Ούτε στις τρεις σεζόν που πήρε την Ευρωλίγκα (το 1997 στη Ρώμη, το 2012 στην Κωνσταντινούπολη και το 2013 στο Λονδίνο), αλλά ούτε και τις δύο που την έχασε στο σουτ και κυρίως στην άμυνα που δεν βγήκε στο φινάλε (Τελ Αβίβ 1994, Κάουνας 2023) είχε ο Ολυμπιακός ρόστερ σαν το εφετινό.
Να διευκρινίσουμε τη διαφορά, παιχταράδες είχε και τότε (όπως και τη διετία 2008-2010) αλλά υπήρχαν και παίκτες στο ρόστερ κάθε φορά, τουλάχιστον ένας και κάποιες φορές και δύο που ήταν καθαρά συμπληρωματικοί και είχαν ελάχιστο έως καθόλου χρόνο συμμετοχής και κακά τα ψέματα θα ήταν άδικο να ζητηθεί από αυτούς να βγουν μπροστά και να παίξουν βασικοί, πολύ απλά διότι δεν ήταν έτοιμοι για αυτό.
Το εφετινό ρόστερ των Ερυθρόλευκων είναι ξεκάθαρα το κορυφαίο στην ιστορία τους (ανεξάρτητα από την κατάληξη που θα έχει αγωνιστικά η χρονιά) και με μεγάλη διαφορά το ακριβότερο όλων των εποχών.
Πρώτα το Σούπερ Καπ
Σαφέστατα αυτό δεν εξασφαλίζει στον Ολυμπιακό όχι μόνο την κατάκτηση της Ευρωλίγκας ή του πρωταθλήματος αλλά ούτε καν του Σούπερ Καπ που αρχίζει σήμερα στη Ρόδο και τα κορυφαία ρόστερ πρέπει να αποδεικνύουν την αξία τους (αλλά και τη χημεία τους, ιδιαίτερα σημαντική σε ομάδα με αρκετές νέες προσθήκες και ας είναι οι δύο παλαιοί παίκτες της) και να εξαργυρώνουν την ποιότητά τους.
Απλά για πρώτη φορά στην ιστορία του ο Ολυμπιακός διαθέτει 16 παίκτες που έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να αρχίσουν βασικοί έναν αγώνα, άσχετα εάν οι δύο έχουν ακόμα μέλλον μπροστά τους για την επιστροφή τους στους αγωνιστικούς χώρους και αναφερόμαστε στον Κίναν Εβανς και στον Μουσταφά Φαλ.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο στοίχημα στην ιστορία της ομάδας, δεν είναι τυχαίο ότι συμβαίνει στη σεζόν που θα κλείσει τα 100 χρόνια της, αλλά και του Γιώργου Μπαρτζώκα που μπορεί να έχει βγάλει λαγούς από το καπέλο του και στον Ολυμπιακό αλλά και σε άλλες ομάδες (η Χίμκι και η Λοκομοτίβ Κουμπάν καθώς και το Μαρούσι είναι τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα) όμως εφέτος έχει ένα… πυρηνικό οπλοστάσιο που πρέπει να διαχειριστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να πάρει ό,τι καλύτερο στο παρκέ και να αποφύγει τη… διαρροή ραδιενέργειας μέσα στα αποδυτήρια που μεταφράζεται σε γκρίνια των παικτών που μπορεί να νιώθουν εαυτό αδικημένο (σε λεπτά συμμετοχής και ρόλους).
Στον άσο έχει τον Τόμας Γουόκαπ, τον Νάιτζελ Γουίλιαμς – Γκος και τον Ναζ Μήτρου – Λονγκ (θα προστεθεί και ο Κίναν Εβανς από τον νέο χρόνο) ενώ στο δύο βρίσκονται ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, ο Λούκα Βιλντόσα και ο Σακίλ Μακ Κίσικ. Με τον πρώτο να επιστρέφει στην ομάδα με την οποία είχε την κορυφαία σεζόν στην καριέρα του και να θέλει να το επαναλάβει και τον δεύτερο να έχει μεγάλο κίνητρο να αποδείξει ότι είναι πολύ καλύτερος παίκτης από τη σεζόν που είχε (όχι με πρωταγωνιστικό ρόλο) πέρυσι στον Παναθηναϊκό.
«Καυτή» περιφέρεια
Στο τρία βρίσκονται ο Κώστας Παπανικολάου, ο Εβάν Φουρνιέ και ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης, με τους Αλεκ Πίτερς και Σάσα Βεζένκοφ να συμπληρώνουν μια «καυτή» περιφέρεια με το μεγάλο στοίχημα εδώ να είναι η αρμονική συνύπαρξη των δύο «πιστολέρο» γιατί όχι και στην ίδια πεντάδα κάποιες φορές. Οι δύο τελευταίοι σαφώς και θα ανεβαίνουν και στο «4» μαζί με τον Φιλίπ Πετρούσεφ, ο οποίος ενίοτε παίζει και ως σέντερ για αυτό και δεν δόθηκε – τελικά – δανεικός στον Ερυθρό Αστέρα καθώς τα δύο βασικά πεντάρια της ομάδας (Νίκολα Μιλουτίνοφ και Μουσταφά Φαλ) είναι στα πιτς – ο δεύτερος για μεγαλύτερο διάστημα. Στο «5» φυσικά υπάρχει και ο Μόουζες Ράιτ και χωρίς τραυματισμούς οι Ερυθρόλευκοι έχουν την πιο ισχυρή φρόντ λάιν στην Ευρώπη.
Ο λόγος (και η μπαγκέτα) στον Γιώργο Μπαρτζώκα.