Η σχέση της Μέρκελ με την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ απαλλαγμένη από παρεξηγήσεις. Μαθήτρια γυμνασίου ακόμη είχε την πρώτη επαφή της με την Ελλάδα, όπως μου είχε εκμυστηρευτεί στη διάρκεια συνέντευξης στην ΕΡΤ τον Σεπτέμβριο του 2011: Στην περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, η Ανγκελα με μια ομάδα συμμαθητριών της και τη βοήθεια της μητέρας της, που είχε αρχαιοελληνική εκπαίδευση, έστελνε κάρτες με το σύνθημα «Λευτεριά στον Μίκη Θεοδωράκη», τον οποίο είχε φυλακίσει η χούντα. «Απογοητεύτηκα φυσικά», μου είπε, όταν ο Μίκης μετά την αποφυλάκισή του επέλεξε για την πρώτη του συναυλία στη Γερμανία τη δυτική Ομοσπονδιακή Γερμανία και όχι την κομμουνιστική DDR.
Ηταν η πρώτη απογοήτευση της Μέρκελ στη σχέση της με την Ελλάδα. Πολλά χρόνια αργότερα, στις αντιμνημονιακές διαδηλώσεις της περασμένης δεκαετίας στην Ελλάδα, οι διαδηλωτές της φόρεσαν και το μουστάκι του Χίτλερ.
Οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Γερμανία ποτέ δεν ήταν τόσο στενές, δύσκολες και απαιτητικές όσο στη διάρκεια της κρίσης χρέους την περασμένη δεκαετία, στη διαχείριση της οποίας η Μέρκελ έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Αλλά ήταν η Μέρκελ που κόντρα στον Σόιμπλε κράτησε την Ελλάδα στο ευρώ το κρίσιμο καλοκαίρι του 2015. Αργότερα παραδέχτηκε δημόσια ότι μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις της θητείας της ήταν, όταν «ζήτησε πολλά από τους Ελληνες».
Πολιτικό κόστος. «Το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας είναι μονόδρομος, («alternativlos») για τη σταθεροποίηση του συνόλου της ευρωζώνης», ήταν το επιχείρημα της Μέρκελ στην Ομοσπονδιακή Βουλή, κάθε φορά που έπρεπε να εγκριθούν τα μνημόνια για την Ελλάδα και οι εκταμιεύσεις των δόσεων από την Αθήνα. Η Μέρκελ πλήρωσε – το κόμμα της πληρώνει ακόμα σήμερα – το πολιτικό κόστος αυτής της επιλογής. Για πρώτη φορά παγιώθηκε στον πολιτικό χάρτη της Γερμανίας ένα κόμμα στα δεξιά της συντηρητικής Χριστιανικής Ενωσης CDU-CSU, η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD). Ιδρύθηκε κόντρα στο δεύτερο μνημόνιο για την Ελλάδα πριν από τις γερμανικές εκλογές του 2013. Μετά την προσφυγική κρίση του 2015 μετεξελίχτηκε στο σημερινό ακροδεξιό, εξτρεμιστικό κόμμα, που είναι σήμερα στις δημοσκοπήσεις δεύτερη δύναμη.