Στο μακρινό παρελθόν, και συγκεκριμένα στο 1824, χρειάστηκε να «βουτήξει» ο Μαργαρίτης Σχοινάς προκειμένου να «αλιεύσει» επιχειρήματα για να πείσει τον Κιρ Στάρμερ να επιστρέψει τα Γλυπτά του Παρθενώνα εντός της χρονιάς που αποχαιρετούμε. Σύμφωνα με τη βρετανική Telegraph, ο πρώην αντιπρόεδρος της Κομισιόν παρότρυνε τον βρετανό πρωθυπουργό να κάνει τη σχετική κίνηση αυτόν τον μήνα ώστε αυτή να συμπέσει με τη 200ή επέτειο από τον θάνατο του άγγλου φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα. Αρα τι μένει; Ακόμα μία και σήμερα.
Λοκοµόντο
«Εγινε κάτι θετικό στην ελληνική οικονομία το 2024 ή όλα μπάχαλο;» διερωτήθηκε μέσω TikTok ο Κωστής Χατζηδάκης προτού προχωρήσει σε έναν μίνι απολογισμό των (κυβερνητικών) οικονομικών επιτευγμάτων για τη χρονιά που πέρασε. Και αφού ολοκλήρωσε την «τικτοκική» αποτίμηση, ο υπουργός Οικονομικών έβαλε την τελευταία του «πινελιά» παραφράζοντας «Λοκομόντο» (!): «Σουηδία δεν γίναμε αλλά η Ελλάδα ανέβηκε. Και γιατί να γίνουμε Σουηδία να κρυώνουμε; Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ, ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ».
Αστειότητες
Με ένα δίλημμα «μεγατόνων» θα ρίξει, όπως όλα δείχνουν, αυλαία το 2024 για όσους κατοικούν στην πρωτεύουσα. Ρεβεγιόν στο Σύνταγμα με Φοίβο Δεληβοριά και την «Ταράτσα του Χρόνου» ή ρεβεγιόν στο Πεδίον του Aρεως με Χρήστο Μάστορα και άλλους καλλιτέχνες; Για το «διπλό ρεβεγιόν» που έχει διχάσει τους Αθηναίους, αλλά και για το φημολογούμενο «μπιφ» μεταξύ δήμου και Περιφέρειας, τοποθετήθηκε ο Νίκος Χαρδαλιάς χαρακτηρίζοντας «αστειότητες»τις «κόντρες» που «κάποιοι» ανακαλύπτουν, ενώ αποκάλυψε πως με τον Χάρη Δούκα μιλάει «καθημερινά», και μάλιστα «χωρίς μεσάζοντες».
Αργά
Εως και τέσσερα χρόνια διευκρίνισε ο Αχμεντ αλ Σάρα πως θα χρειαστούν για τη διεξαγωγή εκλογών στη Συρία. Ο επικεφαλής των τζιχαντιστών ανταρτών που έριξε τον Ασαντ και ο οποίος είναι πλέον ο de facto ηγέτης της χώρας (γνωστός και με το «μαχητικό» όνομα «Aλ Γκολάνι») επιπλέον δήλωσε – για όσους δεν το κατάλαβαν – πως μέχρι τότε θα κυβερνά αυτός. Κάπως έτσι να φαντάζονταν άραγε στην Αθήνα την ομαλή και συμπεριληπτική μετάβαση στη Δαμασκό; Ή «τώρα είναι αργά» που λέει και το ρεφρέν;