Το πιο ωραίο που άκουσα για την απόλυση του κόουτς Ντιέγκο Αλόνσο από τον Παναθηναϊκό είναι πως αν το εφετινό πρωτάθλημα μοιάζει με αγώνα γκραν πρι με αυτοκίνητα κομμάτι προβληματικά, ο ΠΑΟ αποφάσισε να μπει πρώτος για πιτ στοπ ελπίζοντας να βγει από αυτό κομμάτι καλύτερος. Αυτός που το είπε υπονοεί ότι οι προπονητές και των τεσσάρων ομάδων που δηλώνουν πως διεκδικούν το πρωτάθλημα (ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ και ΠΑΟ) έχουν προβλήματα και ο Παναθηναϊκός απλά αποφάσισε να κάνεις πρώτος μια προσπάθεια να διορθώσει τα δικά του. Η παρατήρηση δεν είναι εντελώς άτοπη. Ο μόνος που δεν μοιάζει να έχει προβλήματα αυτό τον καιρό είναι ο Μεντιλίμπαρ, αλλά ο Ολυμπιακός του δεν ενθουσιάζει. Και ο Ραζβάν Λουτσέσκου απολαμβάνει μια στήριξη από τη διοίκηση του ΠΑΟΚ, πλην όμως απείλησε ότι θα φύγει από τη Θεσσαλονίκη μετά το ματς με τον Λεβαδειακό. Η θέση του Ματίας Αλμέιδα μοιάζει κι αυτή δύσκολη – τη συζήτηση μάλιστα την άνοιξε ο ίδιος ο προπονητής της ΑΕΚ μετά την ήττα από τον Πανσερραϊκό λέγοντας πως ίσως υπάρχει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί να λύσει. Αλλά δεν αποτελεί έκπληξη πως ο πρώτος που έφυγε είναι ο Αλόνσο: στην πραγματικότητα οι μέρες της παραμονής του έμοιαζαν μετρημένες από την ημέρα που ανέλαβε.
Σύγκριση
Ενας προπονητής είναι πολύ συνηθισμένο να κουβαλάει ένα σταυρό μαρτυρίου από τη μέρα που αναλαμβάνει. Ο σταυρός αυτός μπορεί να είναι η απαίτηση για επιτυχίες εδώ και τώρα ή η ανάγκη να αξιοποιηθεί ένα υλικό αμέσως ή μπορεί πιο απλά να είναι μια δυσκολία που μπορεί να του δημιουργήσει η σύγκριση με έναν προηγούμενο προπονητή. Ο Αλόνσο φορτώθηκε όλους αυτούς τους σταυρούς. Επρεπε σε χρόνο ρεκόρ να εμφανίσει ένα Παναθηναϊκό ικανό να πάρει καλοκαιριάτικα προκρίσεις στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και μάλιστα απέναντι σε ομάδες όπως ο Αγιαξ και η Λανς. Επρεπε να παρουσιάσει σε χρόνο ρεκόρ μια ομάδα ικανή να κερδίσει ένα πρωτάθλημα που από τον ΠΑΟ λείπει εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Επρεπε να αποδειχτεί καλύτερος του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το φάντασμα του οποίου έχει στοιχειώσει τα αποδυτήρια του ΠΑΟ καθώς μια μεγάλη μερίδα οπαδών της ομάδας πιστεύει πως ο νυν ομοσπονδιακός προπονητής αδικήθηκε από τη διοίκηση των Πράσινων. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά φορτώθηκε και ένα σταυρό ακόμα: την υποχρέωση να αποδειχτεί καλύτερος από έναν προπονητή που ποτέ δεν ήρθε. Ο ΠΑΟ κατέληξε σε αυτόν ύστερα από μια πολυήμερη διαπραγμάτευση με τον Ιταλό Μαουρίτσιο Σάρι που οι ρεπόρτερ περιέγραφαν ως άνθρωπο που θα περπατήσει στο νερό.
Σάρι
Στην πραγματικότητα ο Αλόνσο δεν διαδέχτηκε τον Γιοβάνοβιτς αλλά τον Τερίμ που δεν πίστευε στην ομάδα του ΠΑΟ, προσδοκούσε να τη φτιάξει από την αρχή και για αυτό δεν άφησε τίποτα. Ο Αλόνσο δεν ανέλαβε μια ομάδα έτοιμη – ίσα ίσα. Ο ΠΑΟ έδιωξε το καλοκαίρι έξι βασικούς (Μπρινιόλι, Χουάνκαρ, Παλάσιος, Πέρεθ, Μπερνάρ, Ακαϊντίν), άφησε στην άκρη άλλους τρεις παίκτες που έπαιζαν αρκετά (Βέρμπιτς, Βιλένα, Αϊτόρ) κι έφερε πολλούς κι ακριβοπληρωμένους που όμως πρέπει να προσαρμοστούν και να βοηθήσουν την ομάδα να κάνει μια νέα αρχή. Και φυσικά δεν φταίει αυτός αν δεν ήρθε ο Σάρι ούτε και ζήτησε από κανένα να τον συγκρίνει μαζί του. Αλλά η πραγματικότητα μπροστά στο φαντασιακό μας υπόβαθρο δεν έχει καμία σημασία – αυτό θα έλεγε ο μακαρίτης ο Κορνήλιος Καστοριάδης που μπορεί να μην ασχολούνταν με το ποδόσφαιρο, αλλά στα ζητήματα κοινωνικής ψυχολογίας ήταν μετρ.
Λύγισε
Ο Αλόνσο λύγισε γρήγορα. Πολύ νωρίς διαπίστωσε πως οι διακηρύξεις του στη συνέντευξη Τύπου της παρουσίασής του χρησιμοποιούνταν εναντίον του έπειτα από κάθε άτυχο αποτέλεσμα. Είχε δηλώσει πως αγαπάει το επιθετικό ποδόσφαιρο και του υπενθύμιζαν πως δεν το βλέπουν. Είχε εκφράσει την πρόθεσή του να φτιάξει έναν πιεστικό Παναθηναϊκό και κάθε φορά που η ομάδα δεν κέρδιζε του τόνιζαν πως δεν φαίνεται τίποτα τέτοιο. Δεν άλλαξε το κλίμα ούτε και η μάχη του ΠΑΟ με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ που ολοκληρώθηκε με έναν αποκλεισμό στα πέναλτι, ούτε η πρόκριση απέναντι στην πολύ δυνατή Λανς. Πολύ γρήγορα μάλιστα δημιουργήθηκε η βεβαιότητα στον κόσμο του ΠΑΟ ότι η ομάδα έχει καταπληκτικούς παίκτες που ο προπονητής δεν εκμεταλλεύεται. Κι ο Αλόνσο αντί να κοιτάξει να φτιάξει μια ομάδα προσπαθούσε να δώσει απαντήσεις σαν να δίνει εξετάσεις. Δύσκολα μπορεί να αντέξει κάποιος τέτοιο στρες. Ο κόουτς για να δείχνει ότι είναι ακριβοδίκαιος αδικούσε τον συμπατριώτη του Πελίστρι, ενδεχομένως τον μόνο ποδοσφαιριστή που ο ίδιος έφερε. Για να δείχνει συνεργάσιμος δέχτηκε τον παραγκωνισμό του Βαγιαννίδη. Για να δείχνει ψύχραιμος άρχισε να λέει στους παίκτες υπερβολές όπως ότι είναι ευχαριστημένος από την απόδοση της ομάδας στο ματς με την Τσέλσι την οποία στον τελικό του Conference League θα την κερδίσουν. Οταν ένας προπονητής αντί να δουλεύει ως αφεντικό, πρέπει να δείχνει κατάλληλος για τη θέση δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Τι στάθηκε αιτία για να ξεχειλίσει το ποτήρι; Νομίζω ο καβγάς του Ιωαννίδη με τον Αράο μετά το ματς με τον Αρη. Οταν δυο παίκτες φτάνουν να καβγαδίζουν μπροστά στον προπονητή δείχνουν και ότι δεν φοβούνται την όποια αντίδρασή του.
Βιτόρια
Ο Πορτογάλος Ρουί Βιτόρια που θα τον διαδεχτεί ξεκινά με τρία εύκολα ματς: ο ΠΑΟ θα αντιμετωπίσει τον Βόλο (με το Πανθεσσαλικό γεμάτο από οπαδούς του…), θα πρέπει στη συνέχεια να κερδίσει την Τζουργκάρντεν (που δεν τη λες και μεγαθήριο) και θα κλείσει την τριάδα με τη Λαμία, που είναι πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό. Ο Πορτογάλος ξέρει από πρωταθλητισμό καθώς έχει κερδίσει πρωταθλήματα με την Μπενφίκα, ξέρει από έλληνες παίκτες καθώς έχει συνεργαστεί εξαιρετικά με τον Σάμαρη, τον Μήτρογλου και τον Βλαχοδήμο και δεν θα κουβαλήσει τουλάχιστον τον σταυρό του μαρτυρίου της σύγκρισης με τον Αλόνσο που έφυγε με την κατηγορία ότι φταίει για όλες τις αγωνιστικές δυσκολίες του ΠΑΟ. Αλλά τη διοίκηση του ΠΑΟ πρέπει να την προβληματίσουν δύο πράγματα. Το πρώτο ότι επτά χρόνια τώρα καμία ομάδα που άλλαξε προπονητή δεν κατέκτησε στην Ελλάδα το πρωτάθλημα – οι χειρισμοί στη συνέχεια πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικοί. Το δεύτερο ότι ο Αλόνσο είναι ο τέταρτος προπονητής που φεύγει εδώ και μερικούς μήνες και δεν γίνεται όλοι να είναι κακοί. Παρεμπιπτόντως καλύτερα ο Βιτόρια να μη δώσει συνέντευξη για να μιλήσει για το ποδόσφαιρο που του αρέσει. Κινδυνεύει κι αυτός ό,τι πει να χρησιμοποιηθεί εναντίον του…