Ολα έρχονται και παρέρχονται εκτός της ακρίβειας που παραμένει σταθερή ως πρόβλημα και παρά το γεγονός πως τα φώτα συχνά τραβιούνται μακριά της. Κι όμως. Τα δεδομένα της αύξηση των τιμών και του κόστους ζωής αλλά και η γενικότερη οικονομική κατάσταση ήταν οι δυο κύριες παράμετροι για τις εκλογικές αποφάσεις των Ελλήνων αλλά και των άλλων ευρωπαίων πολιτών στις πρόσφατες ευρωκάλπες. Ψηφίζουμε με την «τσέπη»;
Προφανώς και με την τσέπη, λένε τα στοιχεία. Και ναι, οι Νεοέλληνες ιεραρχούν αυτά τα θέματα ψηλά και τα συναρτούν ακόμη και με τον βαθμό ευαρέσκειας και δυσαρέσκειας απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις. Μάλιστα τα κριτήρια αυτά φαίνεται πως ισχύουν για τις πολύ δυναμικές ηλικίες, αυτές που συνηθίζουμε να λέμε πως βγάζουν κυβερνήσεις. Τα παραπάνω βέβαια δεν φαίνεται να διακυβεύουν την παρουσία και παραμονή της χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ευρώ ή ως μέλος των συμμαχιών όπου έχουμε οργανικά ενταχθεί. Σε αντίστιξη, θα λέγαμε, είναι εκείνα τα στοιχεία που ενισχύουν τους λόγους που οι πολίτες βλέπουν θετικά τη συμμετοχή τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση πανευρωπαϊκά. Και τα στοιχεία ακριβώς αυτά είναι που πρέπει να βελτιώσουμε και να στερεώσουμε.
Η συνεργασία των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η δυνατότητα για δημιουργία νέων ευκαιριών εργασίας, η διασφάλιση της ειρήνης και της ασφάλειας είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που βλέπουν οι πολίτες θετικά ως προς τη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Και πάνω σε αυτό το έδαφος θα πρέπει να δοθεί και η μάχη των μέτρων και των τομών για την απόκρουση της ακρίβειας.