Aνακοίνωση με αφορμή της Διεθνούς Ημέρας του «Λευκού Μπαστουνιού» – «Ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων περιφρονεί προκλητικά τους τυφλούς» τονίζεται στην ανακοίνωση
Η κυβέρνηση διαγράφει με κρούσματα μισαναπηρισμού τη Διεθνή Ημέρα του λευκού μπαστουνιού, αναντικατάστατου μέσου δικαιωματικής προσέγγισης της οπτικής αναπηρίας, καταγγέλλει σε ανακοίνωσή η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών.
Αυτούσια η ανακοίνωση:
Με την ευκαιρία της Διεθνούς Ημέρας του «Λευκού Μπαστουνιού», η Παγκύπρια Οργάνωση Τυφλών υπογραμμίζει ότι το λευκό μπαστούνι «αποτυπώθηκε συνειδησιακά στους Κοινωνούς ως στοιχείο σύμφυτο με την τυφλότητα αλλά και ως καθρέφτης της αυτόνομης και ανεξάρτητης διαβίωσης των πολιτών με απώλεια όρασης, που ιδιαίτερα στη χώρα μας, βιώνουν τους κάθε λογής νομικούς, οικονομικούς, κοινωνικούς (στερεότυπα, νοοτροπίες και προκαταλήψεις), περιβαλλοντικούς, αρχιτεκτονικούς και τεχνολογικούς φραγμούς και άλλα εμπόδια και περιορισμούς».
«Η κατάσταση όσον αφορά τα δικαιώματα των ατόμων με οπτική αναπηρία έχει επιδεινωθεί επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια».
Η αποκήρυξη του ατομοκεντρικού πρότυπου και απόσχιση από την ολοκληρωτική ιατρική θεώρηση της αναπηρίας και της κηδεμονίας καθυστερούν αδικαιολόγητα να υλοποιηθούν από την κυπριακή πολιτεία και όσους έχουν εξουσία στη χώρα μας. Εξακολουθούν να αρνούνται προκλητικά την υιοθέτηση ενός Κοινωνιολογικού – Μικτού Προτύπου Κατανόησης της αναπηρίας και κατάργηση του Ιατρικού – Θεραπευτικού / φιλανθρωπικού Μοντέλου προσέγγισης της αναπηρίας, που ανήκει σε σκοτεινές εποχές του μακρινού παρελθόντος. Η αναπηρία αποτελεί μια πολυδιάστατη έννοια και σωρευτικά δεν είναι μόνο βλάβη αλλά και αλληλεπίδραση των πολιτών που χαρακτηρίζονται ή φέρουν αυτή τη βλάβη, με εμπόδια, που θέτει η κοινωνία εν γένει, αθετώντας έτσι την ισότιμη διαβίωση τους στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η ίδια η Παγκόσμια έννομη τάξη λοιπόν στο σύνολο της παρακινεί τους πολιτικά ιθύνοντες αλλά και κάθε πολίτη ξεχωριστά να στρέψει το βλέμμα από το έλλειμμα και την μειονεξία στην ποιότητα διαβίωσης, στο ποσοστό και το μέτρο της Κοινωνικής Συμμετοχής, στην Ισοτιμία Πρόσβασης και εν τέλει στην επί ίσοις όροις διεκδίκηση αναφαίρετων, θεμελιωδών, ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Με τις καθημερινές ενέργειες των αρμοδίων υπηρεσιών (Υπουργεία Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και Εσωτερικών, Τμήμα Δημοσίων Έργων και Αρχές Τοπικής Αυτοδιοίκησης), καταστρατηγούνται ανεπανόρθωτα και επιχειρείται η κατάργηση των έμφυτων δικαιωμάτων των τυφλών και των ατόμων με μερική όραση στη χώρα μας για μια πιο ασφαλή μετάβαση και άνετη μετακίνηση στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης, άθλησης, ψυχαγωγίας, και γενικότερα σε όλους τους δημόσιους χώρους.
Ενώ οι πλείστοι τυφλοί κατέχουν ένα τουλάχιστο λευκό μπαστούνι με επιχορήγηση του κράτους, αυτό είναι συνήθως φυλαγμένο σε μια γωνιά, ξεχασμένο μέσα στο σπίτι τους. Μόλις δοκιμάσουν να το αξιοποιήσουν, συνειδητοποιούν ότι παρόλο που το λευκό μπαστούνι εξακολουθεί να αποτελεί το αναντικατάστατο μέσο διεκδίκησης του δικαιώματος της κινητικότητας και αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους, περιπλέκονται άμεσα στην ανίχνευση του ενός εμποδίου μετά το άλλο. Λόγω της συλλογικής αδιαφορίας και της απουσίας υπεύθυνων πολιτικών των πιο πάνω υπηρεσιών συναντούν στο διάβα τους μόνο Εμπόδια! Εμπόδια! Εμπόδια!
«Ο κρατικός Στιγματισμός των τυφλών ως Ομάδας αποκλίνουσας από το κανονικό αλλά και από κάθε τι που υπολαμβάνεται ή επιβάλλεται ως κανονικό εξακολουθεί να συνιστά εφαλτήριο για τη συντήρηση και εμπέδωση σύγχρονων και επιζήμιων για τους τυφλούς μορφών πατερναλισμού, κηδεμόνευσης, περιθωριοποίησης και κοινωνικού αποκλεισμού από σύσσωμη την πολιτεία, που δυστυχώς ανατροφοδοτούνται από τα πιο πάνω αρμόδια Υπουργεία, Τμήματα και Υπηρεσίες.
Οι λωρίδες όδευσης τυφλών, όπου υπάρχουν, δεν οδηγούν τους πολίτες αυτούς πάντοτε στον προορισμό τους. Είναι πολλές φορές καλυμμένες με οχήματα, πασσάλους της Αρχής Ηλεκτρισμού, ταμπέλλες των Δήμων ή ταμπέλλες με ανακοινώσεις, δέντρα, κάδους σκουπιδιών, ανθώνες και τραπεζοκαθίσματα που εμποδίζουν το διάβα τους, παγκάκια ή ακόμα και γρανιτένιους κύβους που τοποθετούνται στο πεζοδρόμιο για να αποτρέπουν δήθεν τους οδηγούς από το να ανεβάζουν τα οχήματα τους σε αυτά. Τους μόνους που παρεμποδίζουν είναι τους πεζούς, στερώντας τους αναφαίρετα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες, θέτοντας τους σε άμεσο κίνδυνο.
Οι οδηγοί όδευσης τυφλών διαμορφώνονται συνήθως με στροφές, ούτε καν με βάση τις στροφές του εκάστοτε πεζοδρομίου και με λανθασμένη κατεύθυνση, αφού ακολουθούν πορεία όπως επιτάσσουν οι «ευνοούμενοι» δημότες σε βάρος των δημοτών με αναπηρίες, για να επεκτείνουν την αυλή τους για σκοπούς καλλωπισμού ή για να δημιουργήσουν τον προσωπικό τους χώρο στάθμευσης. Δεν είναι επίσης λίγες οι περιπτώσεις, όπου οι οδηγοί όδευσης τυφλών διακόπτονται και καταλήγουν στο πουθενά ή οδηγούν σε δέντρα, κολώνες, σκαλοπάτια σπιτιών και πολυκατοικιών, όχι όμως στην είσοδο καταστημάτων, ή άλλων υποστατικών που δέχονται κοινό.
Με το λευκό μπαστούνι, οι τυφλοί οδηγούνται συχνά σε διαβάσεις όδευσης πεζών, όπου τοποθετήθηκαν πανάκριβα ηχητικά φώτα για την εξυπηρέτηση τους. Δυστυχώς όμως η διασπάθιση πόρων στο θέμα αυτό είναι εμφανής, αφού ούτε αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν με οποιοδήποτε τρόπο με αποτέλεσμα την υλοποίηση πρακτικών αποκλεισμού των τυφλών και περιθωριοποίηση τους. Οι συσκευές αυτές κάποιες φορές δε λειτουργούν, τους λείπουν εξαρτήματα ή σε άλλες ο ήχος είναι απενεργοποιημένος ή λειτουργούν υποβαθμισμένα στη μια πλευρά του δρόμου. Το λευκό μπαστούνι δεν είναι «μαγικό ραβδί» ούτε και αυτοκινούμενο, ώστε να τους οδηγεί στην άλλη πλευρά του δρόμου ή από μόνο του στον προορισμό τους.
Όλα τα πιο πάνω φαντάζουν ακατανόητα στο κράτος, οι υπουργοί του οποίου τα άκουσαν πολλές φορές και κατ’ ιδίαν αλλά εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται τις διακρίσεις στις οποίες υπόκεινται οι τυφλοί της Κύπρου.
Ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων περιφρονεί προκλητικά τους τυφλούς και την Οργάνωση τους, παρόλο που ενημερώθηκε επανειλημμένα σχετικά και επιμένει στον περιορισμό τους στην ίδια τους την κατοικία, ίσως για σκοπούς προστασίας τους από τα πιο πάνω σοβαρά εμπόδια για τον παραμερισμό των οποίων θα έπρεπε να μεριμνήσει.