Το πρόσφατο ντέρμπι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ (1-1) στην Οpap Arena ολοκληρώθηκε με τη συνηθισμένη κλωτσοπατινάδα την οποία εδώ και καιρό βλέπουμε μετά το τέλος των αντίστοιχων ματς. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτή δεν υπήρχε καμία συμμετοχή ποδοσφαιριστών. Τα τηλεοπτικά πλάνα είναι αρκετά ενδεικτικά. Στο τέλος του ματς η κάμερα ζουμάρει στους παίκτες που αλλάζουν χειραψίες και φανέλες: αν δεν είχες δει το παιχνίδι, θα πίστευες ότι είναι ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας. Οταν το πλάνο ανοίγει βλέπεις στην είσοδο των αποδυτηρίων του γηπέδου έναν γενικό χαμό. Πρωταγωνιστεί αυτή τη φορά ο προπονητής του ΠΑΟΚ Ραζβάν Λουτσέσκου, ωστόσο αυτό που εντυπωσιάζει είναι το πλήθος των παρευρισκομένων εντός του αγωνιστικού χώρου: μιλάμε για δεκάδες άτομα που δεν είναι ούτε ποδοσφαιριστές, ούτε μέλη των προπονητικών τιμ! Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Μια ιδέα πήραμε από τις κλήσεις του αθλητικού δικαστή και της ΔΕΑΒ την επόμενη μέρα. Μεταξύ άλλων κλήθηκαν δύο φροντιστές του ΠΑΟΚ! Υπέροχα όλα πραγματικά.
Μικρούλης
Στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχουν γίνει σταρ οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, οι παράγοντες, ενίοτε και οι διαιτητές. Φαίνεται πως έφτασε η ώρα των φροντιστών. Δεν γνωρίζω πόσους φροντιστές έχει ανάγκη μια ομάδα σε ένα παιχνίδι. Δεν ξέρω και τι δουλειά κάνουν πλέον οι φροντιστές. Παλιά ο φροντιστής ήταν μια γενικά συμπαθητική φιγούρα. Δουλειά του ήταν να μεταφέρει τον αθλητικό εξοπλισμό, να φροντίσει ώστε από την ομάδα να μη λείψουν μπλούζες, σορτς, παπούτσια κάλτσες κ.λπ. Ηταν αυτός που όταν ένας ποδοσφαιριστής βγει από το γήπεδο με την μπλούζα σκισμένη, τρέχει στα αποδυτήρια να του φέρει μια άλλη – ο καλός έχει προβλέψει την πιθανότητα και έχει μπλούζες μαζί του στον πάγκο, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια. Παλιότερα ο φροντιστής ήταν ένας κοντόχοντρος, που φόραγε συχνά ένα καπελάκι – όταν έτρεχε στα αποδυτήρια κάποιος του φώναζε «τρέξε, τρέξε μικρούλη» και η εξέδρα γελούσε. Σήμερα οι δηλωμένοι φροντιστές είναι άλλου τύπου. Συνήθως κάτι ογκώδεις χτισμένες «ντουλάπες» που περιφέρονται στα πέριξ των πάγκων και μπαίνουν πρώτοι εντός του αγωνιστικού χώρου στο τέλος του ματς για να προστατέψουν τους παίκτες, μάλλον από τους φροντιστές της αντίπαλης ομάδας που κάνουν το ίδιο.
Ονόματα
Οταν βγήκαν οι πρόσφατες κλήσεις του αθλητικού δικαστή είδα τα ονόματα και τα επίθετα των δύο φροντιστών που κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις για τη συμπεριφορά τους. Εκανα κάτι απλό: τους έψαξα στο παντοδύναμο Google. Hθελα να δω ένα προφίλ τους στα social media, να καταλάβω με τι ασχολούνται οι άνθρωποι όταν δεν δουλεύουν, αν δίνουν διαδικτυακές «μάχες» με φροντιστές άλλων ομάδων και τι είδους σπουδές έχουν κάνει ώστε να είναι φροντιστές – περίμενα να βρω μια σχολή φροντιστών, έστω ΙΕΚ. Με περίμενε μια έκπληξη: δεν υπήρχε τίποτα για κανέναν από τους δύο. Οι μόνες αναφορές στους συγκεκριμένους αφορούσαν την κλήση τους από τον αθλητικό δικαστή: ήταν μάλιστα ελάχιστες καθώς ελάχιστοι θα ανέφεραν ποτέ το όνομά τους επί ματαίω – ούτε εγώ πρόκειται να το κάνω. Επισημαίνω απλά ότι τα ποντιακά επίθετα των δύο δεν είναι ασυνήθιστα. Βρήκα να έχουν αυτά τα επίθετα γιατροί και δικηγόροι, αλλά βρήκα κι έναν ιδιοκτήτη καταστήματος αθλητικών ειδών στους Αμπελόκηπους, έναν υπεύθυνο σουπερμάρκετ, έναν που πουλάει αυτοκίνητα, έναν διευθυντή προϊόντων της ΔΕΗ, έναν κάτοχο εταιρείας παραγωγής βοοειδών, και – παρακαλώ μη γελάτε – έναν αρχιμανδρίτη. Σταμάτησα όταν συνάντησα το όνομα του αρχιμανδρίτη να ψάχνω και έκανα τον σταυρό μου λέγοντας «μεγάλη η χάρη του». Αλλά όχι τόσο μεγάλη όσο η χάρη των φροντιστών. Η απουσία αναφορών που αρχικά με εξέπληξε εξηγείται. Η δουλειά του φροντιστή πλέον πρέπει να έχει γίνει τόσο δύσκολη ώστε χρειάζεται ανθρώπους έτοιμους να παίξουν τον ρόλο του αφανούς εργάτη. Που όμως πρέπει να είναι έτοιμος να μπουκάρει στο γήπεδο για να το μετατρέψει σε πεδίο μάχης και από αφανής εργάτης να γίνει φανερός ήρωας.
Δυστυχώς
Η ίδια μυστικότητα περιβάλλει και τους τους περίφημους «υπεύθυνους ασφαλείας» σχεδόν όλων των ΠΑΕ: το θέμα των «φροντιστών» και των «υπευθύνων ασφαλείας» δεν αφορά αποκλειστικά τον ΠΑΟΚ δυστυχώς. Ο υπεύθυνος ασφαλείας δεν χρειάζεται περιγραφή: όποιος πηγαίνει σε γήπεδα στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος έχει δει πολλούς υπεύθυνους ασφαλείας – είναι άλλωστε τόσο εύσωμοι που είναι κομμάτι αδύνατον να κρυφτούν. Κι όμως όλοι αυτοί, παρά το τεράστιο μέγεθός τους, εξαφανίζονται στα ευρωπαϊκά ματς. Ή υπάρχει ανάγκη για λιγότερη ασφάλεια στα ματς αυτά ή το γεγονός οφείλεται στο ότι αν οι παρατηρητές της UEFA διακρίνουν τις σιλουέτες τους η τιμωρία έδρας μιας ομάδας είναι το λιγότερο. Και η κατηγορία για εκφοβισμό είναι από αυτές που η πειθαρχική της UEFA δεν συγχωρεί.
Αναφορές
Φυσικά και για τους υπεύθυνους ασφαλείας είναι αδύνατον να βρεις αναφορές στο Διαδίκτυο: πολλοί από αυτούς δεν έχουν καν ονόματα. Φυσικά αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι δεν ασχολούμαστε με άτομα που κατέχουν παραγοντικές θέσεις. Ισα ίσα. Στο Διαδίκτυο θα βρεις χιλιάδες αναφορές σε ονόματα παραγόντων ποδοσφαιρικών ομάδων – ίσως και περισσότερες από αυτές που υπάρχουν για ποδοσφαιριστές και προπονητές, που λέει ο λόγος. Δεν είναι παράξενο. Οι αθλητικές ιστοσελίδες είναι πολλές και οι παράγοντες συχνά πρωταγωνιστούν όλες τις ημέρες της εβδομάδας κι όχι μόνο στα ενενήντα λεπτά ενός ματς όπως συμβαίνει με πολλούς ποδοσφαιριστές ή προπονητές. Ολοι π.χ. γνωρίζουν το όνομα του Γιάννη Κομπότη ως ιδιοκτήτη του Λεβαδειακού – αμφιβάλλω όμως αν υπάρχουν πολλοί που μπορούν να σου πουν την ενδεκάδα της ομάδας της Λιβαδειάς. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ένας υπεύθυνος ασφαλείας, στον καιρό μάλιστα που το κράτος απαιτεί κάμερες και ονομαστικά εισιτήρια, θα έπρεπε να είναι, αν όχι μια τεράστια φίρμα, αλλά τουλάχιστον κάποιος που να έχει το μερίδιο της διαδικτυακής προβολής που του αντιστοιχεί. Ε, κι αυτός όπως και οι φροντιστές είναι αόρατος. Εννοώ ότι υπάρχει αλλά δεν υπάρχει. Οπως δεν υπάρχουν πουθενά και τα ονόματα των ανθρώπων που περιγράφονται υπό το γενικό τίτλο «προσωπική φρουρά».
Συνοδεύουν
Τι διάβολο χρειάζονται όλες αυτές τις «χτισμένες ντουλάπες» οι ΠΑΕ; Ειλικρινά δεν το ξέρω. Ούτε θυμάμαι ποιος ξεκίνησε να τους πρωτοχρησιμοποιεί: έχουν περάσει πάνω από είκοσι πέντε χρόνια που άρχισαν να εμφανίζονται στα γήπεδα αρχικά συνοδεύοντας αποστολές. Πλέον, όπως φάνηκε στο ΑΕΚ – ΠΑΟΚ, είναι τόσο πολλοί που νομίζεις πως τους συνοδεύουν οι παίκτες και οι προπονητές…