Ο Αριστείδης γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1935 στο μικρό χωριό Ρωγοί των Καλαβρύτων. Ένα χωριό μόνο 6χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα το οποίο θυμόταν με κάθε λεπτομέρεια και με πολλή αγάπη. ‘Ηταν ο μικρότερος γιος του Γεωργίου και της Παναγούλας Ανδρουτσοπούλου.
Δυστυχώς έχασε τον πατέρα του σε ηλικία οκτώ ετών, όταν οι Ναζοί, σκορπούσαν τον φόβο και τον τρόμο στη γενέτειρα.
Σε αυτή την τρυφερή ηλικία, θυμόταν τις καταστροφές στο χωριό. Όταν οι Γερμανοί, έκαψαν τα σπίτια και αφού συγκέντρωσαν τους άνδρες, 65 νοματέους, τους εκτέλεσαν, μπροστά στο προαύλιο της εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας.
Ενθυμούμενος δε τα γεγονότα έλεγε ότι “τα Καλάβρυτα είναι τόπος μαρτυρίου με παγκόσμιο συμβολισμό. Εμείς οι απόδημοι, αισθανόμαστε χρέος να διασώσουμε την ιστορική μνήμη και να ενδυναμώσουμε την ιστορική συνείδηση προς όφελος της ειρήνης και των δικαιωμάτων των λαών”.
Γι’ αυτό, τιμούσε πάντα την 10η Δεκεμβρίου 1943, ημέρα μνήμης των 1200 εκτελεσθέντων και των συγχωριανών του, οι οποίοι γνώρισαν στο έπακρο τη φρίκη του πολέμου και τη ναζιστική θηριωδία.
Ο Αριστείδης μεγάλωσε στους Ρωγούς μαζί με τα έξη αδέλφια του. Μετά τη θητεία του στο στρατό, όπου υπηρέττησε ως μάγειρας, επέστρεψε στο χωριό και αρραβωνιάστηκε την καλή του Κωνσταντίνα το γένος Τζελέπη. Το 1966 έσμιξαν στην Μελβούρνη. Ο γάμος τους ευλογήθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Κάρλτον.
Η ζωή στην Αυστραλία κύλισε ήρεμα και ομαλά. Δουλειά και τα Σαββατοκύριακα, σε παροικιακές εκδηλώσεις και επισκέψεις σε συγγενείς και φίλους.
Ο αείμνηστος εργάστηκε για πολλές δεκαετίες ως μάγειρας στο νοσοκομείο Peter McCullum. Ήταν πολύ αγαπητός από τους συναδέλφους του.
Μαζί με τη σύζυγό του, απέκτησαν τρία αγόρια. Το Γιώργο, τον Κώστα και το Δημήτρη, που τους χάρισαν τρεις θυγατέρες και με τη σειρά τους, εννέα εγγόνια. Ήταν υπερήφανος πατέρας και παππούς, και καμάρωνε για την πρόοδο των παιδιών και εγγονών του.
Ο αείμνηστος, ήταν πονόψυχος και καλοσυνάτος. Είχε μόνιμα το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του και πάντα με τον καλό το λόγο.
Πολύμορφη και πολυποίκιλη ήταν και προσφορά του στα παροικιακά δρώμενα. Διετέλεσε για πολλά χρόνια ως Διοικητικό στέλεχος της Πανκαλαβρυτινής Αδελφότητας και στην εκκλησιαστική Επιτροπή του Αγίου Ιωάννη στο North Carlton.
Τελευταία, αισθανόταν ότι οι δυνάμεις του λιγόστευαν. Ωστόσο, αντιμετώπιζε την κάθε μέρα με αισιοδοξία.
Ευχαριστούμε τους συγγενείς και φίλους για την αμέριστη συμπαράσταση, αυτούς που παραβρέθηκαν στην κηδεία και όσοι εξέφρασαν με οιονδήποτε τρόπο την συμπάθειά τους σε μας.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη
Η σύζυγός του Κωνσταντίνα, τα παιδιά και τα εγγόνια.
The post Αφιέρωμα στον αγαπημένο σύζυγο, πατέρα και παππού Αριστείδη Ανδρουτσόπουλο 1935 – 2024 appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.