Από πότε αναζητεί τίτλο πρωταθλήματος ο Παναθηναϊκός; Το 2010 είχε πανηγυρίσει για τελευταία φορά, πάει να πει ότι διάγει μια από τις πλέον νεφελώδεις περιόδους της ιστορίας του, αν φυσικά μιλάμε μόνο για κατάκτηση των πρωτείων στη Λίγκα. Ασφαλώς αυτό δημιουργεί πίεση και εντέλει φέρνει κινήσεις σπασμωδικές. Πέρυσι, απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες ο Γιοβάνοβιτς, ένας τεχνικός δημοφιλής στον κόσμο, αλλά χωρίς να έχει φτάσει στο αθλητικό… άγιο δισκοπότηρο. Για τα δεδομένα του Τριφυλλιού, ερωτηματικά συνοδεύουν την πορεία του. Είναι η πλήρης αλήθεια. Ηρθε ο Τερίμ και η διοίκηση των Πράσινων του ζήτησε άμεσα αποτελέσματα, δηλαδή να κόψει το νήμα του Μαραθωνίου η ομάδα και τον προίκισε με αξιόλογες μεταγραφές, με κορυφαία αυτή του αρχηγού της εθνικής ομάδας, του Μπακασέτα. Τελικά, ο τούρκος προπονητής κατακρίθηκε για το πώς χειριζόταν την κατάσταση, δεν έβγαλε καν τη σεζόν, ουδέποτε ταίριαξε στο απόλυτο με τον Παναθηναϊκό και μόνο σποραδικές ωραίες στιγμές θυμάται το κοινό.
Τι ακολούθησε; Η έλευση του Αλόνσο, ενός κόουτς με θητεία στην Εθνική Ουρουγουάης και τη Σεβίλλη. Είχε την εμπειρία να σταθεί στο Κορωπί, ωστόσο δεν μακροημέρευσε και φάνηκε να ζητά χρόνο, έχοντας την πεποίθηση πως στο τέλος της σεζόν η ομάδα που ανέλαβε και είχε αρκετά νέα πρόσωπα στο ρόστερ της θα ήταν αυτή που θα πανηγύριζε. Η κλεψύδρα, όμως, έχει γυρίσει για τα καλά και ουδείς που πιάνει το πράσινο τιμόνι έχει την πολυτέλεια να σπαταλά ημέρες και ώρες. Λες και υπάρχει μια δαμόκλειος σπάθη που απειλεί όποιον κάθεται στον πάγκο και απαιτεί άμεσα αποτελέσματα.
Ο Γιάννης Αλαφούζος επανέρχεται στο μοντέλο της Πορτογαλίας, χρόνια μετά τον Ζεσουάλδο Φερέιρα. Πήγε σε ιταλική σχολή (Στραματσόνι), μετά σε ελληνική (Δώνης, Ουζουνίδης, Αναστασίου), αργότερα σε ρουμάνικη (Μπόλονι), ακολούθως στη σέρβικη (Γιοβάνοβιτς), την τουρκική (Τερίμ) και τέλος αυτή της Λατινικής Αμερικής (Αλόνσο). Στα ενδότερα του Παναθηναϊκού γίνεται μια αέναη προσπάθεια ποιος θα τραβήξει τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Οχι η σωστότερη μέθοδος για να δημιουργηθεί μια ποδοσφαιρική ομάδα που θα ξεπεράσει την εσωστρέφεια και θα αντιπαλέψει με τους δαίμονές της, γιορτάζοντας έναν τίτλο και μοιράζοντας χαρά στον κόσμο της που δεν μπορεί άλλο να περιμένει. Χρόνος δεν υπάρχει. Αρα, ζητείται ένας μάγος που – άγνωστο πώς – θα φτάσει με τον ΠΑΟ έως το τέλος της διαδρομής. Το ζητούμενο εδώ σχετίζεται με το αν επαρκεί η υπομονή προκειμένου να αναγεννηθεί ο Παναθηναϊκός σε χρόνο ρεκόρ.