Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε μία λέξη που περιέγραφε τη συνήθεια ορισμένων ανθρώπων να συνευρίσκονται τακτικά σε ένα συγκεκριμένο μέρος της πόλης με σκοπό να συναντηθούν με φιλικά τους πρόσωπα ή να περιηγηθούν ένα γνώριμο περιβάλλον το οποίο έδινε δυνατότητες ανάπτυξης επικοινωνίας, κοινωνικότητας, συναναστροφής.
Η λέξη αυτή συνόψιζε μία αίσθηση αδημονίας να φτάσει κάποιος σε ένα πολυσύχναστο σημείο του κέντρου της πόλης. Για να δει και να τον δουν. Να εστιάσει το βλέμμα του στο αξιοπερίεργο της ημέρας.
Η λέξη παραπέμπει στους «θαμώνες». Σε εκείνους που νιώθουν τη θέρμη της προσμονής ότι μία νέα παρουσία θα ταράξει τον ρυθμό μονοτονίας στον συγκεκριμένο χώρο που οριοθετούν η ανάσα και το βλέμμα τους. Χώρος μικρής έως μεσαίας επιφάνειας που αποκτούσε χαρακτήρα είτε επειδή η ποιότητα των συστατικών που προσέφερε ο κατάλογος ποτών και πιάτων σεβόταν το πορτοφόλι των θαμώνων είτε επειδή το ανθρώπινο μείγμα ενεργοποιούσε την αναγκαιότητα συγχρωτισμού.
Στην Αθήνα της προ Covid πραγματικότητας οι θαμώνες ήταν πολλοί και διαφορετικοί, επειδή υπήρχαν πολλά και διαφορετικά στέκια μέσα στην πόλη. Ο πάνω τομέας της πλατείας, ο κάτω δρόμος από τον σταθμό, δεξιά από το σιντριβάνι, αριστερά από το άγαλμα, στο βάθος της στοάς, στο πλάι της εκκλησίας. Ολες οι αναγνωριστικές επισημάνσεις πληροφορούσαν τους κατοίκους – χρήστες της πόλης για να τους δείξουν τον δρόμο που τους μετέτρεπε σε οντότητες με αναπτυγμένη διάθεση κριτικής παρατηρητικότητας, διατεθειμένες να συνομιλήσουν. Ακόμη και μέσα από διαφωνίες να αγαπηθούν με τους άλλους γύρω τους. Τα βήματα κάποτε οδηγούσαν σε ένα τυχαίο πέρασμα από διαφορετικών ειδών καταστήματα, ανοίγοντας συζητήσεις για τίτλους βιβλίων, για νέες κυκλοφορίες μουσικής, για προσπάθειες ανεύρεσης αντικειμένων που θα συμπλήρωναν ιδιόμορφες συλλογές. Σε εκείνα τα πολύβουα στέκια ακούγονταν φράσεις – κλειδιά που έδιναν νόημα στο αδιόρατο καινούργιο όταν έκανε την εμφάνισή του.
Το λίφτινγκ του αθηναϊκού κέντρου σε διεθνή τουριστικό προορισμό επέβαλε νέες προδιαγραφές. Οι διαμένοντες περαστικοί καταναλώνουν τυποποιημένη διασκέδαση. Τα στέκια μεταβλήθηκαν σε τουριστικά αξιοθέατα μιας κατασκευασμένης αθηναϊκότητας. Οι θαμώνες είναι εκτοπισμένοι.