16 Ημέρες Δράσης: «Σπάμε» τη σιωπή, σταματάμε τη βία

Στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας «16 Ημέρες Δράσης κατά της Έμφυλης Βίας» (16 Days of Activism against Gender-Based Violence) – από 25 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου – ο «Νέος Κόσμος» στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τη βία με βάση το φύλο, παρουσιάζοντας μια σειρά από άρθρα που περιλαμβάνουν προσωπικές ιστορίες, χρήσιμες πληροφορίες για οργανισμούς υποστήριξης, καθώς και αναλύσεις και συζητήσεις για τη νομοθεσία και τα δικαιώματα των θυμάτων.

Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε με αληθινές ιστορίες μέσα από την παροικία μας προσπαθώντας να αποκαλύψουμε πως το πρόβλημα είναι υπαρκτό και πολύ κοντά μας. Ίσως να συμβαίνει στο διπλανό, σε κάποιο συγγενικό ή ακόμη και στο δικό μας σπίτι. Ίσως να συμβαίνει σε μας τους ίδιους αλλά να μην το αντιλαμβανόμαστε.

Γιατί η ενδοοικογενειακή βία έχει πολλά «πρόσωπα» και κρύβεται πίσω από ύπουλους τρόπους, καταφέρνοντας να περνά αόρατη, ενώ σβήνει ζωές, τσακίζει όνειρα και διαλύει ανθρώπους.

Η ιστορία που ακολουθεί είναι αληθινή, αλλά για λόγους προστασίας της ταυτότητας των προσώπων, χρησιμοποιούνται ψευδώνυμα. Είναι μια από τις πολλές ιστορίες που συμβαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα σφραγισμένα στόματα της παροικίας μας, «φωτίζοντας» μια σκοτεινή πτυχή της κοινωνίας μας.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ «ΕΛΛΗΣ»

Η Έλλη, μια 26χρονη γυναίκα με επιτυχημένη καριέρα, είχε όλα όσα ονειρευόταν: ανεξαρτησία, δυναμική προσωπικότητα και την αγάπη ενός παιδικού της φίλου, του Πέτρου, με τον οποίο ξεκίνησε μια σχέση από απόσταση. Δύο χρόνια αργότερα, αποφάσισαν να συγκατοικήσουν στην Ελλάδα και να δημιουργήσουν οικογένεια. Η Έλλη άφησε πίσω της την επιτυχημένη ζωή της, εμπιστευόμενη τον Πέτρο που της υποσχέθηκε στήριξη.

«Πίστευα ότι η αγάπη και η εμπιστοσύνη ήταν αρκετά για να χτίσουμε μια ζωή μαζί. Άφησα πίσω μου όσα με έκαναν ανεξάρτητη, για να είμαστε μαζί», θυμάται.

Όμως, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν δραματικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Ο Πέτρος επέμενε να εγκαταλείψει τη δουλειά της για να επικεντρωθεί «στην υγεία της και στο παιδί». Αυτό που ξεκίνησε ως συμβουλή, εξελίχθηκε σε απόλυτο έλεγχο: ο Πέτρος ανέλαβε τα οικονομικά, απέκλεισε την Έλλη από τις αποφάσεις και έφτασε στο σημείο να θεωρεί περιττά ακόμα και τα βασικά, όπως ρούχα εγκυμοσύνης.

«Κάθε απόφαση που έπαιρνε ο Πέτρος, την παρουσίαζε ως ‘για το καλό μου’. Στην πραγματικότητα, ένιωθα ότι έχανα σιγά-σιγά τον εαυτό μου», περιγράφει.

Η Έλλη ένιωθε παγιδευμένη. Η οικογένειά της διέκρινε τα σημάδια και τη στήριζε σιωπηλά με «δώρα» και φαγητό. Παρ’ όλα αυτά, η ντροπή και η απομόνωση την κρατούσαν αιχμάλωτη. Με τη γέννηση του παιδιού, η κατάσταση επιδεινώθηκε. Οι κατηγορίες και οι προσβολές έγιναν καθημερινότητα, ενώ ο Πέτρος απείχε εντελώς από τη φροντίδα του παιδιού.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ: ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Η Έλλη και ο Πέτρος αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Αυστραλία, ελπίζοντας σε μια νέα αρχή. Η οικογένεια της Έλλης τούς υποδέχτηκε θερμά, προσφέροντας ένα πλήρως εξοπλισμένο σπίτι. Ωστόσο, ο Πέτρος δεν άλλαξε. Ξόδευε τις μέρες του σε αδράνεια και τις νύχτες πίνοντας.

«Πίστευα ότι η αλλαγή περιβάλλοντος θα έσωζε τη σχέση μας. Αντί γι’ αυτό, απλώς επιβεβαίωσε πόσο μόνη ήμουν πραγματικά», εξηγεί.

Όταν η Έλλη βρήκε δουλειά, εκείνος αρνήθηκε να φροντίσει το παιδί, το οποίο παραμελούσε ακόμα και για τα στοιχειώδη.

Η κορύφωση ήρθε όταν ο Πέτρος, επικαλούμενος την «ανάγκη του για ξεκούραση», επέστρεψε στην Ελλάδα, παίρνοντας μαζί του τις τελευταίες τους οικονομίες. Η Έλλη, μόνη με το παιδί, προσπάθησε να ξαναχτίσει τη ζωή της. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Πέτρος γύρισε μετανιωμένος, τον δέχτηκε πίσω για χάρη του παιδιού. Οι υποσχέσεις του όμως αποδείχθηκαν ψεύτικες, καθώς πολύ γρήγορα άρχισε πάλι τα ίδια. «’Να σταματήσεις να δουλεύεις, είσαι κακιά μάνα και δεν θέλεις να κάθεσαι με το παιδί σου, ‘πηγαίνεις’ με το αφεντικό σου’, ήταν τα λόγια που μου έλεγε κάθε φορά που γύριζε σπίτι θυμωμένος και ψάχνοντας αφορμή για καβγά. Ένοιωθα σαν να ζω σε έναν φαύλο κύκλο από προσβολές και υποψίες, χωρίς διαφυγή», λέει η ίδια.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΡΗΞΗ

Κάποια στιγμή, η Έλλη, προσπαθώντας να τακτοποιήσει τα πράγματα στο σπίτι, βρήκε ένα βίντεο στο κινητό του Πέτρου. Στην οθόνη, εκείνος χαμογελούσε και αγκάλιαζε τρυφερά μια άλλη γυναίκα στην Ελλάδα. Το σοκ την κατέκλυσε, αλλά αποφάσισε να του μιλήσει.

«Πέτρο, τι είναι αυτό;» του είπε δείχνοντάς του το βίντεο, με τη φωνή της να τρέμει.

Εκείνος, αντί να δείξει μεταμέλεια, της επιτέθηκε λεκτικά: «Μην ανακατεύεσαι στη ζωή μου! Εσύ φταις για όλα! Μήπως νομίζεις ότι είσαι καλύτερη;».

Η κατάσταση κλιμακώθηκε γρήγορα. Όταν η Έλλη βρήκε τη δύναμη να του ζητήσει να φύγει από το σπίτι, εκείνος έχασε κάθε έλεγχο. Με το παιδί στην αγκαλιά της, δέχτηκε την πρώτη σωματική επίθεση.

Η ένταση κορυφώθηκε, και οι φωνές τους ακούστηκαν μέχρι έξω. Γείτονες που ανησύχησαν χτύπησαν την πόρτα, ενώ έφτασε και η οικογένεια της Έλλης.

Η παρέμβασή τους την έσωσε κι έτρεψε σε φυγή τον Πέτρο.

Η Έλλη, αν και εξουθενωμένη και τρομοκρατημένη, ένιωσε ένα κύμα ανακούφισης. Για πρώτη φορά, η σκέψη ότι θα μπορούσε να ξαναχτίσει τη ζωή της μακριά από τη βία και τον φόβο έμοιαζε εφικτή. Σφιχταγκαλιάζοντας το παιδί της, πήρε κουράγιο να προχωρήσει.

ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΓΟΛΓΟΘΑΣ

Παρά την απομάκρυνση του Πέτρου από τη ζωή της, η περιπέτεια της Έλλης δεν έχει τελειώσει. Όσο υπάρχει το παιδί, προκύπτουν συνεχώς ζητήματα επιμέλειας, επικοινωνίας και οικονομικής υποστήριξης, δημιουργώντας έναν συνεχή αγώνα για την προστασία της ίδιας και του παιδιού της.

«Δεν είναι εύκολο να ξαναχτίσεις τη ζωή σου, αλλά κάθε βήμα με φέρνει πιο κοντά στην ελευθερία και την ασφάλεια που αξίζουμε εγώ και το παιδί μου,» τονίζει.

Η ιστορία της Έλλης είναι η ιστορία της αντοχής και της δύναμης μιας γυναίκας που, παρά τις αντιξοότητες, βρήκε το θάρρος να σπάσει τον κύκλο της βίας.

«Δεν ήξερα πόσο δυνατή μπορούσα να γίνω, μέχρι που η μόνη επιλογή που είχα ήταν να επιβιώσω για εμένα και το παιδί μου,» λέει.

Η Έλλη, μέσα από τη δική της εμπειρία, στέλνει ένα μήνυμα σε άλλες γυναίκες: «Δεν είστε μόνες. Η σιωπή είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος της βίας. Υπάρχει βοήθεια, και αξίζετε μια ζωή χωρίς φόβο».

Αν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε χρειάζεται υποστήριξη, μην μένετε σιωπηλοί. Υπάρχουν οργανώσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν. Μαζί, μπορούμε να σπάσουμε τον κύκλο της βίας.

The post 16 Ημέρες Δράσης: «Σπάμε» τη σιωπή, σταματάμε τη βία appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.