ΜΑΡΙΑ Α. ΚΑΜΠΥΛΗ
Η ιστορία του έθνους μας είναι στ’ αλήθεια ένας διαρκής αγώνας για την προάσπιση υπέρτατων αξιών, όπως η ελευθερία και η ανεξαρτησία.
Κορυφαία στιγμή αυτών των αγώνων αποτέλεσε η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Τότε που ο Έλληνας ρίχτηκε για άλλη μια φορά στη φωτιά για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, βρισκόμαστε εδώ για να μνημονεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους που βρέθηκαν εκεί κι έδωσαν, κάποιοι και με τη ζωή τους ακόμα, την ωραία αυτή μάχη.
Πενήντα ένα χρόνια μετά, βρισκόμαστε εδώ για να θυμηθούμε αλλά και να προβληματιστούμε, αν αλήθεια, οι μεγάλες αξίες, όπως η Δημοκρατία είναι δυνατόν ν’ αποκατασταθούν μια για πάντα ή απαιτείται διαρκής και καθημερινός αγώνας απ’ όλους μας…
Ας ξεκινήσουμε με τις μνήμες…
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
14 Νοέμβρη 1973
Οι φοιτητές της Αθήνας καταλαμβάνουν το Πολυτεχνείο. Σύνθημά τους: «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ».
Ώρα 7 μ.μ. από 1.500 φοιτητές πάρθηκε η απόφαση «να μείνουμε απόψε στο Πολυτεχνείο».
Συγκροτείται Συντονιστική Επιτροπή από όλες τις σχολές που επιβάλλει έλεγχο σε ανεύθυνα συνθήματα και μεταδίδει τα δικά της από μεγάφωνα και τον μικρό αυτοσχέδιο πομπό, ενώ παράλληλα συγκεντρώνει τρόφιμα, φάρμακα και άλλα απαραίτητα.
Γύρω από το Πολυτεχνείο συγκεντρώνονται χιλιάδες αδούλωτοι Έλληνες που συμπαραστέκονται στους φοιτητές.
15 Νοέμβρη 1973
Γέμισαν τα κτίρια του Πολυτεχνείου και το προαύλιο από φοιτητές και απέξω δεκάδες χιλιάδες λαού και μαθητών, που έρχονται κατευθείαν από τα σχολεία τους, φέρνοντας στους ελεύθερους και μαχητικούς φοιτητές προμήθειες.
Λειτουργεί νέος πομπός, που τώρα ακούγεται σε όλη την Αττική. Υπερηφάνεια και συγκίνηση κατέχει όλους τους Έλληνες που τον ακούνε:
«Εδώ Πολυτεχνείο! Εδώ Πολυτεχνείο! Σας μιλά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων. Κάτω η χούντα, κάτω ο Παπαδόπουλος, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω ο φασισμός, η χούντα θα πέσει από το λαό.
Λαέ, κατέβα στο πεζοδρόμιο, έλα να μας συμπαρασταθείς, τη λευτεριά σου για να δεις»
Στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα οι φοιτητές καταλαμβάνουν τα Πανεπιστημιακά κτίρια. Οι αγρότες από τα Μέγαρα ξεκινούν για την Αθήνα. Στο Αιγάλεω γίνονται επαναστατικές εκδηλώσεις και ακολουθούν τέτοιες στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Όλη η Ελλάδα συμπαρίσταται στους ελεύθερους αγωνιζόμενους φοιτητές.
16 Νοέμβρη 1973
Πάνω από 150.000 άνθρωποι είναι γύρω από το Πολυτεχνείο και βροντοφωνάζουν με τους ελεύθερους φοιτητές «Κάτω η χούντα, η χούντα θα πέσει από το λαό».
Ώρα 7 και μισή το βράδυ.
Ο δικτάτορας δίνει διαταγή να χτυπηθεί πρώτα η λαοθάλασσα, που είναι γύρω στο Πολυτεχνείο. Δακρυγόνα πέφτουν συνεχώς και κάνουν αφόρητη την ατμόσφαιρα. Ο λαός ανάβει φωτιές και τα εξουδετερώνει. Τώρα σφυρίζουν σφαίρες και οι πρώτοι νεκροί πέφτουν μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Ο λαός στήνει οδοφράγματα, δεν υποχωρεί, παλεύει άοπλος, παραμένει στη θέση του.
Ώρα 12 τη νύχτα μπαίνει στην Αθήνα στρατός και τανκ και καταλαμβάνουν επίκαιρες θέσεις.
17 Νοέμβρη 1983, ώρα 2 το πρωί
Τα τανκς πλησιάζουν το Πολυτεχνείο.
«Αδέλφια μας στρατιώτες, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας» φωνάζουν οι φοιτητές και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός καταγγέλλει στον Ελληνικό λαό την ανίερη πράξη του δικτάτορα.
Ώρα 3 το πρωί.
Από το ραδιοφωνικό σταθμό ακούγεται γεμάτη αγωνία κι απελπισία: «αδέρφια μας στρατιώτες, αδέρφια μας στρατιώτες! Πώς είναι δυνατόν…». Και μετά σιωπή…
Ένα τανκ γκρεμίζει τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου κι ας είναι στα κιγκλιδώματα φοιτητές. Ρίχνονται ριπές. Στρατός και αστυνομικοί μπαίνουν στο προαύλιο. Οι φοιτητές προσπαθούν να φύγουν, αλλά δέχονται άγριες επιθέσεις. Πολλοί φαντάροι προστατεύουν και βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά τους κυνηγούν οι γενίτσαροι. Πολλοί συλλαμβάνονται και οδηγούνται στην Ε.Σ.Α όπου βασανίζονται φρικτά.
Οι οδομαχίες συνεχίζονται γύρω από το Πολυτεχνείο μέχρι το πρωί.
Ώρα 11 π.μ. επαναφέρεται στρατιωτικός νόμος.
Το Πολυτεχνείο στάθηκε η αρχή για το τέλος τους.
Ο νέος δικτάτορας ανοίγει το δρόμο για τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Ο ξεσηκωμός του λαού και το εθνικό έγκλημα γκρεμίζουν τη δικτατορία και ξαναγυρίζει η Λευτεριά και η Δημοκρατία.
Η οργή του λαού ενάντια στους φασίστες φάνηκε με τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Εκεί τα αδούλωτα νιάτα- φοιτητές και μαθητές- ενώθηκαν με το λαό και ύψωσαν το κορμί και την ψυχή τους απέναντι στα τανκ. Για τη Λευτεριά, για τη Δημοκρατία, για την Εθνική Ανεξαρτησία.
The post Το Πολυτεχνείο Ζει: Αιώνιο σύμβολο της ελευθερίας και της δημοκρατίας appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.