Μετά την Ευρωλίγκα, αυτό το Σαββατοκύριακο αρχίζει και το πρωτάθλημα της Basket League (ή GBL, όπως μετονομάστηκε προσφάτως) χωρίς καμία διαφοροποίηση στους διαμορφωμένους εδώ και χρόνια συσχετισμούς. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός θα μονομαχήσουν για τον τίτλο και όλοι οι υπόλοιποι θα κρατούν το… φανάρι, στοχεύοντας σε ένα καλό πλασάρισμα, που θα τους κρατήσει στην κατηγορία, θα ενισχύσει το γόητρό τους πιθανώς και με ένα εισιτήριο για μια ευρωπαϊκή διοργάνωση και θα εισφέρει στα ταμεία τους επιπλέον χρήματα από τα μπόνους που διανέμονται ανάλογα με τη βαθμολογική θέση.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο τίτλος του πρωταθλητή αποτελεί υπόθεση του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Και αλλού συμβαίνει αυτό. Απλώς εδώ απουσιάζει παντελώς ο ανταγωνισμός από τους υπόλοιπους. Λείπουν οι δύο ή τρεις ομάδες που θα μπορούσαν να τρομάξουν κάπως τους δύο Αιωνίους, να προσθέσουν λίγο αλατοπίπερο στη σούπα και να κεντρίσουν περισσότερο το ενδιαφέρον των φιλάθλων κάνοντας το πρωτάθλημα πιο ελκυστικό.
Λείπουν ομάδες όπως ήταν πέρυσι στην Ισπανία η Μούρθια, που έπαιξε στον τελικό των πλέι οφ με τη Ρεάλ, και η Μάλαγα, που τερμάτισε πρώτη στην κανονική περίοδο, ή πρόπερσι στην Τουρκία η Τουρκ Τέλεκομ, που ήταν πρώτη στην κανονική περίοδο, και η Καρσίγιακα, που αντιμετώπισε στον τελικό των πλέι οφ την Εφές. Εδώ, με εξαίρεση τα μεταξύ τους ντέρμπι, αν οι Αιώνιοι κάνουν μία ήττα, είναι η είδηση της χρονιάς, αν κάνουν και δεύτερη… διακόπτεται το πρωτάθλημα!
Κι είναι ένα πρόβλημα αυτό που δεν έχει εύκολη λύση, πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η Basket League, όπως και κάθε άλλη εγχώρια λίγκα, έχει αποσυνδεθεί πλήρως από την Ευρωλίγκα. Η δυνατότητα συμμετοχής στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μέσω της δεύτερης ή της τρίτης θέσης από το πρωτάθλημα θα έδινε ένα ισχυρό κίνητρο και στις υπόλοιπες ομάδες να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικές, το οποίο τώρα δεν υπάρχει. Εν τη απουσία του, το χάσμα θα παραμένει αγεφύρωτο. Και έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα διεθνώς, ολοένα και θα βαθαίνει…