Την ξαφνική ενίσχυση εντός κυβέρνησης και ΝΔ μέσω… ΗΠΑ των αιτημάτων για «δεξιά στροφή» και «επιστροφή στις ρίζες», κόντρα στον «ακραίο δικαιωματισμό» προσπαθεί να διαχειριστεί το Μέγαρο Μαξίμου. Με δεδομένες τις αποκλίνουσες προσεγγίσεις από κυβερνητικά και κομματικά στελέχη για την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ και, ενόσω δυναμώνουν οι πιέσεις από την πέραν της ΝΔ Δεξιά, η κυβερνητική έδρα παλεύει να προλάβει έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας με αντεγκλήσεις για την πολιτικο-ιδεολογική κατεύθυνση της ΝΔ.
Η «υστερία»
του δικαιωματισμού
Στο Μαξίμου επιστρατεύουν ξανά το μότο της «πρακτικής Κεντροδεξιάς», αλλά επιπλέον δείχνουν να… καθησυχάζουν καλού – κακού ότι δεν θα παραγίνει στην Ελλάδα με τη woke κουλτούρα (όρος που περιγράφει την «αφύπνιση» απέναντι σε προκαταλήψεις και αποκλεισμούς). Εξάλλου στο πρωθυπουργικό περιβάλλον βλέπουν ότι σύνδεση της νίκης Τραμπ με την ήττα της woke ατζέντας δεν κάνουν μόνο τα δεξιότερα του πολιτικού συστήματος – Κυριάκος Βελόπουλος, Αφροδίτη Λατινοπούλου κ.ά. Την «υστερία» του δικαιωματισμού κατηγορούν ανοιχτά πολλοί από τη συντηρητική νεοδημοκρατική πτέρυγα – υπουργοί, όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης, βουλευτές όπως οι Θάνος Πλεύρης, Μάξιμος Χαρακόπουλος κ.ά. Η προσδοκία τους είναι το μήνυμα υπέρ των «παραδοσιακών αξιών» να ρίξει γέφυρα επαναπροσέγγισης ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν τη ΝΔ για δεξιότερες επιλογές. Στο φόντο άλλωστε είναι οι προειδοποιήσεις των πρώην πρωθυπουργών: του Κώστα Καραμανλή για την «αβασάνιστη αποδοχή ενός καταχρηστικού δικαιωματισμού» και του Αντώνη Σαμαρά που όταν θεσμοθετούνταν ο πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια έλεγε ότι δεν πρέπει «να σπρώξουμε την κοινωνία στα άκρα». Το Μαξίμου θέλει να αποδομήσει τις αναλογίες που επιχειρούνται ανάμεσα στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, διαμηνύοντας ότι δεν επεξεργάζεται πολιτικές που θυμώνουν τους πολλούς. «Δεν έχει καμία σχέση η κυβέρνηση με κάτι από όλα αυτά τα οποία υιοθετεί η συγκεκριμένη ατζέντα (…)
Κι εγώ θυμώνω όταν βλέπω υπερβολές» σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης (iefimerida). Ταυτόχρονα το Μαξίμου επιμένει να προτάσσει αφενός ως «κοινή λογική» (όχι ως δεξιά ατζέντα) τη φύλαξη συνόρων και το δόγμα της «νομιμότητας» αφετέρου την κοινωνική πολιτική αλλά με έμφαση στις δεσμεύσεις για τα εισοδήματα (μισθούς – συντάξεις, φοροαπαλλαγές) και στους ευάλωτους. Ενδεικτικές οι χθεσινές πρωθυπουργικές αναφορές στην ανεργία γυναικών και νέων, στο ειδικό σώμα ιατρών του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας, στην πρόσληψη εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής, στην κοινωνική στέγαση στη Θεσσαλονίκη.