Η αεροβασία που έγινε πραγματικότητα. Μια ποδοσφαιρική ραψωδία, σωστή Οδύσσεια, με το τέλος που της αξίζει.
Κίκονες, Λωτοφάγοι, Κύκλωπες, ο ασκός του Αιόλου, Λαιστρυγόνες, η Κίρκη, η κάθοδος στον Αδη, η Σκύλλα και η Χάρυβδη, το νησί της Καλυψούς και η Ιθάκη.
Δεκαεννέα σταθμούς είχε η ιστορική περιπέτεια του Δαφνοστεφανωμένου Εφηβου στο μακρύ ταξίδι προς την αιωνιότητα.
Το 2024 είναι για το διασυλλογικό ποδόσφαιρο της χώρας μας ό,τι είναι το 1987 για το μπάσκετ και το 2004 για την εθνική μας ομάδα. Ενας τερματικός σταθμός και συνάμα μια αφετηρία. Ο Ολυμπιακός αποκήρυξε το θλιβερό παρελθόν του ελληνικού ποδοσφαίρου στα Κύπελλα Ευρώπης με έναν ηράκλειο άθλο. Μια ομάδα εξ όνυχος του λέοντα Βαγγέλη Μαρινάκη. «Μην παραιτείσαι ποτέ», το «Mes que un club» στην ελληνική του εκδοχή.
Ηταν Μεγάλη Πέμπτη, οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα σε όλη τη χώρα για την προδοσία, τα βασανιστήρια και τη Σταύρωση.
Το δίλημμα των πιστών κράτησε μόνο για μερικά δευτερόλεπτα. Εκαναν τον σταυρό τους με ευλάβεια, προσκύνησαν τις εικόνες και με βήματα προς τα πίσω βγήκαν έξω από τους ναούς για να δουν ιδίοις όμμασι, ως άπιστοι Θωμάδες, αν ίσχυαν οι φήμες.
Ο Ολυμπιακός έκανε Ανάσταση δύο ημέρες νωρίτερα, στο μακρινό Μπέρμιγχαμ. Από τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αγγλίας, έστελνε το δικό του χαρμόσυνο μήνυμα. Ηταν η στιγμή που όλοι πια άρχισαν να βλέπουν τις ακτές της Ιθάκης. Ηταν από τις στιγμές που όσα χρόνια και να περάσουν θα θυμάσαι πού βρισκόσουν στις 2 Μαΐου του 2024. Ενα Πάσχα αλλιώτικο από τα άλλα, ντυμένο στα ερυθρόλευκα.
Η χρονιά που σιγά – σιγά μας αποχαιρετά ανήκει ολοκληρωτικά στον Ολυμπιακό. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του δεν ήταν η ευρωπαϊκή κούπα που σήκωσε αλλά το γκρέμισμα των στερεοτύπων, το μπόλιασμά του στις στείρες απόψεις πως οι ελληνικές ομάδες δεν μπορούν να κατακτήσουν ευρωπαϊκά τρόπαια, ειδικά τώρα, στην εποχή του χορού των δισεκατομμυρίων και των σούπερ-κλαμπ.
Υστερα από χρόνια, όταν κάποιοι από τους πρωταγωνιστές αυτής της πορείας θα μαζεύονται για να θυμηθούν τα παλιά, οι γηραιότεροι θα περιγράφουν στους νέους όσα έζησαν συνεχίζοντας να ρίχνουν τη σπορά του ερυθρόλευκου μύθου.