Περιμένοντας την αντίδραση

Είναι φυσιολογικές οι ήττες Οκτώβρη μήνα, ακόμα κι αν αυτές προέρχονται σε έδρες που δεν το περιμένεις. Ακόμα και αυτή που ο Παναθηναϊκός έκανε το βράδυ της Τρίτης στο Παρίσι απέναντι στη νεοφώτιστη Παρί, δεν είναι σφαίρα του παραλόγου. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που έδειξε πως μπήκε στο γήπεδο με ένα στυλ πως όλα θα είναι εύκολα. Ομως στην Ευρωλίγκα και σε αυτό το επίπεδο τίποτα δεν είναι εύκολο. Και ιδιαίτερα όταν μιλάμε για πολύ αρχή στη σεζόν. Η Παρί… μυρίστηκε αίμα, βρήκε τον Παναθηναϊκό μπόσικο και με ύφος μπλαζέ και του έδωσε να καταλάβει. Οταν οι Πράσινοι αντιλήφθηκαν πως εδώ το πράγμα σοβαρεύει, δεν είχαν χρόνο. Κι όταν έφταναν στους 4-5 πόντους, δεν είχαν καθαρό μυαλό, ούτε σε καλή βραδιά τα ατού τους για να γυρίσουν το παιχνίδι.

Βαθιά μέσα στη σεζόν ένα τέτοιο ματς θα κυλούσε πολύ διαφορετικά γιατί η διαφορά ποιότητας είναι τεράστια. Τη ζημιά την έκανε η ετοιμότητα και το κίνητρο, που η Παρί έδειξε να τα έχει σε μεγαλύτερο βαθμό από τον Παναθηναϊκό. Τα καμπανάκια σίγουρα θα ηχήσουν στους Πράσινους, οι οποίοι θα δείξουν απόψε στη Μαδρίτη αν τα άκουσαν. Οχι απαραίτητα με το αν θα φύγουν νικητές ή χαμένοι, αλλά από την εικόνα που θα βγάλουν στο γήπεδο. Γιατί αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να κάνει ο Παναθηναϊκός μια καλή εμφάνιση, μια εμφάνιση αντάξια του βάρους που κουβαλάει, δηλαδή του πρωταθλητή Ευρώπης.

Είναι προφανές πως κανείς δεν θα χαριστεί σε κανέναν στη φετινή Euroleague, στην οποία ο Ερυθρός Αστέρας έχει ξεκινήσει με 3-0, κερδίζοντας μάλιστα ένα από τα φαβορί, που είναι η Φενέρ στην Κωνσταντινούπολη. Δείχνει αυτό ότι όλοι μπορούν να κοιτάξουν όλους στα μάτια, ιδιαίτερα τώρα που ακόμα δεν είναι φορμαρισμένες οι ομάδες. Αρα όσο πιο γρήγορα έρθει ο Παναθηναϊκός στα επίπεδα απόδοσης που επιβάλλει το ρόστερ που έχει χτίσει, τόσο πιο γρήγορα θα ελαχιστοποιήσει και τις ήττες όπως αυτή στο Παρίσι.