Πριν από μερικά χρόνια δημοσιογράφος-αναλυτής είχε εκφράσει την απορία μέσω της τηλεοπτικής του εκπομπής γιατί ο παίκτης που έτρεχε στην αντεπίθεση στο 90ο λεπτό και είχε στο κατόπι του έναν μανιασμένο νεαρό αμυντικό, δεν σούταρε με εξωτερικά φάλτσα για να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Σαν να αναρωτιέσαι γιατί ο Αντετοκούνμπο δεν καρφώνει την μπάλα στο καλάθι από τα επτά μέτρα στο τελευταίο δευτερόλεπτο.
Χωρίς να το αντιληφθεί ο αναλυτής είχε παραδεχτεί ενώπιον του κοινού του πως δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Λαϊκότερα, άσχετος με την μπάλα. Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να γεννά τάσεις με την κριτική του αναγκάζοντας ανθρώπους του αθλήματος να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.
Ενας τέτοιος τύπος τόλμησε να αμφισβητήσει τις ικανότητες του Κάρλο Αντσελότι, απευθύνοντας στον Ιταλό ερώτημα που είχε σχέση με τη διαχείριση του Βινίσιους, λόγου του πρόσφατου μυϊκού τραυματισμού του Βραζιλιάνου.
Ηταν από τις σπάνιες περιπτώσεις που ο πάντα χαμηλών τόνων, ευγενής και ταπεινός Καρλέτο έχασε την ψυχραιμία του. Είχε απέναντί του έναν αυθάδη τύπο που έδειξε ασέβεια στα επιτεύγματά του – για την ακρίβεια αδιαφόρησε γι’ αυτά. Τα κατορθώματα του Αντσελότι στο ποδόσφαιρο δεν μπορεί να τα πλησιάσει ούτε ο Αλεξ Φέργκιουσον που έχει τα πρωτεία στη συλλογή τίτλων. Είναι ο μοναδικός που έχει αναδειχτεί πρωταθλητής στα πέντε μεγαλύτερα πρωταθλήματα. Εχει σηκώσει πέντε φορές το Τσάμπιονς Λιγκ ως προπονητής και δύο ως παίκτης. Φέρουν επίσης τη σφραγίδα του τρία Διηπειρωτικά και πέντε ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ – ρεκόρ.
Υπήρξε συμπαίκτης με κολοσσούς στη μεγάλη Μίλαν του Σάκι και έχει διαχειριστεί μερικούς από τους μεγαλύτερους παίκτες των τελευταίων τριάντα χρόνων. Κι όμως, ο τύπος τον αμφισβήτησε δρώντας όπως οι οπαδοί – χωρίς μνήμη.
Ο Καρλέτο όμως δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα γι’ αυτό ήταν ανάλογη και η απάντησή του. «Εχω κοουτσάρει σε 1.300 παιχνίδια, έχω επιλέξει 1.300 ενδεκάδες και έχω κάνει 4.000 αλλαγές. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος σ’ αυτή την αίθουσα να μου δώσει συμβουλές». Μπράβο του γιατί επιτέλους βρέθηκε κάποιος να τραβήξει την κόκκινη γραμμή. Ενα γραμμάριο δράσης αξίζει με έναν τόνο θεωρία. Καλές είναι οι κριτικές, οι αναλύσεις, οι συμβουλές, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με όσα συμβαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Ρωτήστε και τον Γκάρι Νέβιλ, τον πρώην ποδοσφαιριστή που τα λέει τόσο ωραία στο μικρόφωνο, να μας πει τι έκανε όταν πέρασε για ένα φεγγάρι τον Ρουβίκωνα. Στη Βαλένθια ακόμα τον ψάχνουν.