος για τα όσα συμβαίνουν στο κόμμα. Δεν έχει σηκώσει το γάντι ούτε στις απανωτές προκλήσεις Κασσελάκη, με αποκορύφωμα τη μεταμεσονύκτια ανάρτηση και τα υπονοούμενα για τα «μαύρα ταμεία», παρά μόνο με μια διαρροή για τη στάση που έχει τηρήσει για την «Αυγή», σε έντονο ύφος. Γι’ αυτή τη σιωπή του τον κατηγορεί και ο διάδοχός του, την ώρα που δέχεται πιέσεις να τη σπάσει και να δείξει τον δρόμο προς την έξοδο και από στελέχη που θα ήθελαν όχι απλώς την επιστροφή του στην ενεργό πολιτική, αλλά και την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι που η Κουμουνδούρου περιγράφει ως «νεφελώδη Κεντροαριστερά» και «αποτέλεσμα συμφερόντων», ενώ όσοι εκ της εσωκομματικής αντιπολίτευσης δεν είναι αρνητικοί σ’ αυτό το σενάριο το περιγράφουν ως προωθητική διαδικασία για τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων και την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου.
Καμία παρέμβαση
Οι πληροφορίες, πάντως, κινούνται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, καθώς ο πρώην πρωθυπουργός δεν φαίνεται διατεθειμένος ούτε να παρέμβει στα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ ούτε να ηγηθεί μιας γενικής αποχώρησης της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που θα ήθελε να τον ακολουθήσει. Συνομιλεί με στελέχη που τον αναζητούν στο γραφείο της Αμαλίας, όμως είναι σαφές σε όλους πως καμία κίνηση δεν θα υπάρξει εκ μέρους του το επόμενο διάστημα. Αυτή η επιλογή του Τσίπρα, που με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται να αλλάζει άμεσα, δυσκολεύει και τις πιο ακραίες φωνές εντός της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που περιγράφουν ήδη ως μονόδρομο την αποχώρησή τους ή ζητούν από τους βουλευτές που διαφωνούν να διαμορφώσουν μια ανεξάρτητη Κοινοβουλευτική Ομάδα άμεσα, σε περίπτωση που η μομφή δεν περάσει. Δυσκολεύει και τον Κασσελάκη, που στο παρελθόν έχει ξεκαθαρίσει πως θα προτιμούσε να αναμετρηθεί με τον Τσίπρα εντός ΣΥΡΙΖΑ και όχι εκτός.