Ο Αλέξης Τσίπρας, χθες, επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος: στην οικονομία – που, όπως θυμάστε, κάποτε ισχυριζόταν ότι είναι το ισχυρό σημείο του. Η εκδήλωση που διοργάνωσε διά του ιδρύματος που έχει το όνομά του, βεβαίως, είχε ορισμένους ειδικούς που δέχτηκαν να είναι «σαπόρτ» και να προετοιμάσουν την εμφάνιση του «σταρ».
Οπως, π.χ., ο Γιώργος Χουλιαράκης που επισήμανε ότι η ελληνική οικονομία πρέπει να μεγεθυνθεί. Αλλά, κατά τα άλλα, η εκδήλωση ήταν μια ευκαιρία να επανεμφανιστεί ο άλλοτε πρωθυπουργός (αλλά και ο άνθρωπος που βύθισε τον ΣΥΡΙΖΑ, πριν φωνάξει τον Κασσελάκη να τελειώσει τη δουλειά) για να παίξει τον γνωστό ρόλο του Μπάτμαν που θέλει να βοηθήσει τους φτωχούς και τους καταφρονεμένους.
Ο ρόλος του είναι ξαναπαιγμένος. Αυτή τη φορά είναι ο εχθρός της ακρίβειας, έτοιμος να τα βάλει με τις δυνάμεις της αγοράς που συγκεντρώνουν το χρήμα στα χέρια των πλουσίων. Ως συνήθως, το έργο περιέχει πολλή ιδεολογία, πολλή καταγγελία και πολύ βολονταρισμό. Και μετά;
Μετά, ας το ξεχάσει. Επειδή θυμόμαστε εμείς. Και τα κατορθώματά του τού 2015 και, κατόπιν, την πολιτική του που αναλύεται στον νόμο Κατρούγκαλου και στις στρατηγικές της ύφεσης, σε αυτό που ο Βαγγέλης Βενιζέλος αποκαλούσε «στασιμοχρεοκοπία». Το δείγμα γραφής του τον έχει κάνει αξέχαστο.