Η εβδομάδα που μόλις άρχισε είναι μεγάλη. Η μεγαλύτερη της νέας εποχής για την εθνική ομάδα. Ο αγώνας με την Αγγλία έχει αποκτήσει ιστορικές διαστάσεις. Το ΟΑΚΑ θα είναι κατάμεστο. Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί από τις πρώτες ώρες κυκλοφορίας τους. Η νίκη στο «Γουέμπλεϊ» έφερε τη Γαλανόλευκη και πάλι στο προσκήνιο. Η προτελευταία αγωνιστική του Nations League έχει γίνει must. Το «διπλό» στο Λονδίνο μάς επιτρέπει ακόμη και την ισοπαλία ώστε να τερματίσουμε στην πρώτη θέση του δεύτερου γκρουπ της δεύτερης κατηγορίας. Αυτό διότι θα έχουμε την ισοβαθμία ακόμη και στην περίπτωση ήττας την τελευταία ημέρα στη Φινλανδία. Πρώτη η Ελλάδα και δεύτερη η Αγγλία. Η άνοδος στην πρώτη κατηγορία της διοργάνωσης κόντρα σε ένα μεγαθήριο θα αποκτήσει μυθικές διαστάσεις. Μπορεί να μην είναι Ευρωπαϊκό ή Μουντιάλ, αλλά η παρουσία των Αγγλων από την κλήρωση έχει μετατρέψει την αποστολή σε κάτι το αδύνατο. Η πορεία της Εθνικής μας όμως έχει διαψεύσει τους πάντες. Εχει ήδη γυρίσει σελίδα και έχει δείξει πως έχει επιστρέψει. Στο Λονδίνο βρήκε το μεγάλο αποτέλεσμα που έψαχνε εδώ και χρόνια. Τώρα στο Ολυμπιακό Στάδιο πρέπει να ολοκληρώσει την έκπληξη. Εχουμε κατακτήσει ολόκληρο Euro, αλλά εντός έδρας σε τέτοιο αγώνα ομάδα του Top-5 (Γερμανία, Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία) δεν έχουμε νικήσει ποτέ. Δεν θα είναι απλά η άνοδος. Θα είναι πολλά παραπάνω. Η ψυχολογία θα αλλάξει στο 100%. Η Ελλάδα είναι και πάλι εδώ. Θα αποκτήσουμε το δικαίωμα για καλύτερη κλήρωση στα προκριματικά του Μουντιάλ, ενώ όντας σε καλύτερο γκρουπ δυναμικότητας θα έχουμε και δικαίωμα σε καλύτερο γκρουπ για το επόμενο Euro. Ακόμη κι αν δεν περάσουμε απευθείας στο Παγκόσμιο θα έχουμε και δεύτερη ευκαιρία στα μπαράζ. Είναι πολλά τα κέρδη. Θα δείξουμε ότι η νίκη στην Αγγλία δεν ήταν φωτοβολίδα. Η Ελλάδα έχει τη μεγάλη ευκαιρία. Αυτή η ομάδα έχει συσπειρώσει και πάλι τον κόσμο που βλέπει ότι κάτι καλό γεννιέται ξανά στην Εθνική μας. To ματς θα είναι δύσκολο. Η παρέα του Χάρι Κέιν θα έρθει υποψιασμένη. Δεν θα υπάρχει το περιθώριο του αιφνιδιασμού. Σε κάθε περίπτωση θα το ζήσουμε καλά αυτό το παιχνίδι. Είναι ο «τελικός» της νέας εποχής. Είναι αυτό που λέγαμε και πριν από είκοσι χρόνια στην Πορτογαλία… «Δεν μπορώ να περιμένω»!