Η κρίση του νερού που εντείνεται με τη λειψυδρία και σε συνδυασμό με την κλιματική μεταβολή που βιώνουμε, είναι μείζον θέμα και για τη χώρα μας. Με αυτόν τον γνώμονα είναι αδιανόητο να καταγράφεται τέτοιο μέγεθος διαρροών στο δίκτυο της πρωτεύουσας όπως αυτό που σήμερα φέρνουν «ΤΑ ΝΕΑ» στο φως. Είναι διαφορετικό η καθημερινή κατανάλωση και είναι εντελώς άλλο μια συμπεριφορά αλόγιστης χρήσης του νερού ή και μη ελέγχου των διαρροών σε νοικοκυριά και βέβαια σε εταιρείες ή ακόμη και στη γεωργία. Σήμερα η Αθήνα και γενικώς η χώρα είναι προ των πυλών ενός ασύμμετρου κινδύνου όπως η λειψυδρία που όχι απλώς ερημοποιεί ολόκληρες περιοχές αλλά και θέτει σε κίνδυνο την καθημερινότητά μας και τη στοιχειώδη διαβίωση.
Οι αριθμοί απώλειας αλόγιστης του ύδατος μόνον από ένα απλό καθημερινό διαμέρισμα είναι εφιαλτικοί και ειδικά σε μια επείγουσα συγκυρία που η πραγματικότητα της κρίσης του νερού περνάει πια στους «πονοκεφάλους» της κυβέρνησης και των μεγάλων στοιχημάτων που έχει για το προσεχές διάστημα. Η νέα πραγματικότητα όμως εφάπτεται και με τη δική μας ατομική ευθύνη για το νερό. Ούτε απεριόριστο είναι, ούτε πρέπει έτσι να αντιμετωπίζεται από τον μέσο πολίτη. Η κατάσταση συναγερμού πρέπει να εμπεδωθεί στους κατοίκους της Αθήνας και εν συνόλω της χώρας. Η δε γεωργία που είναι ο «θύτης» διαρροής και απωλειών τόνων νερού λόγω απαρχαιωμένων τεχνικών άρδευσης, πρέπει επίσης να συγχρονιστεί με τη νέα δυστοπία. Δεν υπάρχει χρόνος.