Για τον μαθηματικό της ήταν «άλογο κούρσας και τιγράκι». Για τον χημικό της ήταν «ο εγκέφαλος». Για τους καθηγητές της στην Αρχιτεκτονική ήταν «το δυνατό και ξεχωριστό μυαλό». Για τη μητέρα της ήταν «η ζωή της όλη». Για τα δελτία ειδήσεων ένα ακόμη θύμα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών. Η 23χρονη φοιτήτρια της οποίας δεν βρέθηκε ούτε το ελάχιστο ίχνος. Ηταν η Εριέττα Μόλχο.
Κι αν δεν απέμεινε τίποτα από το σώμα της που να μαρτυρά την παρουσία της στο μοιραίο τρένο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου 2023, είναι τα σουρεαλιστικά σχέδιά της, οι πανεπιστημιακές της εργασίες, οι φωτογραφίες της που συγκεντρώθηκαν σε ένα λεύκωμα. Μια έκδοση που φρόντισαν οι γονείς της και επιμελήθηκε το ζεύγος Ραχήλ και Μωυσή Καπόν του ομώνυμου οίκου, και η οποία επιχειρεί να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη της, αλλά και να βοηθήσει νέους να σπουδάσουν, καθώς τα έσοδα θα διατεθούν υπέρ του Προγράμματος Υποτροφιών του Κολεγίου Ανατόλια, του οποίου υπήρξε μαθήτρια η Εριέττα Μόλχο, για τη χορήγηση μιας υποτροφίας που θα φέρει το όνομά της.
Στις σελίδες του λευκώματος με το λιτό λευκό εξώφυλλο ο αναγνώστης ανακαλύπτει το κορίτσι που γεννήθηκε ξημερώματα της 19ης Ιουλίου 2000. Το παιδί που αγαπούσε τη λογοτεχνία και το σκι. Την έφηβη που λάτρευε το σχέδιο. Τη φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ που ονειρευόταν να γράψει την ιστορία του παππού της Ραφαήλ και εκείνη της γιαγιάς της Εριέττας, η οποία, αν και επιβιβάστηκε σε ένα τρένο που την οδήγησε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κατάφερε να επιζήσει.
Μέσα από σύντομα σημειώματα η μητέρα της, οι καθηγητές και οι φίλοι της καταθέτουν τη δική τους ψηφίδα που σκιαγραφεί το πορτρέτο της Εριέττας: αναμνήσεις, στιγμές, περιγραφές, συναισθήματα. Ολα έχουν βρει τη θέση τους στο χαρτί για να συνθέσουν ένα μέρος της εικόνας της, εκείνο που αντίκριζαν οι άλλοι. Και να συμπληρωθεί από τον εσωτερικό της κόσμο όπως έχει αποτυπωθεί στις αλλόκοτες ελεύθερες φιγούρες που ζωγράφιζε, τους μονόκερους και τις νεκρές φύσεις πλάι στις ακριβείς κατόψεις και τα αρχιτεκτονικά της σχέδια, που μαρτυρούν τα όνειρά της, τα οποία δεν πρόλαβε να κάνει πραγματικότητα.