Τεράστιες οι απώλειες για Ουκρανία και Ρωσία, σε έναν πόλεμο φθοράς – Η Ρωσία ρίχνει στον πόλεμο και Βορειοκορεάτες στρατιώτες, για να ανακαταλάβει το Κούρσκ
Του Μανώλη Καλατζή
Είναι προφανές ότι ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας με την συμπλήρωση 1.000 ημερών από την έναρξη της πλήρους κλίμακας εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων, έχει εισέλθει σε μια εντελώς διαφορετική φάση. Και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για συνομιλίες, θέλοντας σαν καθίσουν στο τραπέζι με εξασφαλισμένα πλεονεκτήματα που θα επιτρέψουν ανταλλάγματα.
Η ώρα των διαπραγματεύσεων ίσως να καθυστερούσε, αλλά η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, επισπεύδει τις εξελίξεις, αφού ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος, έχει εκφράσει τη πρόθεση να τερματίσει την παροχή βοήθειας στο Κίεβο. Μια τέτοια κίνηση ουσιαστικά αποτελεί δώρο στη Ρωσία και στον Πούτιν, οι οποίοι για τρία χρόνια δεν έχουν καταφέρει να επιτύχουν κανένα από τους στρατηγικούς τους στόχους. Ούτε άλλαξαν την ουκρανική ηγεσία όπως επεδίωκαν, ούτε κατέλαβαν στρατιωτικά τις επαρχίες τις οποίες βιάστηκαν να προσαρτήσουν πριν καν τις ελέγξουν, ούτε τους ανέμεναν οι Ουκρανοί ως «ελευθερωτές».
Η Ουκρανία, θέλει μέχρι τη στιγμή που θα ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, να έχει υπό τον έλεγχο της μεγάλο κομμάτι της επαρχίας Κουρσκ, εντός της Ρωσίας, ώστε να το ανταλλάξει με υπό ρωσική κατοχή ουκρανικά εδάφη.
Αυτόν τον στόχο εξυπηρετεί και η παροχή άδειας από τις ΗΠΑ, την Βρετανία και τη Γαλλία, για χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς με δυνατότητα επίτευξης πληγμάτων βαθιά στο ρωσικό έδαφος.
Οι Ουκρανοί θέλουν να κρατήσουν μακριά από τις γραμμές τους στο Κούρσκ τα ρωσικά και βορειοκορεατικά στρατεύματα, χτυπώντας στόχους συγκέντρωσης προσωπικού και μονάδες πυροβολικού και αντιαεροπορικής άμυνας.
Ενώ η Ρωσία, παρά τις μεγάλες απώλειες, ενισχύει συνεχώς τον αριθμό του στρατιωτικού προσωπικού με εφεδρείες και επίστρατους, η Ουκρανία βρίσκεται στα όρια της, καθώς δεν έχει τον απαραίτητο αριθμό στρατιωτών για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς.
Η χρήση σύγχρονων όπλων μπορεί να καλύψει κενά αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει την εικόνα που έχει δημιουργηθεί στα ανατολικά και τα νότια της χώρας.
Το νέο στοιχείο στη σύγκρουση, είναι η χρήση νέων πυραύλων από τη Ρωσία, οι οποίοι ουσιαστικά χτυπούν στα τυφλά, αφού όπως παραδέχθηκε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι ακόμα υπό δοκιμή.
Πολύς στρατός, πολλές απώλειες
Αυτό το μήνα, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες της Ρωσίας να ανακαταλάβει το έδαφος που έχουν θέσει υπό τον έλεγχο τους οι Ουκρανοί, ενίσχυσε τις δυνάμεις της με ακόμα 11.000 Βορειοκορεάτες, οι οποίοι θεωρούνται αναλώσιμοι, όπως αναλώσιμοι ήταν και οι μισθοφόροι της Wagner αλλά και οι Τσετσένοι που πολέμησαν στην Ουκρανία ενισχύοντας τις δυνάμεις εισβολής.
Αρχικώς τον Φεβρουάριο του 2022 η Ρωσία θεώρησε πως θα μπορούσε να καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της Ουκρανίας και την πρωτεύουσα Κίεβο με 180.000 στρατιώτες που ανέπτυξε στη πρώτη φάση της εισβολής. Ήταν η περίοδος που κάποιοι μιλούσαν για έναν πόλεμο 3-4 ημερών που θα διέλυε την όποια άμυνα μπορούσε να έχει η Ουκρανία.
Σύμφωνα με υπολογισμούς, αυτή την περίοδο η Ρωσία διαθέτει 640.000 στρατιώτες στο μέτωπο της Ουρανίας και στο Κουρσκ στο οποίο επιχειρούν 45.000 άντρες.
Επίσης η Μόσχα έχει διαθέσει 120.000 στρατωτες μόνο για την κατάληψη της μικρής πόλης Αντιβιίνκα.
Κατά τις εκτιμήσεις οι απώλειες της Ρωσίας είναι 1.700 στρατιώτες την ημέρα (νεκροί και τραυματίες).
Συνολικά η Ουρανία από το 2022 φαίνεται να έχει χάσει περίπου 1.000.000 ανθρώπους και η Ρωσία 700.000 μαζί με 7.000 άρματα και 700 ιπτάμενα μέσα και πολλά συστήματα πυροβολικού και αεράμυνας. Σημαντικές είναι και οι απώλειες της στο ναυτικό, καθώς έχει χάσει εμβληματικά πλοία, μεταξύ των οποίων και τη ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας.
Εμπλοκή Β. Κορέας, Ιράν, Λευκορωσίας
Ο κυριότερος σύμμαχος της Ρωσίας σε αυτό τον πόλεμο είναι η Βόρεια Κορέα, η οποία εκτός από στρατιώτες έχει διαθέσει τεράστιες ποσότητες πυρομαχικών για φορητό οπλισμό και βήματα όλμων που ανέρχονται περίπου στα 9.000.000. Οι αριθμοί αυτοί είναι πολύ μεγαλύτεροι από αυτούς, που αφορούν στα πυρομαχικά που έχουν διατεθεί από δυτικές χώρες στην Ουκρανία.
Επίσης πάνω από 200 βορειοκορεατικά εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού, τροφοδοτούν αποκλειστικά τη Ρωσία κατασκευάζοντας και βαλλιστικούς πυραύλους.
Η Βόρεια Κορέα για αντάλλαγμα κερδίζει τρόφιμα, τεχνολογία, καύσιμα και μετρητά.
Επίσης από το 2022, το Ιράν εξοπλίζει τη Ρωσία με drones, τύπου Shahed-136, που θεωρούνται από τα πλέον θανατηφόρα όπλα αφού στοχεύουν κυρίως πολιτικές υποδομές, όπως σπίτια, σχολεία, νοσοκομεία και υποδομές παραγωγής ενέργειας.
Δεν είναι μυστικό πως στο μέτωπο της Ουκρανίας βρίσκονται και Ιρανοί εκπαιδευτές αλλά και χειριστές των drones που έχει παραχωρήσει η Τεχεράνη στη Μόσχα. Παρά το ότι στα αρχικά στάδια της εισβολής η Ρωσία χρησιμοποιούσε 405 ιρανικά drones καθημερινώς, στη συνέχεια υπήρξε κλιμάκωση και υπολογίζεται ότι πλέον χρησιμοποιούνται περίπου 1.300 τον μήνα.
Επίσης παρά το ότι δεν υπάρχει παρουσία Λευκορώσων στρατιωτών στο μέτωπο, το έδαφος της Λευκορωσίας χρησιμοποιήθηκε το 2022 για να εισέλθουν ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία με κατεύθυνση το Τσερνίχιβ και το Κίεβο. Εκ των πραγμάτων το καθεστώς Λουκασένκο φέρει ευθύνη για τις σφαγές και τις ωμότητες που προκάλεσαν οι Ρώσοι στο Τσερνιχίφ, τη Μπούτσα το Χοστόμελ και το Ιρπίν.
Η Λευκορωσία, έχει επίσης παραχωρήσει πλήρη πρόσβαση στα ρωσικά στρατεύματα απειλώντας με αυτό τον τρόπο τα βόρεια σύνορα της Ουκρανίας, ενώ σε λευκορωσικό έδαφος έχουν μεταφερθεί και πυρηνικά όπλα κατά παράβαση των διεθνών συμφωνιών για το πυρηνικό οπλοστάσιο.
Ποιος προκαλεί κλιμάκωση;
Παρά το ότι η Μόσχα ισχυρίζεται πως η κλιμάκωση στο πολεμικό μέτωπο, προέρχεται από την πλευρά της Δύσης η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Η Ρωσία έχει προχωρήσει σε κατάληψη και άλλων εδαφών.
Έχοντας διαθέσει 140 δισεκατομμύρια δολάρια για την χρηματοδότηση του πολέμου. Παράλληλα η Βόρεια Κορέα έχει καταστεί πλέον εμπόλεμη χώρα με την διάθεση στρατιωτών αλλά και την παραγωγή της στρατιωτικής της βιομηχανίας.
Υποστήριξη στην πολεμική περιπέτεια της Μόσχας παρέχουν και χώρες όπως η Τουρκία η οποία βοηθάει την Ρωσία α παρακάμψει τις κυρώσεις.
Την ίδια ώρα οι χώρες της Δύσης παρέχουν υποστήριξη, με οπλικά συστήματα τα οποία όμως δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπιστεί ο άξονας των αυταρχικών καθεστώτων που συνεργάζονται και στηρίζουν τη Ρωσία.
Ο ερχόμενος Ιανουάριος σύμφωνα με όλους τους αναλυτές θα είναι καθοριστικός και θα διαφανεί αν υπάρχουν πραγματικές προοπτικές ειρήνευσης ή αν θα συνεχιστεί ένας πόλεμος φθοράς ο ποιο δεν έχει χρονικό ορίζοντα.