Σε σας που έχετε σκάσει από τη ζήλια το λέω. Βρείτε αλλού να σας αγαπήσουν κι αφήστε τον ΣΥΡΙΖΑ official να κοκορεύεται για τον έρωτα της Μέρκελ προς τον Τσίπρα. Στη θέση της κι εγώ θα τον ερωτευόμουν, με την υπερσυγκινησία που δέρνει τους ώριμους ανθρώπους όταν οι νεότεροι τους κάνουν κάνα χατήρι. Προσωπικά, θα υπέκυπτα αβλεπί σ’ όποιον αναλάμβανε να μου κατεβάζει τα σκουπίδια – σε άλλο θεόρατο κάδο τα βιολογικά, βρωμερά, σε άλλο τα χαρτιά, πλαστικά και σε άλλο τα γυαλιά, καρφιά, όλα πλυμένα. Στην πολιτική, δεν είναι τόσο θέμα ηλικιακής ευαλωτότητας όσο καπατσοσύνης να τυλίξεις τον μικρό σε μια κόλλα χαρτί, να τον στέψεις ορντινάντσα σου, κι έτσι να σου ξεπλύνει πολύ, πάρα πολύ σκουπίδι. Λαμπίκο το έκανε το τρομερό μνημόνιο που του επέδωσε, να το πάρεις από τον κάδο και να το βάλεις κατευθείαν στο πιάτο σου, αλλά ποιος σκαμπάζει από γερμανικά;
Βαρέθηκα. Ακόμα και τα μνημόνια γίνονται κάποια στιγμή βίντατζ, οι άνθρωποι όμως, ποτέ.
Λίγο πριν αρχίσουν οι ανταποκριτές στα κανάλια το Power of love της καγκελαρίας, βολτάροντας στα υποφωτισμένα δρομάκια της γειτονιάς μου, παρακολούθησα το παρακάτω μονόπρακτο όπου πρωταγωνιστούσαν δυο κανονικοί άνθρωποι, με την ηλικιακή και διανοητική διαφορά Μέρκελ – Τσίπρα χωρίς όμως το φάντασμα της εξουσίας που γλυκοτύλιγε τις αισθήσεις των δύο τελευταίων.
Anyway. Δεν έστησα αφτί, ήταν όμως τέτοια η ησυχία και η ερημία του τόπου, που άθελά μου άκουσα τον μισό τους διάλογο.
Εκείνη: Μα θα μπορούσα να ήμουν μητέρα σου…
Εκείνος: Και τι πειράζει. Μήπως είμαι κάνας μπέμπης; Εγινα κιόλας πενήντα χρόνων.
Με σκοτώνουν αυτά τα φλερτ της ανάγκης. Πώς να το πω; Τα επικροτώ και στη φαντασία μου έχουν πάντα αίσια έκβαση. Αγνόησα το δελτίο γυναικοκτονιών, τη μοχθηρότητα των «διαφορών», ξήλωσα όλα μου τα κουμπιά πανικού, κι άρχισα κιόλας να μοιράζω ρόλους.
Θα κατεβάζεις τα σκουπίδια, θα σου μαγειρεύω, θα μαζεύουμε μαζί τα πιάτα, θα βάζουμε σκούπα εναλλάξ, θ’ ανοίγω την πόρτα και θα βρίσκω κάποιον σπίτι μου.
Εν τω μεταξύ όμως είχα φτάσει στο δικό μου. Τι μοναξιά που υπάρχει στον κόσμο, είπα σ΄αυτόν που ήταν μέσα. Μνημόνιο σημαίνει συμφωνία, σκέφτηκα.