Ηταν τόσο καλός ο Ολυμπιακός και διέλυσε την ΑΕΚ παίρνοντας μια εύκολη νίκη σε ένα ντέρμπι που αναμενόταν ισορροπημένο και δύσκολο ή ήταν κακή η ΑΕΚ και έχασε χωρίς να παλέψει γιατί τα έκανε όλα λάθος ο προπονητής της όπως ακούγεται από την Κυριακή το βράδυ; Για να προκύψει σε ένα τέτοιο παιχνίδι ως τελικό αποτέλεσμα ένα τόσο βαρύ σκορ (ο Ολυμπιακός κέρδισε με 4-1) κάπου ισχύουν και τα δύο: ο γηπεδούχος έκανε σίγουρα μια εξαιρετική εμφάνιση και η ΑΕΚ κάπου χάθηκε. Ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση, ειδικά στη διαμόρφωση του αποτελέσματος μέτρησε κυρίως η εμφάνιση του Ολυμπιακού και για μια ακόμα αγωνιστική η καλή δουλειά του προπονητή του. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ έκανε και την Κυριακή πράγματα που ήταν δύσκολο κανείς να περιμένει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον Ματίας Αλμέιδα.
Αποθέωση
O Μεντιλίμπαρ μέχρι να φτάσει στον Ολυμπιακό δεν είχε κάνει ποτέ του πρωταθλητισμό. Πρέπει να σας πω ότι θεωρεί τιμή του την παρουσία του στην ελληνική ομάδα κι όχι μόνο γιατί μαζί της κέρδισε πέρσι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο: τον εντυπωσιάζουν πολλά – πρώτα από όλα το πόσο δημοφιλής (δηλαδή πραγματικά μεγάλη) είναι η ομάδα. Το γεγονός ότι όταν πηγαίνει να δει ένα ματς του Ολυμπιακού στο μπάσκετ ή όπως πριν από λίγες μέρες στο βόλεϊ, αποθεώνεται από τον κόσμο τον γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια. Στην έναρξη της περιόδου νομίζω πως πίστευε πως το μέγεθος του Ολυμπιακού είναι τέτοιο που δεν θα έπρεπε η ομάδα να έχει προβλήματα, ειδικά στην έδρα της, με αντιπάλους του χεριού της στο ελληνικό πρωτάθλημα: ο Βάσκος πιστεύει ότι οι παίκτες που επιλέχτηκαν να στελεχώσουν τον Ολυμπιακό έχουν επίγνωση για το πού βρίσκονται και ότι για να έρθουν νίκες με αντιπάλους όπως ο Παναιτωλικός ή ο Λεβαδειακός ή ακόμα και ο Αστέρας Τρίπολης χρειάζεται μια σοβαρή (για να πω στοιχειώδης…) επαγγελματική προσπάθεια. Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς.
Απόφαση
Τα άσχημα αποτελέσματα ειδικά με αυτούς τους αντιπάλους νομίζω πως έκαναν κατανοητά στον προπονητή δυο πράγματα. Το πρώτο ότι και ο Αγιος (δηλαδή οι παίκτες…) θέλουν φοβέρα (δηλαδή ταρακούνημα). Το δεύτερο ότι θα πρέπει να ασχοληθεί προσωπικά πάρα πολύ με τους αντιπάλους γιατί απλά με εφαρμογή όσων διδάσκει στην προπόνηση αποτελέσματα δεν θα υπάρξουν. Ο Ολυμπιακός έχει και (γενικούς) τρόπους άμυνας και (γενικούς) τρόπους επίθεσης, αλλά το γενικό δεν αρκεί αν δεν υπάρχει ειδική φροντίδα για τις λεπτομέρειες. Η αρχή έγινε στα ματς με τον Ατρόμητο και την Μπράγκα όπου είδαμε ξαφνικά τον Ροντινέι να αγωνίζεται ως δεξιός εξτρέμ και τον Μουζακίτη να γίνεται βασικός στη μεσαία γραμμή. Ακολούθησε το παιχνίδι στην Τούμπα όπου ο Βάσκος έβαλε τον νεαρό Κωστούλα πίσω από τον Ελ Κααμπί, έστειλε τον Τσικίνιο στα δεξιά για να περιορίσει τον Μπάμπα κι εμφάνισε τον Ντάνι Γκαρθία για να καλύψει τα νότα του Μουζακίτη. Με την ΑΕΚ έφερε στα δεξιά τον Ζέλσον Μαρτίνς (για να «χτυπήσει» τον αδύναμο αμυντικά Χατζισαφί), χρησιμοποίησε στα αριστερά τον Τσικίνιο (και για να καλύψει τον Ορτέγκα που επέστρεφε από απουσία ενός μηνός), άφησε εκτός αποστολής πάλι τον Βέλντε, αλλά και τον Γουίλιαν που έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Αλλά το αριστούργημά του ήταν η απόφαση να χρησιμοποιήσει τον δεξιό μπακ Κοστίνια αντί του τραυματία Τσικίνιο μετατοπίζοντας τον Ροντινέι στα αριστερά της επίθεσης: ο Βραζιλιάνος τρομοκράτησε τον Ρότα προκαλώντας τα δύο από τα τρία γκολ του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο και ο Κοστίνια έδωσε στον Ελ Κααμπί την ασίστ για το καθοριστικό 2-1.
Μιλάει
Ο Μεντιλίμπαρ για ενενήντα λεπτά μιλάει με τον Ροντινέι, κατευθύνει τον Κωστούλα που ήταν καταπληκτικός στο πρώτο ημίχρονο και τα ψέλνει κανονικά στον Ζέλσον που ήταν από τους καλύτερους του ματς όταν αυτός βγαίνει πονώντας: το ασταμάτητο φροντιστήριο του Βάσκου σε συγκεκριμένους παίκτες συνεχίζεται και μετά την έξοδό τους από το γήπεδο όταν ο ίδιος κρίνει ότι επιβάλλεται. Φυσικά οι εμπνεύσεις του προπονητή βοηθάνε για να έρθει η νίκη γιατί υπάρχουν παίκτες με εξαιρετική απόδοση: από τον Τζολάκη μέχρι τον Μασούρα που ήταν η τρίτη αλλαγή όλοι έχουν σπουδαία απόδοση. Αλλά χωρίς τις εμπνεύσεις του προπονητή ο Ολυμπιακός ίσως έκανε νέο ρεκόρ στα γεμίσματα και τις σέντρες όπως με τον Παναιτωλικό. Και μπορεί να μην του έφτανε και προβάδισμα δυο γκολ, όπως συνέβη με τον Λεβαδειακό.
Καμπ Νου
Η ικανότητα του Μεντιλίμπαρ στην προετοιμασία των ματς (όπου σε αυτή υπάρχει και το απαραίτητο ψυχολογικό ντοπάρισμα) αλλά και στη διαχείρισή τους, δεν είναι τυχαία. Οταν έχεις δουλέψει στην Εϊμπάρ, στην Οσασούνα, στη Βαγιαδολίδ, στην Αλαβές και πρέπει να αντιμετωπίσεις σε ένα πρωτάθλημα τη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα, την Ατλέτικο, αλλά και ομάδες με σταθερή ευρωπαϊκή παρουσία όπως η Βιγιαρεάλ, η Αθλέτικ Μπιλμπάο, η Βαλένθια, η Σεβίλλη, η Θέλτα, με μπάτζετ τεράστια, αν δεν μπορείς να αιφνιδιάσεις και να παρουσιάσεις ενδεκάδες ψυχωμένες δεν έχεις τύχη. Ο Μεντιλίμπαρ γνωρίζει την αξία της στρατηγικής του χαμαιλέοντα, που πρέπει να προσαρμόζεται στην ανάγκη: τη γνωρίζει πιο καλά από οποιονδήποτε προπονητή στην Ελλάδα γιατί με αυτή έχει πορευτεί στην Ισπανία. Γνωρίζει την ανάγκη να μην είσαι προβλέψιμος. Και ξέρει και την αξία του αιφνιδιασμού: μόνο αιφνιδιάζοντας τακτικά μπορείς να κερδίσεις με την Εϊμπάρ π.χ. 3-0 τη Ρεάλ Μαδρίτης και 2-0 την Ατλέτικο Μαδρίτης. ‘Η να πάρεις ισοπαλία από την Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νου σε εποχές που όποιος πήγαινε εκεί θεωρούσε καλό αποτέλεσμα την αξιοπρεπή ήττα.
Εύκολο
Τι κάνει την ιστορία αυτή ακόμα περισσότερο συναρπαστική; Οτι ο υποψήφιος πρωταθλητής στην Ελλάδα πρέπει να κερδίζει διαδικαστικά και εύκολα – πράγμα που δεν βλέπουμε από τον εφετινό Ολυμπιακό που έχει στην ενδεκάδα του δυο πιτσιρίκια που χρειάζονται εμπειρίες, αλλά και μερικούς καλούς παίκτες που χρειάζονται καθοδήγηση. Αν ο Ολυμπιακός αρχίσει να ανοίγει εύκολα κλειστές άμυνες, θα τρέξει ένα σερί που θα του δώσει μεγάλο προβάδισμα. Οταν μιλάμε για μια ομάδα με πολλά κερδισμένα πρωταθλήματα, αυτό το πρόβλημα μοιάζει το πιο εύκολο που έχει να αντιμετωπίσει. Αλλά είναι καινούργιο για τον κατά τα άλλα φορτωμένο εμπειρίες βάσκο κόουτς…