Το καθήκον των μονομάχων
Αυτό ήταν! Πάμε για τα άλλα, τα καλύτερα, την επόμενη Κυριακή! Μια σοβαρή, συντεταγμένη, πολιτισμένη διαδικασία ολοκληρώθηκε, και τώρα οι δύο νικητές (γιατί περί δύο πρόκειται, ο πρώτος με τον δεύτερο της χθεσινής εκλογικής αναμέτρησης νίκησαν), ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας, ετοιμάζονται για την τελική μεγάλη μάχη της 13ης Οκτωβρίου.
Υπάρχει όμως ένας πολύ μεγάλος νικητής, ήδη! Είναι το ΠΑΣΟΚ, που κατάφερε να βγει μέσα από μια κατεξοχήν εσωστρεφή διαδικασία αλώβητο. Οχι απλώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά ούτε αμυχές δεν του προκάλεσε η τρίμηνη προεκλογική εκστρατεία στην οποία επιδόθηκαν οι οκτώ υποψήφιοι αρχικά (να μην ξεχνάμε τη Μιλένα και τον Γιάννη Κανελλάκη, που αποχώρησαν στη διαδρομή). Οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, και μεταξύ τους χιλιάδες από εκείνους που είχαν αποχωρήσει από το Κίνημα και τώρα – όπως φάνηκε και χθες στις κάλπες – είναι έτοιμοι να επαναπατριστούν, δείχνουν πέρα από κάθε αμφισβήτηση τον μοναδικό μεγάλο νικητή, το ΠΑΣΟΚ.
Ταυτόχρονα, όμως, οι εκατοντάδες χιλιάδες που ψήφισαν χθες βάζουν τους δύο πλέον διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ μπροστά σε ένα τεράστιο καθήκον: όποιος νικήσει την προσεχή Κυριακή, να τους πείσει ότι πρέπει να επιστρέψουν εκεί απ΄ όπου αποχώρησαν, για να αποκτήσει το μεν ΠΑΣΟΚ τον κυρίαρχο ρόλο που είχε στην πολιτική ζωή και η χώρα σοβαρή αντιπολίτευση.
Μην μπερδεύεστε επ’ αυτών, θα κριθεί ο νικητής της αναμέτρησης, όχι με πόσες ψήφους και τι ποσοστό κέρδισε. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες της ηγεσίας του…
«Κάτι τρύπες» στο πόθεν έσχες
Τους κάνει πλάκα; Τους κάνει! Ή, τουλάχιστον, τον βάζουν μερικοί μερικοί που κινούνται γύρω του να τους κάνει. Αλλά το παλικάρι Κασσελάκης έχει προφανώς άγνοια κινδύνου. Γιατί πρώτον δεν έχει ιδέα τι είναι η ίντριγκα στην πολιτική και δεύτερον γιατί δεν ξέρει τι επιπλέον σημαίνει η ίντριγκα στην Αριστερά – αν θεωρήσουμε, τέλος πάντων, ότι αυτό το τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά. Αλλά ο έκπτωτος Κασσελάκης πρόεδρος επιχειρεί να κάνει πλακίτσα μαζί τους, ενώ εκείνοι που διαθέτουν και το μαχαίρι και το πεπόνι στο τέλος της ημέρας «κάτι» θα βρουν για να τον στείλουν αδιάβαστο, πριν καν αντιληφθεί τι του συνέβη. Ακριβώς όπως την πάτησε με την πρόταση μομφής. Που νόμιζε ότι ελέγχει το μαγαζί και το μαγαζί το ήλεγχαν οι άλλοι. Λοιπόν, ενημερώνω, κατόπιν μιας… ενημέρωσης που είχα κι εγώ χθες το πρωί τηλεφωνικά, ότι αναζητούνται ήδη «λύσεις» για να τον τελειώσουν – ώστε ούτε υποψηφιότητα να μην μπορεί να βάλει. Ο άνθρωπος που μου το ανέφερε (χωρίς να μου εξηγήσει πώς ακριβώς θα το κάνουν) μου είπε ακόμη ότι από μια πρώτη ματιά «έχουν εντοπίσει κάτι τρύπες» στο πόθεν έσχες που κατέθεσε, αντί του Κασσελάκη, η φίλη Θεοδώρα Τζάκρη, μαζί με τις… 87 υπογραφές μελών της Κεντρικής Επιτροπής – όσοι αποτελούν και την ομάδα των υποστηρικτών του Τσίπρα.
Περαιτέρω εξηγήσεις δεν μου έδωσε γι’ αυτό το «κάτι τρύπες», ούτε αν είναι μικρές ή μεγάλες.
Συντροφικά μαχαιρώματα
Η ίδια η φίλη Θεοδώρα (Τζάκρη), τώρα, φαίνεται πως το έχει πάρει εντελώς πατριωτικά το θέμα του Κασσελάκη. Στη σαββατιάτικη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του τσίρκου, προφανέστατα συγχυσμένη που οι «87» και άλλες δημοκρατικές, λέμε τώρα, δυνάμεις είναι αποφασισμένοι να κλείσουν τον δρόμο, προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στον έκπτωτο Κασσελάκη πρόεδρο, τους επιτέθηκε με τόση σφοδρότητα, που αληθινά νομίζω ότι ούτε στον χειρότερο (πολιτικά) εχθρό της. Διάβασα την ομιλία της – ναι, μερικές φορές με πιάνει ένας αδιανόητος μαζοχισμός σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, που κάνω ακόμη και αυτό: διαβάζω τις ομιλίες τους.
Και ανακαλύπτω, φυσικά, διαμαντάκια. Οπως ένα συγκεκριμένο, που ακολουθεί και είναι αυθεντικό δείγμα της ομιλίας της αγαπημένης Θεοδώρας στη συνεδρίαση της ΚΕ. Λέει, λοιπόν, η φίλη, απευθυνόμενη, υποτίθεται, σε συντρόφους:
«Εδώ μέσα υπάρχει μια τεχνική πλειοψηφία που επιδιώκει τη διάλυση του κόμματος. Και εκεί έξω υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνία που θέλει να δει τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ κυβέρνηση και τον Στέφανο Κασσελάκη πρωθυπουργό. Ολα αυτά που μεθοδεύσατε, μεθοδεύετε και είστε ικανοί να μεθοδεύσετε δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση κανενός. Εχετε ξεφύγει»!!
Οχι πως με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, αλλά ήθελα να ήξερα πώς θα συγκατοικήσουν όλοι αυτοί κάτω από την ίδια στέγη μετά τις εκλογές που θα πραγματοποιηθούν τον Νοέμβριο. Απάντηση (τη δίνω μόνος μου για να μην κουράζεστε): δεν θα συγκατοικήσουν…
Πάρτι σε χαμηλές θερμοκρασίες
Εγώ στο street party της ΝουΔου για τα 50 χρόνια του κόμματος δεν πήγα. Δηλαδή δεν θα πήγαινα ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που θα με καλούσαν. Οχι για αλληλεγγύη στους κυρίους Καραμανλή και Σαμαρά, οι οποίοι επίσης δεν προσήλθαν, παρότι τους προσκάλεσε ο πρόεδρος Κυριάκος προσωπικά (εμένα το απέφυγε και καλώς έπραξε), αλλά γιατί γενικώς «είμαι αλλού». Τέλος πάντων, μπορεί εγώ να μην πήγα, πήγαν όμως άλλοι. Και μου είπαν ότι το κλίμα ήταν έως και… δροσερό, για να μην πω κρύο και έρθω σε προφανή αντίθεση με τους… 30 βαθμούς Κελσίου που είχε εκείνη την ώρα εξωτερική θερμοκρασία.
«Δροσερό» το κλίμα, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και του ίδιου του Κυριάκου να το ζεστάνει κάπως, με μια ομιλία, όμως, η οποία ήταν καταφανώς ξένη με εκείνον – σαν να διάβαζε ξένες λέξεις ήταν, και φαινόταν αυτό.
Ηταν βέβαια όλη η κυβέρνηση εκεί – πώς αλλιώς; Και αρκετοί βουλευτές – όχι όλοι. Και στελέχη του κρατικού μηχανισμού και κομματικοί παράγοντες, αλλά από κόσμο δεν θα έλεγα ότι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι οι οργανωτές, παρά την κινητοποίηση που έγινε. Αν κάποιος περνούσε από τη Ρηγίλλης αργά το απόγευμα της Παρασκευής και εν συνεχεία κατευθυνόταν στην Πλατεία Κολοκοτρώνη μπροστά στην Παλιά Βουλή, όπου πραγματοποιούσε την τελευταία του προεκλογική συγκέντρωση ο Νίκος Ανδρουλάκης, νομίζω ότι ποσοτικά δεν θα έβλεπε διαφορές. Κι από παλμό; Περισσότερο είχαν οι πασόκοι…
(Συγγνώμη, αλλά αυτή είναι η αλήθεια η πικρή…)
Προσεχώς νέο «χτύπημα»
Τώρα, επειδή πολλοί και διάφοροι με ρωτούν ποιος κέρδισε από την άρνηση των δύο πρώην πρωθυπουργών, του Κ. Καραμανλή και του Α. Σαμαρά, να παραστούν στη γιορτή για τα 50χρονα της ΝουΔου, θα είμαι σαφής: ένας, ο Κυριάκος!
Νομίζω, το είχα αναφέρει και προ ημερών. Αν παρευρίσκονταν στο event, όλοι θα έλεγαν «α, τι ωραία, μωρέ, εντάξει, τελικά τα βρήκαν, υπερίσχυσε το καλό της παρατάξεως, και τα εύσημα βέβαια πρέπει να τα πιστωθεί ο Κυριάκος, που τους κάλεσε προσωπικά».
Τώρα που δεν πήγαν, πάλι από πάνω βγαίνει ο Κυριάκος, ο οποίος διαγράφει όλες εκείνες τις κατηγορίες που του απευθύνουν οι «φιρφιρίκοι» της παράταξης. Οτι είναι διαιρετικός, ότι δεν σέβεται τους άλλους δύο, ότι τους απαξιώνει, τους συμπεριφέρεται με αλαζονεία, ότι παραγράφει την προσφορά τους στην παράταξη. Τους κάλεσε, δεν πήγαν, τους εξέθεσε. Ακόμη κι αν ίσχυαν όσα του καταμαρτυρούν ή έστω ένα μέρος από όσα του καταμαρτυρούν οι ίδιοι ή οι άνθρωποί τους, ο μάγκας στην υπόθεση είναι ο Κυριάκος, που έπραξε το σωστό – σου λέει ο νεοδημοκράτης, και δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια να διαφωνήσει κανείς…
Τώρα; Τι γίνεται τώρα; που τραγουδούσε κάποτε ο Βασίλης Καρράς. Τώρα, να περιμένετε καινούργιο «χτύπημα» κατά της κυβέρνησης, από βουλευτές προσκείμενους στους δύο πρώην πρωθυπουργούς. Πάλι με ερώτηση στη Βουλή και πάλι στον «κάλο» όπου πονάει ο πρόεδρος Κυριάκος – κοινωνικό κράτος και καθημερινότητα…