Η ελπίδα των υποστηρικτών του μέχρι πρότινος αρχηγού κι εκείνων του μέντορά του (οι οποίοι σε όλες τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις για την εσωκομματική αναμέτρηση καταλαμβάνουν την πρώτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα στη δεξαμενή των συριζαίων ψηφοφόρων) για ένα μέλλον διαφορετικό απ΄το παρόν των μονοψήφιων ποσοστών, βέβαια, στηρίζεται ακριβώς στο ίδιο μοντέλο αντιπολίτευσης. Το πόθεν έσχες του Σφακιανού μπορεί να είναι γνωστό και οι εξαντλητικές λεπτομέρειες για την προσωπική του ζωή ή το λαϊφστάιλ του λιγότερες απ’ του αντιπάλου του. Ωστόσο, το ύφος με το οποίο πολιτεύονται είναι παρόμοιο – αν όχι πανομοιότυπο. Ο πολακισμός φυσικά προϋπήρχε του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα ήταν άδικος όποιος δεν του αναγνωρίζει πως ενσάρκωσε τον τοξικό λαϊκισμό με το πάθος αυτού που τον δίδαξε αποτελεσματικότερα στα αριστερά του κομματικού συστήματος. Οι αντιπολιτευτικές προτάσεις που κομίζουν κι οι δύο επικρατέστεροι στη βάση του κόμματος, επομένως, είναι η βαθύτερη ερμηνεία του 51% της κοινής γνώμης που – σύμφωνα με το χθεσινό γκάλοπ της Interview – προβλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαλυθεί, τoυ 34% που εκτιμά πως θα συρρικνωθεί και του μόλις 13% που πιστεύει ότι θα ανασυνταχθεί.