Ο Κουκουρέγια, ο Μουκουντί και το πέναλτι

Με καθυστέρηση άνω των δύο μηνών μάθαμε τελικά ότι κακώς δεν καταλογίστηκε πέναλτι στο χέρι του Κουκουρέγια, στην περίφημη φάση που εν πολλοίς έκρινε υπέρ της Ισπανίας τον προημιτελικό του πρόσφατου Euro με τη Γερμανία. Η Επιτροπή Διαιτησίας της ΟΥΕΦΑ πήρε θέση και στην τελευταία επιθεώρησή της, την οποία διένειμε στους ευρωπαίους διαιτητές, παραδέχθηκε ότι ο διαιτητής και ο VAR του συγκεκριμένου αγώνα δεν πήραν τη σωστή απόφαση αφήνοντας το παιχνίδι να συνεχιστεί αντί να δείξουν την άσπρη βούλα.

Μικρή σημασία έχει πια αυτό. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει έπειτα από τόσο καιρό. Εχει, όμως, μεγάλο ενδιαφέρον η αιτιολόγηση της Επιτροπής Διαιτησίας της ΟΥΕΦΑ. Αναφέρει λοιπόν στο συγκεκριμένο έγγραφο, το οποίο έφερε στη δημοσιότητα η ισπανική ιστοσελίδα Relevo: «Οταν η επαφή με το χέρι σταματά την πορεία της μπάλας προς το τέρμα, θα πρέπει να τιμωρείται πιο αυστηρά και να καταλογίζεται πέναλτι στις περισσότερες περιπτώσεις».

Αν στην παραπάνω πρόταση έμπαινε τελεία στη λέξη πέναλτι, θα επρόκειτο για έναν ξεκάθαρο και απολύτως κατανοητό κανονισμό. Οταν σουτάρει ο επιθετικός προς το τέρμα και η μπάλα βρει στο χέρι του αμυντικού, είναι πέναλτι. Τέλος.

Προσθέτουν, όμως, οι αρχιδιαιτητές της ΟΥΕΦΑ… «στις περισσότερες περιπτώσεις». Οχι πάντα δηλαδή. Ποια είναι η εξαίρεση; «Αν το χέρι του αμυντικού είναι κολλημένο ή πολύ κοντά στο σώμα του». Τότε δεν είναι πέναλτι. Κι άντε να βρεις εσύ που παρακολουθείς τόσα χρόνια ποδόσφαιρο και δεν έχεις καταλάβει ακόμα πότε ένα χέρι είναι πέναλτι ή όχι, αν το χέρι είναι κοντά στο σώμα ή δεν είναι. Τι σημαίνει «πολύ κοντά» και τι «μακριά». Δηλαδή, στη φάση με τον Μουκουντί στον πρόσφατο αγώνα της ΑΕΚ στη Λιβαδειά το χέρι ήταν κοντά ή μακριά από το σώμα του Καμερουνέζου; Οι μισοί έλεγαν το ένα, οι άλλοι μισοί το άλλο και όλοι ήταν βέβαιοι για το δίκιο τους. Συμπέρασμα πάντως δεν βγήκε.

Υπήρχε η αίσθηση ότι η χρήση της τεχνολογίας θα βελτίωνε το επίπεδο της διαιτησίας, μάλλον όμως δεν το έχει κάνει. Φωνές υπάρχουν ακόμα και μάλιστα έντονες. Και θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν όσο οι κανονισμοί παραμένουν ασαφείς και δίνουν τη δυνατότητα στον διαιτητή να χρησιμοποιεί την κρίση του. Αλλη λύση δεν υπάρχει από το να γίνουν οι κανονισμοί απολύτως ξεκάθαροι. Αλλά αυτό μάλλον δεν το θέλει κανένας…