Η χθεσινή ημέρα σήκωνε λίγο μαύρο χιούμορ. Ετσι εξέλαβα, τουλάχιστον, το αστειάκι του Κυριάκου Μητσοτάκη κατά τη χθεσινή παρουσίαση του Στρατηγικού Σχεδίου για τους Απόδημους στο υπουργείο Εξωτερικών. «Κανονικά σήμερα θα έπρεπε να δώσω τον τίτλο “Make Greeks abroad great again”» είπε («κάντε τον απόδημο ελληνισμό σπουδαίο ξανά», σε ελεύθερη απόδοση). Μιας και μιλάμε για ένα σχέδιο με έμφαση στην προσπάθεια επαναπροσέλκυσης όσων έφυγαν την περίοδο της κρίσης από την Ελλάδα, αλλά και την ισχυροποίηση των δεσμών με την πατρίδα για τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Την παρουσίασή του ανέλαβαν ο Γιώργος Κώτσηρας και η ΓΓ Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, Μάιρα Μυρογάννη, που το επιμελήθηκαν, και οι βασικοί του άξονες αφορούν την ψηφιοποίηση των προξενικών υπηρεσιών, τη στήριξη της γλωσσομάθειας και τη διασύνδεση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, ειδικά προγράμματα για νέους και γυναίκες, καθώς επίσης και τη γεωγραφική και δημογραφική «χαρτογράφηση» των ομογενών.
«Γαλάζιοι»
σε δύο δρόμους
Ποιος ήταν ο πρώτος «γαλάζιος» που συνεχάρη θερμά μέσω Twitter τον Ντόναλντ Τραμπ για τη νίκη του; Κι από τους πρώτους έλληνες πολιτικούς, αν όχι ο πρώτος… Κι όμως ήταν ο Νότης Μηταράκης. Που έκανε ένα πανηγυρικό συγχαρητήριο τουίτ, συνοδευόμενο με το σχόλιο πως η νίκη Τραμπ «σίγουρα είναι μια αντίδραση στην επιθετική woke culture και στην παράνομη μετανάστευση». Το ενδιαφέρον όμως δεν είναι τόσο αυτό (με το παρντόν κιόλας). Αλλά ότι ένας άλλος «γαλάζιος», ο Δημήτρης Καιρίδης, ήταν, επίσης από τους πρώτους που σχολίασαν το εκλογικό αποτέλεσμα, έχοντας και την ιδιότητα του καθηγητή Διεθνών Σχέσεων. Αλλά παρενέβη κινούμενος από μια εκ διαμέτρου αντίθετη οπτική: «Σήμερα θρηνεί ολόκληρη η φιλελεύθερη Αμερική». Ενώ εξέφρασε ανησυχία για τις εξελίξεις στην Ουκρανία («αν ήμουν ο Ζελένσκι θα ήμουν πολύ ανήσυχος») αλλά και στο ΝΑΤΟ και την Ευρώπη συνολικά. Εκτιμώντας, μάλιστα, πως θα ενισχυθούν οι «ευρωδιαλυτικοί εθνικιστές ηγέτες». Μια λογική εκτίμηση, δυστυχώς, που εύχομαι να διαψευστεί.
Βόζεμπεργκ εναντίον Ν. Παππά
Στα δικαστήρια κατά του Νίκου Παππά θα φτάσει, λέει, η Ελίζα Βόζεμπεργκ, επανερχόμενη στις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα πρόσφατα σχόλια της για τη Μαρία Καρυστιανού. Η Βόζεμπεργκ, θυμίζω, είχε κάνει σκληρά σχόλια (Σκάι) για τη μητέρα που έχασε την κόρη της στο δυστύχημα των Τεμπών, λέγοντας ότι προβαίνει σε καταγγελίες καθοδηγούμενη από τον ΣΥΡΙΖΑ κι ότι εκθέτει την Ελλάδα στο εξωτερικό. Αποκαλύπτοντας, επίσης, πως σε κατ’ ίδιαν συνάντηση τους τη ρώτησε γιατί δεν έκανε καταγγελίες για το κράτος δικαίου την περασμένη πενταετία, σχολιάζοντας «εκεί αναγνωρίζω μία σκοπιμότητα, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης, δεν θα κάνω μικροπολιτική». Στη χθεσινή ανακοίνωσή της διευκρίνισε ότι ουδέποτε επιτέθηκε στην ίδια την Καρυστιανού, ότι μίλησε αμιγώς πολιτικά και άσκησε «πολιτική κριτική για την εργαλειοποίηση από τον ΣΥΡΙΖΑ της τραγωδίας των Τεμπών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο». Κατήγγειλε δε τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για «πολιτική αλητεία», ότι τη στοχοποίησε προσωπικά «με ψευδή και αήθεις υβριστικές εκφράσεις από το βήμα του Εθνικού Κοινοβουλίου» προαναγγέλλοντας ότι «θα πάρει την απάντηση που του αξίζει, σύμφωνα με τον νόμο».
Η ενοχλητική σιωπή του Βέμπερ
Μιας και έπιασα τα του Ευρωκοινοβουλίου, η δυσαρέσκεια εντός του ΕΛΚ για τον Μάνφρεντ Βέμπερ δεν έχει τελειωμό. Και, ανάμεσα σε όλα, μαθαίνω ότι σχολιάστηκε τις τελευταίες μέρες ιδιαιτέρως αρνητικά η στάση του στο περιστατικό που σημειώθηκε στα Τίρανα με τον Φρέντι Μπελέρη. Θυμίζω ότι προ ημερών βρέθηκε στην αλβανική πρωτεύουσα αποστολή ευρωβουλευτών, στο πλαίσιο της 18ης Συνάντησης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Σταθεροποίησης και Σύνδεσης ΕΕ-Αλβανίας, μεταξύ των οποίων και ο «γαλάζιος» ευρωβουλευτής της ΝΔ, πολιτικός σύντροφος του Βέμπερ δηλαδή, Μπελέρης. Και αφού ο Εντι Ράμα αρνήθηκε να τον συναντήσει, όταν βγήκε από το κτίριο της αλβανικής Βουλής προπηλακίστηκε με γιαούρτια και ύβρεις. Δεν έμεινε, λοιπόν, καθόλου απαρατήρητο ότι ο πρόεδρος του ΕΛΚ και της ευρωομάδας του δεν έβγαλε τσιμουδια για αυτά τα παρατράγουδα. Ούτε ανακοίνωση, ούτε καν ένα σχόλιο, έστω ένα τουίτ. Και σχολιάστηκε εξαιρετικά αρνητικά. Οπως διερωτήθηκε, χαρακτηριστικά, η πηγή μου «αν ήταν, π.χ. γερμανός ευρωβουλευτής και έτρωγε γιαούρτι, τι αντίδραση θα είχε ο Βέμπερ;». Δεν έχει κι άδικο.