Η Κοινότητα βράβευσε αριστούχους Ελληνοαυστραλούς μαθητές

ΠΕΡΑΣΑ για λίγο από την εκδήλωση απονομής των Απολυτηρίων και Βραβείων της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης το βράδυ της περασμένης Τρίτης. Καλή η εκδήλωση και κατάμεστο το Ελληνικό Κέντρο – ως είθισται, βέβαια, σε τέτοιες περιστάσεις. Λίγο προσωποπαγείς οι χαιρετισμοί, αλλά μικρό το κακό…

ΕΚΕΙΝΟ που ήταν καλό -και πρέπει να τα λέμε τα καλά- είναι ότι η Κοινότητα βράβευσε και αριστούχους και πρωτεύσαντες Ελληνοαυστραλούς μαθητές και από άλλα σχολεία και όχι μόνο από τις δικές της Μονάδες ή το Alphington Grammar.

ΕΝ ΤΗ ενώσει η ισχύς δεν λέει το αρχαίο ελληνικό ρητό, το οποίο όμως εξακολουθεί να ισχύει; Γιατί εδώ είναι ένα από τα… κουμπιά της λεγόμενης Ελληνομάθειας: δείχνοντας ενωτικό πνεύμα και διάθεση κατά πόσο θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε μικρότητες, μικροψυχίες, προκαταλήψεις και άλλες τέτοιες ιστορίες… γι’ αγρίους προς το κοινό όφελος.

ΠΟΙΟ είναι το κοινό όφελος; Η διατήρηση και επέκταση της Ελληνικής Γλώσσας και όλων όσων απορρέουν και απηχούν διαχρονικά από αυτήν το διαρκές μήνυμα του ελληνικού πολιτισμού.

ΓΙΑΤΙ στο σημείο καμπής που έχει φτάσει η λεγόμενη παροικία, μόνο αυτό είναι -ίσως- το τελευταίο όχημα προς την έξοδο από τα όποια προβλήματα. Τηρουμένων των αναλογιών βέβαια – δηλαδή, της ηλικιακής, φυσικής και όποιας άλλης φθοράς.

ΕΙΝΑΙ σίγουρο το πως ό,τι έχει αρχή έχει και τέλος. Ωστόσο, δεν είναι κακό το να αναδιοργανωνόμαστε. Ο αναστοχασμός, ο απολογισμός και η όποια επανεκκίνηση δεν έκαναν ποτέ κακό. Το αντίθετο, έδωσαν άλλη ώθηση και φρέσκο αέρα σε οτιδήποτε.

ΚΑΙ μιας και το έφερε η κουβέντα -δηλαδή για τη διατήρηση της γλώσσας μας στην αποδημία- να πω ότι εμείς εδώ οι εργαζόμενοι στον λεγόμενο ομογενειακό Τύπο φυλάττουμε Θερμοπύλας… Και το λέω αυτό γιατί αν κοιτάξει κανείς στις ιστοσελίδες των ελλαδικών εφημερίδων και των άλλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης θα φρίξει από τα λάθη.

ΛΑΘΗ παντού: στην ορθογραφία, στο συντακτικό, στην άρθρωση του λόγου, στο πώς αυτός ρέει και στο τι θέλει να εκπέμψει…

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ εμείς εδώ αγωνιούμε αν μια τόσο δα λεξούλα θα γραφτεί σωστά ή αν η μετάφραση ενός κειμένου ή μιας είδησης θα αποδοθεί όσον το δυνατόν πιο σωστά για να κατανοηθεί από τους αναγνώστες. Κάτι είναι και αυτό, έτσι; Και πρέπει να μας αναγνωριστεί.

ΚΑΙ, ρε συνάδελφοι εκεί στην Ελλάδα, αφήστε τους αγγλισμούς κατά μέρος… Το ξέρουμε ότι τα αγγλικά σας είναι καλά, αλλά μην το επιδεικνύετε αυτό κατά κόρον και μάλιστα όταν γράφετε ή μεταδίδετε στα… Ελληνικά, χτυπώντας στην ουσία την Ελληνική Γλώσσα.

ΚΑΛΟ και θετικό το ότι από ελληνοαυστραλιανής πλευράς κρατάμε γερά στα ανώτερα κυβερνητικά και παρεμφερή κλιμάκια. Τόσο οι κ.κ. Ν. Στάικος και Σ. Δημόπουλος, που αποτελούν βασικά στελέχη της πολιτειακής κυβέρνησης, όσο και ο κ. Γιώργος Λεκάκης που επανήλθε στα μετερίζια του πολυπολιτισμού και της διαφορετικότητας στην ευρύτερη κοινωνία, είναι ενθαρρυντικό το ότι είναι εδώ.

ΣΤΟΝ μίνι ανασχηματισμό του πολιτειακού υπουργικού συμβουλίου (cabinet) που ακολούθηκε την αποχώρηση του κ. Tim Pallas από τα υπουργικά του καθήκοντα και, γενικώς, την πολιτική, ο μεν Νίκος Στάικος (Nick Staikos) ανέλαβε τα χαρτοφυλάκια των Υποθέσεων Καταναλωτών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ο δε κ. Στ. Δημόπουλος (Steve Dimopoylos) διατήρησε τα δικά του, ενώ στην κα Κατερίνα Θεοφάνους (Kat Theophanous) ανατέθηκαν κάποια καθήκοντα.

ΩΣΤΟΣΟ, αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να επαναπαυόμαστε στις όποιες δάφνες μας.

ΕΚΕΙΝΟ που θα πρέπει να εμπεδωθεί είναι το ότι κυρίως οι παροικιακοί κοινοτικοί Οργανισμοί θα πρέπει να βγουν από το καβούκι τους και την παρακμιακή τους διάθεση και να ανοιχτούν, όχι μόνο στα στενά παροικιακά όρια, αλλά ευρύτερα.

Ο ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΟΣ, οι κάθε είδους συνεργασίες, η προσέγγιση του ενός από τον άλλο μόνο εμπλουτισμό και οφέλη θα φέρουν…

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ σήμερα -και στην, υποτίθεται, ανεκτική Αυστραλία- μαστίζονται και χτυπιούνται αλύπητα από κάθε είδους μισαλλοδοξίες, προκαταλήψεις και ρατσισμούς που κλονίζουν τις πολυπολιτισμικές μας κοινότητες. Η αλληλοπροσέγγιση δεν έκανε ποτέ κακό, η ένoποίηση όλων των επιμέρους αγωνιών -και αγώνων- θα υψώσει ανυπέρβλητο τείχος σε όλους όσοι σκέφτονται να εισάγουν και ενσταλάξουν θεωρίες μίσους στις κοινωνίες μας.

ΜΟΝΟ έτσι θα έρθει μια εποχή όπου όλα αυτά που ζούμε σήμερα δεν θα είναι παρά μια δυσάρεστη ανάμνηση, ένα κακόγουστο ανέκδοτο. Στο τώρα, οι αληθινά όμορφες στιγμές μας είναι τόσο ανυπόφορα μετρημένες, μα και τόσο απόλυτα ειπωμένες που οποιαδήποτε απόπειρα επαναδιατύπωσής τους με τρόπο δήθεν καινοτόμο καταλήγει να δείξει το πόσο εγωκεντρικοί και εκτός πραγμάτων είμαστε.

ΛΕΓΟΝΤΑΣ όλα αυτά, δεν είμαι πεπεισμένος κατά πόσο θα αποφέρει τα αποτελέσματα που αναμένει η πολιτειακή κυβέρνηση Allan, η νέα νομοθεσία περί απαγόρευσης μασκών και άλλων μέσων που αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά των προσώπων αυτών που συμμετέχουν στις διάφορες διαδηλώσεις.

ΝΑΙ μεν, είναι για πέρα κατακριτέα η πρόσφατη εμπρηστική επίθεση στην Εβραϊκή Συναγωγή στο Ripponlea, ναι με,ν πρέπει να καταπολεμείται ο θρησκευτικός και οποιοσδήποτε άλλος ρατσισμός και μισαλλοδοξία από όπου και αν προέρχονται αλλά, κατά τη γνώμη μου, ο ρατσισμός και κάθε παράγωγό του δεν καταπολεμούνται -μόνο- με κυβερνητικά μέτρα και νομοθετικές ρυθμίσεις.

Η ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ και η απόκρουση κάθε ρατσιστικής και ακροδεξιάς μισαλλοδοξίας και καρκινώματος, θα έπρεπε να είναι υπόθεση, πρωτίστως και κυρίως, των λεγόμενων κοινοτικών οργανώσεων, δηλαδή της βάσης, των μεταναστευτικών οργανώσεων, και ειδικά αυτών που ίσως βρίσκονται επί του παρόντος στο μάτι του Κυκλώνα, δηλαδή αυτών που σχετίζονται με τα γεγονότα στη Γάζα, στην Συρία, στην Ουκρανία κ.ο.κ.

ΩΣΤΟΣΟ, αυτό που ονομάζουμε σήμερα φασισμό -που περιλαμβάνει πολλά και ετερόκλητα- έχει πλέον μεταλλαχθεί. Μπορεί η χρήση πολιτικής βίας, η χρήση μέσων εκφοβισμού στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμα και εικόνες με μασκοφόρους που επιδίδονται σε διάφορες πράξεις να είναι ακόμα εδώ -βασικά, αυτά δεν πρόκειται να εκλείψουν- ωστόσο το όλο φαινόμενο έχει αποκτήσει άλλη χροιά.

ΣΗΜΕΡΑ ο όρος φασισμός χρησιμοποιείται από τους ιστορικούς για την ανάλυση προγενέστερων ιστορικών περιόδων. Χρησιμοποιείται και στο λεξιλόγιο κομμάτων και οργανώσεων, κυρίως της Αριστεράς, ως ανάθεμα.

ΑΛΛΑ αντιλαμβάνομαι ότι από την κρίση του COVID και μέχρι εδώ, έχουμε βρεθεί ακόμη πιο βαθιά σε μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης -στο επίπεδο της αστυνόμευσης, της υγείας, κ.ο.κ. Δεν έχουμε εδώ όλα τα χαρακτηριστικά μιας ήδη αυταρχικής εξουσίας που διολισθαίνει προς το “φασισμό” μέσω μιας υγειονομικής κρίσης;

Η ΔΙΑΡΚΩΣ αυξανόμενη εξάρτηση του όποιου πολιτικού καθεστώτος από τις δυνάμεις καταστολής του, την αστυνομία κυρίως, δεν έχει ανοίξει την πόρτα σε μια δεκαπλάσια διολίσθηση της αστυνομοκρατίας;

ΥΠΟ αυτήν την έννοια βλέπω και τους νόμους περί απαγόρευσης των μασκών στις διαδηλώσεις γιατί πιστεύω ότι δεν έχουν στόχο να πλήξουν μόνο την ακροδεξιά και τις δυνάμεις του όποιου φονταμενταλισμού, αλλά αργά ή γρήγορα τέτοια μέτρα θα στραφούν και κατά της αντίθετης πλευράς. Μακάρι να μην γίνει…

ΠΡΟΣ αποφυγήν παρεξηγήσεων και άλλων περιέργων, να πω ότι προσωπικά κατεβαίνω σε συγκεντρώσεις και πορείες χωρίς καμία μάσκα ή αλλοίωση των χαρακτηριστικών μου. Είμαι αυτός που είμαι…

ΝΑ πάμε και λίγο στη Συρία που αποτελεί το νέο κέντρο έντασης και όπου σημειώθηκε ένα από τα πλεόν ιστορικά γεγονότα των σύγχρονων ετών: Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ.

ΘΕΛΕΤΕ να μάθετε ποιοι διαφεντεύουν σήμερα την πολύπαθη αυτή χώρα;

ΠΕΝΤΕ είναι οι “φυλές” που κυβερνούν τη Συρία, και κυμαίνονται από τους τζιχαντιστές έως τους Κούρδους, που εξακολουθούν τις μάχες με τουρκικές δυνάμεις

Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ των ανταρτικών ομάδων αποτελείται από οργανώσεις με ρίζες στον ισλαμικό εξτρεμισμό, από Άραβες και Τουρκμένους μαχητές, αλλά και από συνασπισμούς Κούρδων και Δρούζων (σύμφωνα με τον βρετανικό «The Guardian»).

Η HAYAT Tahrir al-Sham (HTS, Ένωση Απελευθέρωσης του Λεβάντε) έχει επικεφαλής τον Ahmed al-Sharaa, επίσης γνωστό ως Αμπού Μοχάμεντ Αλ Τζουλάνι, και είναι η κυρίαρχη ομάδα της συμμαχίας των ανταρτών που ανέτρεψε το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ. Η ομάδα έχει τις ρίζες της στην Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος και ιδρύθηκε επίσημα το 2017 μετά τη ρήξη της με τις εν λόγω οργανώσεις.

Ο ΣΥΡΙΑΚΟΣ Εθνικός Στρατός (SNA), συνασπισμός που εδρεύει στη βόρεια Συρία και υποστηρίζεται από την Άγκυρα. Ιδρύθηκε το 2017 και περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα αραβικών και τουρκμενικών ομάδων και μαχητών, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων βετεράνων από τις πρώτες κιόλας ημέρες της εξέγερσης κατά του καθεστώτος Άσαντ.

ΟΙ ΣΥΡΙΑΚΕΣ Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), μια… κουρδοκρατούμενη συμμαχία που κατέχει ένα τεράστιο κομμάτι εδάφους στη βορειοανατολική Συρία και υποστηρίζεται πολλαπλώς από τις ΗΠΑ.

ΤΟ SOUTHERN Operations Room (SOR) , νεοσύστατος συνασπισμός ανταρτικών ομάδων στη νότια και νοτιοανατολική Συρία, που προέρχεται κυρίως από κοινότητες Δρούζων και ομάδες της αντιπολίτευσης.

ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία (Isis) έχει τις ρίζες του στο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ (ISI), το οποίο περιλάμβανε πολλούς μαχητές της Αλ Κάιντα που πολέμησαν κατά των υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και των κυβερνητικών δυνάμεων εκεί.

ΟΠΩΣ καταλαβαίνει κανείς, η έλλειψη ενιαίας διοίκησης και η παρουσία πολλών διαφορετικών ομάδων καθιστούν δύσκολη την οικοδόμηση σταθερότητας στη χώρα. Ίδωμεν…

Δ.Τ.

The post Η Κοινότητα βράβευσε αριστούχους Ελληνοαυστραλούς μαθητές appeared first on ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ.