Την Παρασκευή, κάτι παλικάρια του αντιεξουσιαστικού χώρου μπήκαν στην Πολυτεχνειούπολη στου Ζωγράφου, τα έσπασαν, πέταξαν και μια μολότοφ που προκάλεσε πυρκαγιά. Εγιναν, λέει, πέντε προσαγωγές. Η είδηση μόλις που έπαιξε στα τηλεοπτικά δελτία. Στα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίστηκε περίπου ως τροχαίο ρουτίνας.
Εχουν περάσει έξι χρόνια και μία αιωνιότητα από τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι επιτελείς του μας διαβεβαίωναν ότι με την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας αυτά θα σταματήσουν. Το ακούσαμε όλοι, αλλά δεν το έμαθαν οι τύποι με τις βαριοπούλες και τις μολότοφ. Τέλος πάντων, κανένας δεν ταράζεται πια. Οσο δεν υπάρχουν ανθρώπινα θύματα, η είδηση απλώς περιγράφει κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Πάμε στις προσαγωγές. Σπανίως μετατρέπονται σε συλλήψεις. Διότι για να τους τυλίξεις σε μία κόλλα χαρτί θα πρέπει να έχεις αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν τη συμμετοχή τους στα επεισόδια. Οταν όμως ο άλλος μπουκάρει μέσα με την κουκούλα, ακόμα και αν τον καταγράψει η κάμερα, δύναται να ισχυριστεί ότι δεν είναι ο ίδιος. Αλλά ας υποθέσουμε ότι στο δικαστήριο παρουσιάζεται selfie του υπόπτου με τη μολότοφ στο χέρι. Ποια θα είναι η ποινική του μεταχείριση; Τίποτα δραματικό. Διότι στο δικαστήριο θα εμφανιστεί και καμιά μάνα, φορώντας μαύρα επειδή είναι χήρα, θα πει ότι το παιδί πήρε τον στραβό τον δρόμο και θα ζητήσει την κατανόηση της έδρας. Μπορεί πάλι να εμφανιστούν δικηγόροι της καλής κοινωνίας, γιατί το «παιδί» προέρχεται από ευκατάστατη οικογένεια των βορείων προαστίων πρωτευούσης, οι οποίοι και θα δώσων διαβεβαιώσεις για την επαναφορά του στον σωστό δρόμο. Αλλά ακόμα και αν δεν συμβεί τίποτα από όλα αυτά, ακόμα και αν οι κατηγορούμενοι αρχίζουν να φτύνουν την έδρα, το πιθανότερο είναι ότι οι ποινές τους δεν θα απέχουν πολύ από ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Θα φύγουν ελεύθεροι από τα δικαστήρια, οι συγκεντρωμένοι αλληλέγγυοι θα πανηγυρίσουν και όλοι μαζί θα πάνε για μπίρες. Το παιδί δεν θα χρεωθεί ούτε την αποκατάσταση των ζημιών. Ας την πληρώσουν οι αστοί που τα έχουν χοντρά.