Η ομογενής σκηνοθέτρια, σεναριογράφος και ηθοποιός, Άλκηστη Πιτσάκη, μας ταξιδεύει με την παράσταση «Αριάδνη», μια σύγχρονη αναπαράσταση του κλασικού μύθου, η οποία, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Μητρικών Γλωσσών (Festival of Mother Tongues), ανεβαίνει στο La Mama Theatre.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί για τρεις βραδιές, από τις 22 έως τις 24 Νοεμβρίου και υπόσχεται, όχι μόνο να φέρει στη σκηνή την ελληνική γλώσσα, αλλά και να μας ξανασυστήσει την πρωταγωνίστρια ενός από τους κλασικούς ελληνικούς μύθους.
Η Άλκηστη, η οποία μετακόμισε στην Αυστραλία πριν από περίπου πέντε χρόνια για μεταπτυχιακές σπουδές στην Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Victorian College of the Arts (VCA), μοιράζεται το προσωπικό της ταξίδι στον χώρο της τέχνης το οποίο ξεκίνησε από μικρή ηλικία ως τραγουδίστρια στην Ελλάδα.
«Μεγαλώνοντας, το θέατρο έγινε το πάθος μου και έτσι ολοκλήρωσα τις σπουδές μου με πτυχίο στις Θεατρικές Τέχνες στην Αθήνα, όπου είχα την ευκαιρία να γράψω και να σκηνοθετήσω δικές μου παραστάσεις», αναφέρει στον «Νέο Κόσμο».
Το ενδιαφέρον της Άλκηστης για τον μύθο της Αριάδνης γεννήθηκε από τα παιδικά της χρόνια.
«Από παιδί με μάγευε ο μύθος της Αριάδνης. Η ιστορία της πάντα μου φαινόταν ημιτελής, σαν να υπήρχαν κενά ή πράγματα που δεν ταίριαζαν. Συνήθως, την έβλεπαν ως την εγκαταλειμμένη γυναίκα, αλλά εγώ την έβλεπα ως εκείνη που ήξερε τον τρόπο διαφυγής από τον Λαβύρινθο — ήταν πολύ περισσότερα από απλό θύμα», λέει η ίδια.
Η μετακόμισή της στην Αυστραλία υπήρξε μια μεγάλη ευκαιρία για τη σκηνοθέτρια Άλκηστη Πιτσάκη.
«Η Αυστραλία ήταν για μένα μια μεγάλη ευκαιρία να δω τα πράγματα υπό νέα οπτική και να δοκιμάσω διαφορετικούς τρόπους δουλειάς», δηλώνει στον «Νέο Κόσμο».
Στην πραγματικότητα, η παράσταση «Αριάδνη» ξεκίνησε ως πρότζεκτ αποφοίτησης της Άλκηστης από το VCA πριν από τρία χρόνια, αλλά λόγω των συνθηκών, η παράσταση μετατράπηκε από ζωντανή σε ηχητική, «κάτι που της επέτρεψε να φτάσει σε κοινό όχι μόνο στην Αυστραλία αλλά και στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον Κόσμο».
Η παράσταση αντλεί έμπνευση από τον σύγχρονο διάλογο γύρω από τα ζητήματα των γυναικών και της δύναμης.
«Η ελληνική κουλτούρα βρίσκεται στην καρδιά όσων κάνω», αναφέρει η Άλκηστη, προσθέτοντας ότι η ελληνική της ταυτότητα και η σύνδεσή της με την ελληνική μυθολογία διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην προσέγγιση της ιστορίας.
«Η Αριάδνη είναι ένας χαρακτήρας που με συγκινεί — η δύναμή της, η πολυπλοκότητά της, η επιθυμία της για κάτι περισσότερο στη ζωή και η σιωπή που της επιβλήθηκε». Με φόντο την ιστορία της Αριάδνης, η σκηνοθέτρια επιδιώκει να αναδείξει την ιστορία μιας γυναίκας που, όπως λέει, «δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να πει την ιστορία της».
Η Άλκηστη εξηγεί ότι η σύγχρονη εκδοχή του μύθου της Αριάδνης είναι μια ιστορία που αγγίζει την αυτογνωσία και την ενδυνάμωση, εμπνευσμένη από το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα.
«Αυτή η σύγχρονη εκδοχή αφορά την ανακάλυψη της δύναμής σου, το να πάρεις την ιστορία σου στα χέρια σου και τον έλεγχο της ζωής σου», δηλώνει, τονίζοντας ότι η παράσταση στοχεύει να δείξει μια Αριάδνη που δεν είναι απλώς το θύμα μιας εγκατάλειψης αλλά μια γυναίκα που μαθαίνει να επιβιώνει και να διεκδικεί τη δύναμή της.
Η παράσταση ενσωματώνει επίσης τη γλώσσα και την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, ενώ γίνεται στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ που γιορτάζει τις μητρικές γλώσσες. «Είναι μεγάλη τιμή να μπορούμε να μιλήσουμε και να παίξουμε στα ελληνικά πάνω στη σκηνή», αναφέρει, προσθέτοντας ότι το να συνδυάζεται η ελληνική γλώσσα με την αγγλική εμπλουτίζει την καλλιτεχνική έκφραση και φέρνει στην επιφάνεια διαφορετικές συναισθηματικές αποχρώσεις.
Το δίγλωσσο αυτό στοιχείο δεν είναι μόνο καλλιτεχνική επιλογή, αλλά και μια μορφή ένταξης.
«Κρατήσαμε σκόπιμα την παράσταση δίγλωσση», εξηγεί η Άλκηστη. «Τα Ελληνικά και τα Αγγλικά συνδυάζονται, και τα ελληνικά τραγούδια προσθέτουν ένα επιπλέον επίπεδο. Το καλύτερο είναι ότι δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς Ελληνικά για να απολαύσει την παράσταση — η ελληνική γλώσσα δημιουργεί μια ατμόσφαιρα για όσους δεν μιλούν Ελληνικά, ενώ λειτουργεί ως «καλωσόρισμα» για τους ελληνόφωνους».
Η σκηνοθέτρια μοιράζεται την ελπίδα της ότι το κοινό θα συνδεθεί βαθιά με την ιστορία της Αριάδνης. «Η «Αριάδνη» αφορά την αυτοανακάλυψη, το να βρεις τον εαυτό σου και να έχεις το θάρρος να διαμορφώσεις το μέλλον σου», λέει, υπογραμμίζοντας τη σημασία της έκφρασης της προσωπικής ιστορίας και της φωνής. «Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Αριάδνη στην παράσταση, ‘Ο μόνος δρόμος προς την έξοδο είναι προς τα μέσα’, λέει η Άλκηστη».
Η παράσταση προσεγγίζει επίσης τον μύθο του Μινώταυρου και θέτει ερωτήματα για την ελεύθερη βούλησή του. «Εξετάζουμε, επίσης, τον χαρακτήρα του Μινώταυρου και αναρωτιόμαστε για τη δική του ελεύθερη βούληση — ήξερε τι έκανε; Και φυσικά, εξερευνούμε τη σχέση μεταξύ Αθήνας και Κρήτης, αγγίζοντας θέματα πολέμου που είναι εξαιρετικά επίκαιρα με όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα», εξηγεί η Άλκηστη.
Η «Αριάδνη» είναι μια παράσταση που συνδυάζει το παρελθόν με το παρόν, την ελληνική κουλτούρα με τη σύγχρονη καλλιτεχνική έκφραση, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Για την Άλκηστη Πιτσάκη, το να παρουσιάζει αυτή την παράσταση στη Μελβούρνη, σε ένα φεστιβάλ που γιορτάζει τόσες γλώσσες, είναι όχι μόνο τιμή, αλλά και μια ευκαιρία να φέρει το κοινό πιο κοντά στην αλήθεια και τη δύναμη της Αριάδνης.
The post «Ο μόνος δρόμος προς την έξοδο είναι προς τα μέσα» appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.