«Αδράττω την ευκαιρία», είπε σε μια στιγμή ο πιο διανοούμενος σύντροφος Φαραντούρης, πραγματικός αριστερός ως γνήσιος απόγονος του Μποστ, διεκδικώντας να απαντήσει σε ερώτηση που του έγινε στο ντιμπέιτ. Αλλά όταν τον ρώτησαν για τα οικογενειακά της Αριστεράς, για τα κομματικά μέσα ενημέρωσης που απαξιώνονται όλο και περισσότερο ενώ οφείλονται πολλοί μηνιαίοι μισθοί στους εργαζομένους τους, άρχισε να τα στρογγυλεύει και να μιλάει για τον εαυτό του: είδε τους εργαζόμενους, έχει μοντέλο αντιμετώπισης. Κι όταν του παρατηρήθηκε ότι έστω αυτή η προσέγγιση έγινε αργά, τα έριξε φυσικά στον Κασσελάκη.
Με κατηγορίες κατά του Κασσελάκη αντιμετώπισαν οι συνομιλητές την εύλογη ερώτηση για τις μεθοδεύσεις του πρόσφατου συνεδρίου, για τις οποίες ο Κασσελάκης και οι οπαδοί του κατηγόρησαν τους πρώην πλέον συντρόφους τους. Οι απαντήσεις ήταν αναμενόμενες: για όλα φταίνε οι άλλοι, ο Κασσελάκης και οι οπαδοί του, οι οποίοι παρουσιάστηκαν ως ξένα σώματα και όχι ως πρώην σύντροφοι. Ο σύντροφος Πολάκης, επιπλέον, έκανε και αυτοκριτική που δεν έλεγξε καλύτερα την οικονομική του επιφάνεια.
Αλλά και σ’ αυτό καλύτερος απ’ όλους ήταν ο σύντροφος Γκλέτσος, ο οποίος μιλούσε για τον Κασσελάκη αποκαλώντας τον «έκπτωτο», σαν να ‘ναι ο Γλύξμπουργκ.