Το αεροπλάνο που είχε ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού προσγειωνόταν στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στις 17 Μαρτίου του 2024 κουβαλώντας τις αγωνίες μιας ζωής. Λίγα λεπτά αργότερα, οι αγωνίες θα έβρισκαν λύτρωση σε μια αγκαλιά που καθυστέρησε 59 χρόνια: η Teresa Scharf από το Φράνκλιν του Τενεσί δεχόταν τα φιλιά της ελληνίδας αδερφής της, την οποία συναντούσε για πρώτη φορά έπειτα από μια περιπετειώδη αναζήτηση. Ηταν σχεδόν δύο χρόνια νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2022, όταν η Teresa ανακάλυπτε έκπληκτη μια αντιστοιχία DNA με έναν πρώτο ξάδερφό της – όχι στην Ελλάδα, αλλά στις Ηνωμένες Πολιτείες… Παρότι του έστειλε μήνυμα μέσω της πλατφόρμας, δεν απάντησε ποτέ. Υστερα από έρευνα, ο αντιπρόεδρος του Eftychia Project έμαθε ότι ο ξάδερφός της ήταν ιδιοκτήτης ταξιδιωτικού γραφείου στο Σικάγο του Ιλινόι. Κάποιος από την περιοχή υποσχέθηκε να τον ενημερώσει. Πέρασαν μήνες χωρίς ανταπόκριση, μέχρι που ένα τηλεφώνημα αργά το βράδυ από το Eftychia Project γνωστοποίησε στον ξάδερφό της την ύπαρξη της Teresa. Με μεγάλη προθυμία οι υπόλοιποι συγγενείς στην Ελλάδα υποβλήθηκαν σε τεστ DNA και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: όχι μόνο εντοπίστηκαν άλλα τέσσερα ξαδέρφια της Teresa Scharf, αλλά και μια αδερφή από την πλευρά του πατέρα της, η Αντζι. «Περάσαμε μέρες μιλώντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, προσπαθώντας να στριμώξουμε 60 χρόνια, που δεν ήμασταν μαζί, σε 10 μέρες. Και ανακαλύψαμε ότι σκεφτόμαστε το ίδιο, έχουμε τις ίδιες απόψεις για πολλά πράγματα, παρόλο που μεγαλώσαμε σε δύο εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς», είπε η Teresa για τη συνάντησή τους. «Μόλις έφυγα, ήθελα να επιστρέψω. Βρήκα την αδερφή μου. Βρήκα μια νέα ταυτότητα. Βρήκα μια μεγάλη ελληνική οικογένεια. Και η ζωή μου δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια, με την καλύτερη έννοια. Ξέρω ποια είμαι και πού ανήκω. Και αυτό είναι ένα ασύγκριτο δώρο».