Αν είσαι απλήρωτος τότε φεύγεις και παίρνεις και αποζημίωση. Για πρώτη φορά η ισπανική νομοθεσία πρωτοπορεί και προβλέπει ότι οι εργαζόμενοι που έχουν καθυστέρηση καταβολής μισθού 15 ημερών και συσσωρεύουν τρεις μη καταβολές μισθοδοσίας μέσα στο έτος, μπορούν να καταγγείλουν τη σύμβασή τους. Επιπλέον, η εταιρεία θα πρέπει να τους αποζημιώσει και, ως εκ τούτου, θα έχουν το δικαίωμα να εισπράττουν και επίδομα ανεργίας.
Μέχρι τώρα, οι δικαστές ήταν εκείνοι στην Ισπανία που, στις διαφορετικές αποφάσεις τους, εξέταζαν εάν η οφειλή μισθοδοσίας ήταν επαρκής ή όχι για να αποχωρήσουν οι υπάλληλοι από τη θέση ανάλογα με κάθε διαφορά. Σε καμία περίπτωση τα δικαστήρια δεν είχαν θέσει συγκεκριμένες απαιτήσεις σχετικά με τον απαραίτητο αριθμό μη πληρωμών ή ημέρες καθυστέρησης. Τώρα όλα αλλάζουν.
Η νέα νομοθετική πρόταση στην Ισπανία ορίζει για πρώτη φορά συγκεκριμένα κριτήρια σχετικά με το πόσες ημέρες καθυστέρησης στην πληρωμή του μισθού και πόσους μήνες απλήρωτων οφειλών πρέπει να συγκεντρώσει ένας εργαζόμενος για να μπορεί να λύσει μονομερώς τη σύμβαση εργασίας του. Σύμφωνα με την πρόταση, οι εργαζόμενοι που μένουν πίσω μισό μήνα, ενώ ήδη έχουν συγκεντρώσει τρία μηνιάτικα απλήρωτα μέσα στον χρόνο, θα έχουν το δικαίωμα να αποχωρήσουν από την εργασία τους. Επιπλέον, η επιχείρηση θα υποχρεούται να τους αποζημιώσει σαν να πρόκειται για αδικαιολόγητη απόλυση.
Αυτή η πρόταση εντάχθηκε σε τροπολογία του νομοσχεδίου για τη βελτίωση της αποδοτικότητας του δικαστικού συστήματος, με στόχο την τροποποίηση του Εργατικού Κώδικα και την αποσαφήνιση των προϋποθέσεων για τη μονομερή λύση σύμβασης λόγω απλήρωτων μισθών, χωρίς αρνητικές συνέπειες για τον εργαζόμενο.
Αυτή η αλλαγή παρέχει σαφή οδηγία προς τα δικαστήρια και τους εργοδότες και προστασία στους εργαζόμενους, καθώς αποφεύγονται οι αβεβαιότητες σχετικά με τις προϋποθέσεις λύσης της εργασιακής σχέσης σε περιπτώσεις καθυστερήσεων πληρωμής.
Σε άλλες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, η καθυστέρηση πληρωμής μπορεί να οδηγήσει σε εργατική διαφορά, δικαίωμα επίσχεσης εργασίας, καταγγελία και αποζημίωση, αλλά σπανίως υπάρχει τόσο συγκεκριμένος προσδιορισμός (όπως στην Ισπανία) για τις περιπτώσεις καθυστερημένης καταβολής αποδοχών.
Η Ισπανία αποφάσισε να θεσπίσει συγκεκριμένους κανόνες για τις καθυστερήσεις μισθών, λόγω του ότι οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα αντιμετώπιζαν συχνά προβλήματα με απλήρωτους μισθούς και αβεβαιότητα γύρω από τα δικαιώματά τους σε τέτοιες περιπτώσεις. Μέχρι τώρα, οι περιπτώσεις καθυστέρησης πληρωμών εξετάζονταν κατά περίπτωση από τα δικαστήρια, χωρίς συγκεκριμένες νομικές οδηγίες για το πόσες ημέρες ή πόσοι μήνες καθυστερημένης πληρωμής θα θεωρούνταν επαρκείς για λύση της σύμβασης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι αποφάσεις να διαφέρουν από υπόθεση σε υπόθεση, δημιουργώντας νομική αβεβαιότητα και μεγάλες καθυστερήσεις στην επίλυση αυτών των διαφορών.