Κάποια δείγματα είχαν εμφανιστεί στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Σαφώς και η ήττα «πλήγωσε» τον οργανισμό του Παναθηναϊκού, στον αντίποδα όμως ο Τσέντι Οσμάν για πρώτη φορά έκανε αισθητή την παρουσία του με τα πράσινα. Σημείωσε απέναντι στους Ερυθρόλευκους 11 πόντους και είχε μεταξύ άλλων στα 17′ της παρουσίας του 2/3 τρίποντα. Καλός ο απολογισμός και μάλλον… οικονομικός, υπό την έννοια πως ήταν εύστοχος στις λίγες προσπάθειες που πήρε. Κόντρα στη Μακάμπι, ο Οσμάν υπήρξε ακόμη καλύτερος: σε 16′ είχε 12 πόντους με 2/4 τρίποντα και 2/2 δίποντα και στο τέλος άκουσε τα καλά σχόλια από τον συνήθως απαιτητικό και «δύσκολο», Εργκίν Αταμάν.
Ο Οσμάν ήρθε από το ΝΒΑ και φέρει γαλόνια από το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου. Συχνά πυκνά ο κόσμος νομίζει ότι όσοι έχουν αγωνιστεί στις ΗΠΑ μπορούν να κάνουν τα πάντα. Να βάζουν 30άρες, να καρφώνουν από το… κέντρο, ακόμη ακόμη και να… καταπίνουν σπαθιά. Δεν είναι, ακριβώς, έτσι. Και όσοι έχουν την άποψη πως η Ευρωλίγκα αποτελεί μια Λίγκα χωρίς απαιτήσεις μεγάλες, ας αλλάξουν τάχιστα πλευρό. Το ωραιότερο πρωτάθλημα στη Γηραιά, μολονότι νοθεύει τον ανταγωνισμό στις μπασκετικές λίγκες κάθε χώρας, είναι απρόβλεπτο και πρέπει να παλέψεις πολύ ώστε να… επιβιώσεις.
Ο Οσμάν είναι ένας παίκτης που δεν θα ενθουσιάσει όσους τον βλέπουν, δεν μοιάζει δηλαδή με την καλαθομηχανή τύπου Ναν, σίγουρα όμως έχει στοιχεία που «κουμπώνουν» καλά σε μια ομάδα. Το μακρινό του σουτ είναι ικανοποιητικό, δεν μπορείς να τον αφήσεις ξεμαρκάριστο και άρα το γήπεδο με τον Οσμάν στην πράσινη πεντάδα μπορεί να «μεγαλώσει». Και ο Αταμάν θέλει παίκτες που να απειλούν από μακριά και όχι να παίρνει σκορ μόνο από τα τέσσερα γκαρντ του. Είναι, συνεπώς, ξεκάθαρο γιατί περιμένει πώς και πώς τον συμπατριώτη του να ανέβει παραπάνω και να προσφέρει σε περισσότερους τομείς.
Επίσης, γιατί του κάνει πάρα πολύ ο σουτέρ Γκριγκόνις που τώρα λείπει λόγω τραυματισμού και τέλος, όλο αυτό το σκεπτικό εξηγεί στον απόλυτο βαθμό τους λόγους της συνεχούς και μεγάλης παρουσίας του Ερνανγκόμεθ. Αν κάποιος παρατηρήσει τις λεπτομέρειες ενός αγώνα, διαπιστώνει ότι ο Χουάντσο έχει ενταχθεί πλήρως στο σύστημα του Τριφυλλιού, σκοράρει από μακριά, βοηθά στα ριμπάουντ και γενικά θυμίζει ελάχιστα τον περυσινό, όχι άριστο, εαυτό του. Αναντίρρητα ένα «κλειδί» του ΠΑΟ, όπως μπορεί σε τέτοιο να εξελιχθεί και ο ανεβασμένος, έστω και όχι σε υψηλές στροφές, Οσμάν.