Μνημόσυνο

Είσαι ο Ινιέστα, ένας από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου. Εχεις κατακτήσει 29 τίτλους με την Μπάρτσα, τέσσερα Τσάμπιονς Λιγκ, δύο Euro με τη Φούρια Ρόχα και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με δικό σου γκολ. Εχεις όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο στα πόδια σου, απολαμβάνεις θεϊκή αναγνώριση. Κι εσύ τι κάνεις όταν πια αντιλαμβάνεσαι πως δεν είσαι αυτός που κάποτε ήσουν μέσα στα γήπεδα; Αναζητάς πλούσια συμβόλαια στην Ιαπωνία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κάνοντας πασαρέλα το άλλοτε ένδοξο ποδοσφαιρικό σου σαρκίο.

Για να φτάσεις στα 40 σου χρόνια και να μυξοκλαίς για το ποδόσφαιρο που αφήνεις όταν στην ουσία το έχεις εγκαταλείψει εδώ και αιώνες. Το χειρότερο, χρησιμοποιείς παλιούς φίλους, συμπαίκτες και συνεργάτες για το «αντίο» σου για να ανοίξεις ουσιαστικά τον δρόμο για το επόμενο ταξίδι σου, στην προπονητική.

Andres Iniesta: ο οπορτουνισμός με ισπανικό ονοματεπώνυμο. Οχι, ο Ινιέστα δεν αποσύρθηκε χθες και δεν θα λείψει σε κανέναν. Μας έλειψε την πρώτη χρονιά που έφυγε από το Καμπ Νου, τη σεζόν 2018/19. Μας έλειψε στο πρώτο μετα-Ινιέστα, Euro, το 2021. Τώρα είναι απλά μια ποδοσφαιρική ανάμνηση και οι δηλώσεις για την αποχώρησή του μοιάζουν περισσότερο με μνημόσυνο για έναν ποδοσφαιρικό θάνατο που επήλθε πριν από έξι χρόνια.

Η διαχείριση του μύθου είναι σαν τον πρώτο λαχνό που τυχαίνει σε ανθρώπους που πεινάνε. Συνήθως εξαϋλώνεται με ανούσιες κινήσεις και υπερβολές. Για κακή τύχη του Ινιέστα, ο άλλοτε Διόσκουρός του, Τσάβι,  σπατάλησε και το τελευταίο σεντ του δικού του μύθου που προσπάθησε να μεταγγίσει στην προπονητική του καριέρα. Ο Τσάβι είναι πλέον ο προπονητής που «ήθελε αλλά δεν μπόρεσε να γίνει ποτέ Γκουαρντιόλα».

Ο Ινιέστα καλείται τώρα να ξεπεράσει αυτό το τείχος της δυσπιστίας, κυρίως στο άλλοτε ποδοσφαιρικό του σπίτι, την Μπάρτσα, στην οποία στοχεύει να επιστρέψει για να καθίσει αυτή τη φορά στην άκρη του πάγκου. Ποιος θα πάρει το ρίσκο όταν υπάρχει το προηγούμενο με τον Τσάβι;